هندبال ورزشی جهانی است که مانند فوتبال یا سایر ورزش های تیمی طرفداران مخصوص خودش را دارد. آیا میدانید هندبال به شکل کنونی در کدام کشور ابداع شد؟ در این مطلب می خواهیم شما را تاریخچه هندبال در ایران و جهان آشنا کنیم. تحقیق در مورد ورزش هندبال برای علاقمندان به این ورزش جالب توجه خواهد بود.
همانطور که از نامش پیداست هندبال یک ورزش توپ و دست است که تیمها باید در آن گل بزنند. هندبال سالنی و هندبال ساحلی از انواع ورزش هندبال است. هندبال ورزشی گروهی است که دو تیم شرکتکننده هر کدام دارای دوازده بازیکن هستند که از این دوازده بازیکن هفت نفر در زمین حضور دارند. از این هفت بازیکن، یک نفر به عنوان دروازهبان جلوی دروازه میایستد.
در ورزش هندبال بازیکنان برای کسب امتیاز باید توپ را درون دروازهٔ حریف جای دهند. در این ورزش از دست برای پاس دادن و شوت کردن استفاده میشود. در هندبال تیمی برنده است که تعداد گل بیشتری بزند. این بازی در اواخر قرن نوزدهم میلادی در دانمارک ابداع گردید.
هندبال به شکل کنونی در سال ۱۹۱۲ میلادی در برلین ابداع شد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، هندبال را شاید بتوان یکی از قدیمیترین رشتههای توپی جهان نامید این رشته برای نخستین بار در قرون پیش از میلاد مسیح به صورت اولیه وجود داشته است و نخستین آثار آن را میتوان در قارههای اروپا و آمریکا دید.
بیشتر تاریخ نویسان نخستین نشانههای آن را در یونان باستان و حماسههای هومر جست و جو کرده اند و ورزش اورنیا در یکی از ارزشمندترین آثار ادبیات جهان را مشابه هندبال دانسته اند البته در سال ۱۹۲۶، تصویرهایی از این رشته در آتن که متعلق به سده هفتم پیش از میلاد مسیح بود روی دیوارها یافت شد و این شک را به یقین تبدیل کرد.
ورزشهای مشابهی در همین زمان و یا قبلتر از آن در خاورمیانه از جمله کشورهای باستانی میتانی، هاتی و مصر جریان داشته است. همچنین همان طور که پییش از آن هم اشاره شد ورزشهای مشابهی در آمریکای جنوبی هم وجود داشت.
هندبال از جمله رشتههای ورزشی بود که از آن در اثار مختلف قرون شانزده م؛ و هفدهم به عنوان نخستین ورزش تابستانی در اروپا نام برده میشود، در آن زمان درباریها شوالیهها به این ورزش میپرداختند.
اما این ورزش در سال ۱۸۹۰ شکل جدی تری به خود گرفت و یک معلم ورزش آلمانی برای نخستین بار ورزشی را با حضور یازده بازیکن و با قوانین هندبال به اجرا در آورد که بی شباهت به یکی از ورزشهای محلی چکسلواکی نبود. سرانجام پس از جنگ جهانی اول هرمان رئیس فدراسیون هندبال آلمان که تلاش زیادی برای موفقیت این رشته داشت تواسن به هدف خود برسد.
شلنز که به پدر هندبال جهان معروف است در سال ۱۹۲۰ این رشته ورزشی را در دانش سرای ورزشی آلمان تدریس میکرد و تلاش او و شاگردانش سرانجام باعث شد تا این رشته در آلمان و حتی سایر نقاط جهان شکل بگیرد.
در پاسخ سوال هندبال به شکل کنونی در کدام کشور ابداع شد؟ باید گفت بدین ترتیب هندبال نوین را میتوان یک ورزش آلمانی نامید این رشته ورزشی در سالهای ۱۹۰۴ تا ۱۹۲۰ قوانین مشابه زیادی با فوتبال داشت، اما مشکلات جوی در اروپا سرانجام هندبال امروزی با ۷ بازیکن و در یک محیط سربسته را شکل داد.
پیش از آن هندبال تنها به صورت یازده نفره و در زمین چمن برگزار میشد.
هندبال تا سال ۱۹۲۸ زیر مجموعهای از فدراسیون دو و میدانی محسوب میشد، اما از سال ۱۹۲۶ دارای کمیسیونی مستقل بود که به امور خود رسیدگی میکرد.
اما در سال ۱۹۲۸ و در آمستردام هلند تصمیم بر آن شد تا با حضور ۱۱ عضو رشته هندبال با یک فدراسیون مستقل ورزشی فعالیت کند در سال ۱۹۳۱ هم این رشته یکی از ورزشهای المپیکی شد و تا سال ۱۹۳۴، ۲۵ عضو دیگر به آن پیوستند.
رقابتهای هندبال در المپیک ۱۹۳۶ برای نخستین بار برگزار شد و با قهرمانی آلمان به پایان رسید همچنین نخستین دوره رقابتهای جهانی آن هم دو سال بعد یعنی سال ۱۹۳۸ برگزار شد.
پس از جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد و دوباره در سال ۱۹۴۶ و با مشارکت سوئد، فرانسه، فنلاند، دانمارک، نروژ، هلند، لهستان و سوئیس کنگرهای در پایتخت فنلاند برگزار شد و در نتیجه این رشته به طور رسمی در سال ۱۹۵۰ دوباره شکل گرفت و از سال ۱۹۷۲ بار دیگر در جمع رشتههای المپیکی قرار گرفت.
همچنین ایران نیز در سال ۱۳۵۳ شمسی (۱۹۷۴) فدراسیون هندبال را تشکیل داد و به عضوت فدراسیون جهانی آن در آمد.
هندبال سالنی با تدریس آقای دکتر علی محمد امیر تاش در سال ۴۴ -۱۳۴۳ در دانشسرای عالی بصورت کلاسیک آغاز شد. گویا در کنار این فعالیت در ارتش هم گروهی هندبال ۱۱ نفره را میشناخته اند؛ که آن را بصورت تفریحی و برای آمادگی جسمانی سربازان انجام میداده اند. در اواخر سال ۱۳۴۷ و اوایل سال ۱۳۴۸ با تلاش و جدیت دکتر علی محمد امیر تاش تاسیس این رشته در ورزش آموزشگاهها توسط شورای عالی تربیت بدنی آموزشگاهها در وزارت آموزش و پرورش به تصویب رسید و آقای جعفر گل بابائی ریاست فدراسیون هندبال آموزشگاهها گردید و آقای دکتر امیر تاش بعنوان مشاور فنی این فدراسیون برگزیده شد.
در دهه دوم اسفند ۴۷ دو کلاس فشرده مربیگری و داوری جهت مربیان استان تهران ودهه سوم اسفند ۴۷ برای مربیان سایر استانها تشکیل شد و اولین مسابقات آن د ردهه اول تیرماه سال ۱۳۴۸ درتهران برگزار شد که تیمهای (تهران – اهواز- مشهد- اصفهان- شیراز-کرمان) بترتیب اول تا ششم شدند. اولین مدرس خارجی برای هندبال آقای «میشل پائولینی» فارغ التحصیل دانشسرای عالی تربیت بدنی و ورزش فرانسه ومربی تیم قهرمان هندبال فرانسه و عضو کمیته فنی هندبال آن کشور بود که درمدت ۲ ماه اقامت درایران دو کلاس در تهران و اصفهان برگزار کرد که اکثر معلمین ورزش آن زمان در این کلاسها شرکت کردند و با ورزش هندبال آشنا شدند.
در مسابقات آموزشگاهی سال ۱۳۴۹ برای نخستین بار تیمهای دختران دانش آموز شرکت کردند. اولین مسابقه خارجی تیم ایران ازتیم منتخب آموزشگاههای تهران با تیم منتخب دانش آموزان کویت که نتیجه آن ۱۴ بر ۱۸ به نفع تیم کویت بود.
فدراسیون هندبال درسال ۱۳۵۴ تأسیس گردید و شخصی بنام مهندس هارون مهدوی بعنوان رئیس آن معرفی شد. از سال ۱۳۵۵ تا سا ل ۱۳۶۱ مسابقات قهرمانی کشور بطور مرتب انجام گرفته درسالهای ۶۹-۶۸-۶۷ مسابقات برگزار نشد و مجدداً این بازیها از سال ۱۳۷۰ دوباره از سر گرفته شد. مسابقات جوانان کشور در دسته مردان از سال ۶۳ آغاز شد، اما سالهای ۶۴ و ۶۷ برگزار نشد. ازسال ۶۷ این مسابقات بصورت جشنواره فرهنگی ورزشی هندبال جوانان شهرها برگزار میگردد. هندبال در آموزشگاهها از سال ۴۸ تا کنون انجام گرفته البته بعضی از سالها در آن وقفه داشته است.
هندبال میتواند روی سیستمهای مختلف بدن تاثیرات مثبتی داشته باشد.
قوانین هندبال را به نقل از بیتوته می خوانید:
بیشتر بخوانید:
در دو زمان ۳۰ دقیقهای برای بزرگسالان – ۲۵ دقیقهای برای جوانان – ۲۰ دقیقهای برای نوجوانان و ۱۵ دقیقهای برای نونهالان میباشد با زمان استراحت ۱۰ دقیقهای بین دو نیمه.
۱۲ نفر که ۷ نفر بازیکن اصلی میباشند و در مینی هندبال ۵ نفر اصلی میباشند.
دروازه بان میتواند در منطقه ۶ متری حرکت کند و هر وقت از منطقه بیرون آید به عنوان بازیکن زمین به حساب میآید. هیچ بازیکنی حق ندارد توپ را در منطقه ۶ متری به دروازه بان پاس بدهد.
بازیکنان اجازه دارند توپ را با پاس یا دریبل به زمین حریف پرتاب کنند، به شرط ینکه مرتکب تخلف نشوند (رانینگ – دبل) هر بازیکن حق استفاده از دو تا سه گام را دارد. یک سه گام پیش از دریبل و سه گام دوم پس از دریبل که باید بلافاصله توپ را پاس دهد و یا شوت بزند.
بازیکن ذخیره در هر لحظه و به تعداد دفعه میتواند وارد زمین بازی شود به شرط اینکه ابتدا بازیکن از زمین خارج شود و آنگاه بازیکن ذخیره وارد زمین شود.
در این بازی کارت زرد وجود دارد که کارت زرد دوم به معنای اخراج است البته اخراج در هندبال ۲ دقیقه است و پس از این مدت بازیکن مجدد به زمین برمیگردد. هر ۳ اخراج ۲ دقیه اخراج کامل از بازی را به همراه دارد که داور آن را با کارت قرمز نشان میدهد.
زمین بازی هندبال، یک مربع مستطیل است که طول زمین ۵ سانتی متر میباشد. دارای دو نیمه میباشد که با خط سرتاسری وسط مشخص میشود.
در هزینه دو محوطه ۶ و ۹ متری جلوی دروازه ما قرار دارد که محوطه شش متر برای دروازه بان و ۹ متر برای پرتاب خطاهای افراد دفاع میباشد. در جلوی دروازه یک خط ۱۵×۵ سانتیمتر به فاصله چهار متر از خط دروازه وجود دارد که حد جلو آمدن دروازه بان در موقع پرتاب ضربه پنالتی است. خط دیگری به ابعاد ۱۰۰×۵ سانتیمتر در فاصله هفت متری دروازه میباشد که محل پرتاب ضربه پنالتی میباشد.
وبلاگ دنیای ورزش درباره خطاهای هندبال نوشت:
گردآوری: تابناک جوان