کدام ویتامین محلول در آب است؟ کدام محلول در چربی؟ + نحوه مصرف

بدن ما نیاز به انواع ویتامین و مواد معدنی دارد. برخی ویتامین‌ها محلول در آب هستند و تعدادی هم محلول در چربی اند. درباره این ویتامین‌ها و نحوه مصرف آن‌ها بیشتر بدانید.
کد خبر: ۷۰۰۵۸

کدام ویتامین محلول در آب است؟ کدام محلول در چربی؟ + نحوه مصرف

کدام ویتامین محلول در آب است؟ کدام ویتامین محلول در چربی است؟ فرق آنان چیست؟ و نحوه مصرف هر کدام چگونه است؟ اینها بخشی از سوالاتی است که قصد داریم در ادامه به آنها پاسخ دهیم. دانستن این موارد برای همه توصیه می شود؛ چرا که تغذیه و سلامتی بدن انسان ها اصولی دارد که باید طبق آن پیش رفت. 

تفاوت ویتامین‌های محلول در آب و محلول در چربی

همانطور که از نامشان پیداست برخی ویتامین ها در آب و برخی هم در چربی حل می شوند. دانستن این مورد به ما در نحوه مصرف ویتامین ها کمک می کند. نکته دیگری که درباره ویتامین ها باید گفت این است که ویتامین های محلول در آب معمولا در بدن تجمع نمی یابد و مصرف زیاد آن مشکل ساز نیست اما مصرف بیش از نیاز ویتامین های محلول در چربی در بدن ایجاد مشکل می کند. در ادامه درباره ویتامین های محلول در آب و چربی بیشتر توضیح داده ایم.

ویتامین محلول در آب یعنی چه؟

وبسایت دکتر کرمانی نوشت: ویتامین محلول در آب ویتامین‌های محلول در آب، ویتامین‌هایی هستند که در آب حل شده و برای استفاده فوری، به آسانی جذب بافت‌ها می‌شوند. از آن‌جا که این ویتامین‌ها در بدن ذخیره نمی‌شوند، باید به طور منظم در رژیم غذایی ما وجود داشته باشند. ویتامین‌های محلول در آب مستقیماً جذب جریان خون می‌شوند. از آن‌جا که بیشتر بدن از آب تشکیل شده است، بسیاری از ویتامین‌های محلول در آب به راحتی در بدن گردش می‌کنند.

ویتامین‌های محلول در آب برای مدت طولانی در بدن باقی نمی‌مانند و نمی‌توان آن‌ها را ذخیره کرد. این ویتامین‌ها از طریق ادرار از بدن خارج می‌شوند. در واقع، کلیه‌ها به طور مداوم سطح ویتامین‌های محلول در آب را تنظیم می‌کنند و مقادیر اضافی را از طریق ادرار دفع می‌کنند. به همین دلیل، مردم نیاز به تأمین منظم ویتامین‌های محلول در آب نسبت به ویتامین‌های محلول در چربی دارند. همان‌طور که گفته شد، انواع ویتامین محلول در آب اضافی به سرعت از طریق ادرار دفع می‌شود و به ندرت تا سطوح سمی تجمع می‌یابد.

با این اوصاف، مصرف بیش از حد بعضی ویتامین‌های محلول در آب، مانند ویتامین C، می‌تواند باعث اسهال شود.

کدام ویتامین محلول در آب است؟

ویتامین C و همه ویتامین‌های B محلول در آب هستند.

کدام ویتامین محلول در آب است؟ کدام محلول در چربی؟ + نحوه مصرف

ویتامین محلول در چربی یعنی چه؟

ویتامین محلول در چربی ویتامین‌های محلول در چربی، همان‌طور که از نامشان پیداست، در چربی‌ها حل می‌شوند. برخلاف ویتامین‌های محلول در آب، ویتامین‌های محلول در چربی اضافی در کبد و بافت‌های چربی برای استفاده در آینده ذخیره می‌شوند.

از آن‌جا که ویتامین‌های محلول در چربی به راحتی دفع نمی‌شوند، در صورت مصرف بیش از حد ممکن است در سطوح سمی تجمع پیدا کنند. یک رژیم غذایی متعادل، نمی‌تواند مسمومیت ناشی از مازاد مصرف ویتامین‌های محلول در چربی ایجاد کند، اما مصرف بیش از حد مکمل‌های ویتامین محلول در چربی، می‌تواند باعث این مسمومیت شود.

بدن ویتامین‌های محلول در چربی را در بافت‌های چربی و کبد ذخیره می‌کند و ذخایر این ویتامین‌ها می‌تواند روز‌ها و گاهی ماه‌ها در بدن باقی بماند. چربی‌های غذایی به بدن کمک می‌کند تا ویتامین‌های محلول در چربی را از طریق دستگاه روده جذب کند.

ویتامین‌های محلول در چربی

کدام ویتامین محلول در چربی است؟ چهار نوع ویتامین محلول در چربی، شامل: ویتامین‌های A، D، E و K وجود دارد که هر یک فواید متفاوتی دارند.

بهترین زمان مصرف ویتامین‌های محلول در آب

فارس نوشت: همانطور که از نامش پیداست ویتامین‌های محلول در آب، در آب حل می‌شوند؛ بنابراین لازم نیست آن‌ها را با غذا مصرف کنید تا جذب شوند. ۹ ویتامین محلول در آب وجود دارد که شامل ویتامین C به علاوه هشت ویتامین B است.

لازم است به طور مرتب ویتامین‌های محلول در آب را مصرف کنید، زیرا برخلاف ویتامین‌های محلول در چربی به راحتی در بافت‌های بدن ذخیره نمی‌شوند. در عوض ویتامین‌های محلول در آب اضافی از طریق ادرار دفع می‌شوند.

ویتامین C

دانستیم کدام ویتامین محلول در آب است. ویتامین C نقش‌های حیاتی زیادی در بدن ایفا می‌کند. برای مثال به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می‌کند و برای سلامت سیستم ایمنی و سنتز کلاژن و انتقال دهنده‌های عصبی مورد نیاز است. انواع مختلفی از مکمل‌های ویتامین C وجود دارد.

می‌توانید مکمل‌های ویتامین C را در هر زمان از روز با یا بدون غذا صرف کنید. لازم است مکمل‌های ویتامین C در یک مکان تاریک و خنک نگهداری شوند؛ زیرا این ماده مغذی به گرما و نور حساس است.

ویتامین c در مواد غذایی مانند کیوی، پرتقال، فلفل قرمز، توت فرنگی، کلم بروکلی و. وجود دارد.

ویتامین‌های گروه B

ویتامین‌های گروه B به صورت جداگانه یا به عنوان مکمل‌های B کمپلکس که حاوی هر هشت ویتامین B هستند به فروش می‌رسند. از آن جا که محلول در آب هستند، می‌توانید آن‌ها را با غذا یا بدون غذا و در هر زمان از روز مصرف کنید.

با توجه به این، اغلب توصیه می‌شود که ویتامین B را صبح بخورید؛ زیرا نقش مهمی در متابولیسم مواد مغذی و تولید انرژی دارد. برخی از افراد بهتر است ویتامین B را به صورت ناشتا مصرف کنند. به عنوان مثال توصیه می‌شود افراد مبتلا به کمبود B۱۲، برای حداکثر جذب مکمل B۱۲ را با معده خالی و همراه با آب مصرف کنند.

علاوه بر مکمل‌ها ویتامین B در موادی همچون گوشت ماهی، گوجه فرنگی، قارچ، سیب زمینی و.. موجود است.

کدام ویتامین محلول در آب است؟ کدام محلول در چربی؟ + نحوه مصرف

نحوه مصرف ویتامین‌های محلول در چربی

دانستیم کدام ویتامین محلول در چربی است. برخلاف ویتامین‌های محلول در آب، ویتامین‌های محلول در چربی برای جذب مناسب به چربی وابسته هستند؛ بنابراین به طور کلی توصیه می‌شود که ترکیبات محلول در چربی با وعده غذایی حاوی چربی مصرف شود.

ویتامین A

به دلیل افزایش نیاز‌ها یا کاهش جذب، جمعیت خاصی در معرض خطر کمبود ویتامین A قرار دارند. این گروه شامل افراد باردار و شیرده هستند. برای افزایش جذب مطلوب، باید مکمل‌های ویتامین A را همراه با وعده غذایی حاوی چربی مصرف کنید و به خاطر داشته باشید که اگر رژیم غذایی متعادلی دارید، مصرف مکمل‌های ویتامین A معمولاً ضروری نیست.

ویتامین D

ویتامین D برای عملکرد سیستم ایمنی بدن، سلامت استخوان، رشد سلولی و موارد دیگر مورد نیاز است. ویتامین D را می‌توان در هر زمان از روز مصرف کرد و اکثر این مکمل‌ها باید با وعده یا میان وعده‌های غذایی حاوی چربی مصرف شوند تا از جذب مطلوب اطمینان حاصل شود.

توجه به این نکته ضروری است که فعال شدن ویتامین D به داشتن سطح کافی منیزیم بستگی دارد؛ بنابراین برای حفظ سطح نرمال ویتامین D، از دریافت منیزیم کافی نیز اطمینان حاصل کنید. همچنین به خاطر داشته باشید که برخی ویتامین‌های محلول در چربی از جمله ویتامین E، ممکن است جذب ویتامین D را تحت تأثیر قرار دهند. از سوی دیگر، مصرف ویتامین K در کنار ویتامین D ممکن است برای تراکم مواد معدنی استخوان مفید باشد.

ویتامین E

ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان اصلی در بدن عمل می‌کند و برای جریان خون سالم و عملکرد سیستم ایمنی ضروری است. همچنین یک مکمل غذایی محبوب است؛ اگرچه این ماده مغذی در بسیاری از غذا‌ها وجود دارد و کمبود آن نادر است. معمولاً توصیه می‌شود که مکمل‌های ویتامین E همراه با غذا مصرف شود.

ویتامین K

می‌توانید مکمل‌های ویتامین K را در هر زمان از روز همراه با غذا یا میان وعده حاوی چربی مصرف کنید. از آنجا که اکثر مردم از طریق رژیم غذایی خود ویتامین K کافی دریافت می‌کنند، مصرف مکمل‌های با دز بالا توصیه نمی‌شود؛ مگر اینکه به دستور پزشک باشد؛ اگرچه این مکمل‌ها به طور کلی بی خطر هستند و عوارض جانبی قابل توجهی ندارند.

با این وجود مکمل‌ای ویتامین K ممکن است با برخی دارو‌های ضد انعقاد تداخل داشته باشد. در صورت مصرف این داروها، قبل از دریافت ویتامین K با پزشک خود مشورت کنید.


بیشتر بخوانید: 


نام تمام ویتامین‌ها و عملکرد آن‌ها

اقتصاد آنلاین نوشت: به طور کلی ۱۳ ویتامین شناخته شده وجود دارد که از طریق خوردن مواد غذایی قابل دریافت است. میوه‌ها و سبزیجات از بهترین منابع تامین ویتامین‌ها برای بدن هستند.

  • ویتامین A: عملکرد: برای سیستم ایمنی، بینایی و رشد سلولی ضروری به شمار می‌آید.
  • ویتامین B۱: برای تولید آنزیم‌های مختلف که به تجزیه قند خون کمک می‌کنند ضروری است.
  • ویتامین B۲: ضروری برای رشد و تکامل سلول‌های بدن، کمک به متابولیسم.
  • ویتامین B۳: رشد و عملکرد صحیح سلول‌ها.
  • ویتامین B۵: ضروری برای تولید انرژی و هورمون.
  • ویتامین B۶: ضروری برای تشکیل گلبول‌های قرمز خون.
  • ویتامین B۷: متابولیزه کردن پروتئین‌ها، چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها و کمک به ساخت کراتین موجود در مو و ناخن.
  • ویتامین B۹: کمک به ساخت DNA و RNA
  • ویتامین B۱۲: ضروری برای سیستم عصبی سالم.
  • ویتامین C: کمک به تولید کلاژن، بهبود زخم و تشکیل استخوان. تقویت رگ‌های خونی، ارتقاء سیستم ایمنی، کمک به جذب آهن.
  • ویتامین D: کمک به جذب بهتر کلسیم در استخوان‌ها.
  • ویتامین E: خاصیت آنتی اکسیدانی داشته و از بروز التهاب جلوگیری می‌کند.
  • ویتامین K: ضروری برای انعقاد خون.

مواد معدنی‌ها کدامند؟

گفتیم کدام ویتامین محلول در آب است و کدام ویتامین محلول در چربی است؟ علاوه بر گروه ویتامین ها، بدن انسان‌ها به مواد معدنی هم نیاز دارد.

  • کلسیم: کمک به حفظ سلامت استخوان‌ها و دندان.
  • آهن: جزئی از هموگلوبین است و در انتقال اکسیژن از ریه‌ها به بافت‌ها نقش دارد.
  • زینک یا روی: مهم در تقویت سیستم ایمنی، حفظ حس چشایی و بویایی، کمک به بهبود زخم‌ها، محافظت از بینایی.
  • منیزیم: ساخت پروتئین و DNA، تنظیم قند خون و فشار خون، تولید انرژی، عملکرد صحیح اعصاب و عضلات.

 

گردآوری: تابناک جوان

ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.
گزارش خطا
تازه ها