کدام حیوان آب نمی خورد؟ تا به حال شنیده اید که موجودی وجود دارد که آب نمیخورد. ما قصد داریم این حیوان بامزه با ظاهری عجیب را به شما معرفی کنیم. در ادامه حیواناتی که به ندرت آب می نوشند را نیز بشناسید.
تمام گیاهان و جانوران برای ادامه زندگی به آب نیاز دارند. با این وجود جانوری به نام موش کانگورویی وجود دارد که در تمام طول زندگیش آب نمینوشد. به نظر می رسد که موش کانگورویی نوعی موش صحریی است که البته تفاوت هایی با آن دارد.
این جانور نوعی موش کوچک است و در صحرای جنوب غربی ایالات متحده آمریکا زندگی میکند. این موشهای کوچک نقش مهمی در زندگی حیوانات صحرایی دیگر دارند. آنها غالباْ به علت آب موجود در بدنشان توسط حیوانات دیگر شکار میشوند. این موش کوچک میتواند به سرعتی حدود ۶ متر در ثانیه بدود و از دست دشمانش فرار کند.
حالا که دانستیم کدام حیوان آب نمی خورد، بهتر از درباره علت آن هم تحقیق کنیم. یکی از ویژگیهای حیوانات ساکن در صحراها، نیاز کم آنها به آب است. ساختار کلیههای موش کانگورویی هم طوری است که هرگز نیازی به نوشیدن آب ندارد. مقدار مورد نیاز این جانور کوچک از طریق غذای او یعنی گیاهان و ریشه هایشان و دانهها تأمین میشود و همین مقدار کم آب برای بقاء لازم است. این موشها در کنار بوتهها و زیر زمین زندگی میکنند. پاهای موش کانگورویی نسبت به اجزای مختلف بدنشان بسیار دراز هستند و هنگامی که دو موش در حال دعوا هستند این طور به نظر میرسد که هر یک تکه چوبی دارند و با آنها دعوا میکنند.
در طبیعت حیواناتی هستند که به ندرت آب میخورند یا آب را در بدنشان برای مدت طولانی ذخیره میکنند.
کوآلا جانوری گیاهخوار و کیسهدار و بومی استرالیا است. نزدیکترین جانور به کوآلا از نظر ظاهر وامبَت است. آنها روزها روی شاخههای پهن اکالیپتوس میخوابند و بچههایشان را هم همانجا بهدنیا میآورند. کوآلاها از برگهای اکالیپتوس تغذیه میکنند و این رژیم غذایی انرژی اندکی را در اختیار آنها قرار میدهد. بههمین دلیل این جانور ساعتهای طولانی را بر روی شاخههای درخت میخوابد که به ۲۰ ساعت در روز نیز میرسد.
سال ۲۰۱۹ تعداد بسیار زیادی کوآلا در آتشسوزی جنگلهای استرالیا سوختند و از بین رفتند. نام کوآلا در زبان بومیان استرالیا بهمعنی «آبننوش» است؛ زیرا این جانوران رطوبت را از خوردن برگ دریافت میکنند و به ندرت آب مینوشند.
آب لازمه حیات است. اما حیوانات در شرایط خشک آب و هوایی چه میکنند؟
هیچ خانهای در بیابان بدون مخزن آب وجود ندارد، اما برای برخی گونههای حیوانات این مخزن درونی است. لاکپشتها، از جمله لاکپشتها بیابانی و لاکپشتها غولپیکر در جزایر گالاپاگوس، آب را در مثانه خود ذخیره میکنند. هنگام بارندگی و زمانی که به برگهای آبدار میرسند، مثانه خود را با آب پر میکنند. در روزها و فصول خشک، آب را از دیواره قابلنفوذ مثانه استخراج میکنند.
گلن ولزبرگ از دانشگاه ایالتی آریزونا میگوید: "اگر لاکپشتی را بگیرید و او را اذیت کنید، پس از مدتی با یک چاله آب مواجه میشوید. آنها در این مواقع ذخیره خود را بیرون میریزند. "
قورباغه استرالیایی آب را در آبشش ها، بافت بدن و مثانهاش ذخیره میکند. این دوزیست پفدار میتواند دو برابر وزن خود آب ذخیره کند. زمانی که ظرفیتش کاملاً پر باشد، میتواند تا ۵ سال بدون آب زنده بماند.
قوز پشت شتر شامل چربیهای ذخیره شده در بدن آن است. با استفاده از این چربیها شتر میتواند در هنگام سفرهای طولانی مدت بیابانی تا ۴۰ روز بدون غذا و آب زنده بماند. روزهای پیش از سفر صاحب شتر، او را مجبور به خوردن مقدار زیادی آب و غذا میکند، شتر انقدر به خوردن غذا ادامه میدهد تا حدود ۵ کیلوگرم توده چربی بر پشت او ایجاد میشود. شتر اگر غذایی پیدا نکند میتواند تا مدتها از این چربیهای ذخیره شده تغذیه کند. این حیوان دارای ۳ معده است که از آن جهت ذخیره آب و غذا برای مواقع ضروری استفاده میکند.
دیگر ساکنان بیابان نیز مکانیسمی مشابه دارند. مارها، پرندگان، قورباغههای بزرگ، تمساحها و سگهای وحشی سیستم ذخیره آبدارند. در فصول خشک، جانوران شکارچی قورباغهها را شکار میکنند و آنقدر آنها را فشار میدهند تا آب فراوان در مثانه آنها وارد دهانشان شود.
موش کانگورویی (نام علمی: Microdipodops) (نام پارسی این موش در فرهنگ دهخدا، کلاوو است) نام یک سرده از تیره دیگرموشاناست. جوندهای است با طول (ارتفاع) ۵ سانتیمتر که قرابت نزدیکی با خانواده سنجابها دارند. رنگ آنها از خاکستری روشن به قرمز متغیر است. عادت به ذخیره کردن غذا دارند. از ساقه گیاهان، دانهها و قارچهای گوشتی تغذیه میکنند. برای انتقال مواد غذایی آنها را داخل دهان میگذارند. به آب زیادی نیاز ندارند، زیرا که بدن آب مورد نیاز را از اکسید کردن چربیها و هیدراته کردن اکسیژن هوا به دست میآورد.
هنگام وحشت به پاهای عقبی فشار آورده و با این عمل میتواند در هر ثانیه ۵متر بدود و فرار کند. دم او به عنوان فرمان عمل میکند و در حین پرش موش تا ۹۰ درجه میچرخد. این موشها شبگرد هستند. دشمنان آنها کفتارهایی هستند که به سوراخ مخفیگاه آنها وارد میشوند، روباههای صحرایی و روباههای طوسی که میتوانند موشها را روی زمین شکار کنند. مارها و جغدها نیز آنها را شکار میکنند تا از بافتهای بدن آنها آب به دست آورند.
در این مطلب دانستیم کدام حیوان آب نمی خورد. ظاهر این موجود چگونه است؟ کانگوروها به خاطر شکل و ظاهر خاصشان علاقمندان زیادی دارند و به همان اندازه که افراد از موشها تنفر دارند به این موجود زیبا عشق میورزند. اما در زمین پهناور جانوری زندگی میکند که سری شبیه به موش و پاهایی مانند کانگورو دارد و قادر است علیرغم جثه باریک خود جهشهایی طولانی را انجام دهد.
همانطور که قبلا گفتیم اگر نگاهی به ظاهر یرموع بیاندازید درخواهید یافت که بخش بالاتنه آن شبیه به یک موش است، اما پاهای آن شکلی متفاوت از این جوندگان دارند.
بیشتر بخوانید:
چنانچه بخواهیم دقیقتر بگوییم این جانور درست مانند هر جونده ای، دو پای دیگر هم دارد، اما این اندامها بیش از اندازه ظریف و کوچک هستند و درست در زیر صورت آن قرار گرفته اند و به راحتی نمیتوان آن ها را دید.
زانوهای یرموع علیرغم شکل ظاهری شان برعکس نیستند و بیشتر به خاطر پیچیدگی خاصشان است که اینطور به نظر میآیند و از سه بخش تشکیل شده اند؛ نخست استخوانی کشیده که به قسمت تنه آن متصل گردیده، دیگری ساق پا و بعد انگشتان ریزی که با سطح زمین برخورد دارند و اگر بخواهیم به شکلی سادهتر بگوییم این جانور تمام طول عمر خود را به راه رفتن و پریدن روی سر انگشتانش سپری میکند. در برخی گونههای یرموع هم اینطور به نظر میرسد که جانور کفش به پا کرده است و این تصور نیز به خاطر موهای ریزی است که سرتاسر انگشتان پای آنها را پوشانده است.
این رشتههای باریک که روی انگشتان یرموع دیده میشوند در اصل کاری شبیه به چکمه یا پاپوش را برای آن انجام میدهند و حرکت در میان شنزارهای داغ را که به آن خانه میگویند (مناطقی نظیر شمال آفریقا، شبه جزیره عربستان و آسیا) برایشان راحتتر میکنند.
اما این پاهای کشیده و باریک سرعتی اعجاب انگیز و همچنین تواناییهای پرشی فوق العادهای را به یرموع میدهند و قابلیتهایی شبیه به کانگورور را در آن ایجاد میکنند.
به گفته تالیا مور، زیست شناس دانشگاه هاروارد که روی تواناییهای حرکتی این موش مطالعه میکند: این جانور به اندازه مشت دست شماست.
دم باریک و دراز این جانور نیز احتمالا نقش تامین کننده توازن را برای آن ایفا میکند با این همه، مور و دیگر دانشمندان لازم است که برای تشخیص دادن نقش این دم تحقیقات بیشتری را روی آن انجام دهند هرچند که روشن است یرموع با حرکت دادن دم خود میتواند در حین حرکت در بیابانها خود را متعادل نگه دارد؛ و باید بگوییم تنها یرموعها نیستند که از دمشان برای حفظ تعادل بهره میگیرند و موجوداتی نظیر مارمولکها نیز همینگونه اند. خانم مور پیشتر تحقیقاتی را روی این گونه از جانوران انجام داده و دریافته که دم مارمولک نقشی قابل توجه را در حفظ تعادل آن دارد و حتی بعدها رباتی با استفاده از نتایج تحقیقات او و با الهام از آناتومی بدن مارمولک ساخته شد.
نخستین تحقیقات در مورد دم یرموع را یک مرد فرانسوی بر عهده داشت که به ملاحظات اخلاقی علوم مدرن کاملا بی اعتنا بود و در تجربیات و آزمایشات خود پای را اندکی فراتر از حد معمول گذاشت.
آنطور که در برخی از کتب تاریخی ذکر شده در دهه ۱۸۰۰ میلادی، این مرد خشن دم موشهای دشتی را میبریده و متوجه میشده که این جوندگان بدون داشتن این بخش از بدن خود قادر به انجام هیچ کاری نیستند.
دانستیم در طبیعت کدام حیوان آب نمی خورد. جالب است بدانید که این موجود حتی توانایی نشستن روی زمین را هم نداشته است و نمیتوانسته عمل جهش را انجام دهد و صرفا به یک موجود ترحم برانگیز تبدیل میشد.
مور در ادامه میگوید: «اسناد چاپی متعددی از سال ۱۸۳۵ میلادی به جای مانده است که در همه آنها از این انسان بی رحم سخن به میان آمده. با وجود این بی رحمیها و انتقادات شدید صورت گرفته علیه این فرد، باید بگوییم که به لطف کارهای او بوده است که امروز دانشمندان درکی عمیقتر از دم این جانور دارند.».
اما باز گردیم به سراغ خصوصیات کلی این موش؛ یرموع به طور کلی گیاه خوار است و مشخصا غذاخوردن را در زمان گرگ و میش انجام میدهد، بدان معنا که در هنگام سپیده دم جستجو برای یافتن انواع دانه را آغاز میکند.
این دانهها مواد غذایی لازم را در اختیار یرموع قرار میدهند بلکه آب مورد نیاز بدن آن را هم تامین میکنند و به همین خاطر این موشها در طول دوران حیات خود هیچگاه آب نمینوشند.
کدام حیوان آب نمی خورد؟
مشکلی که وجود دارد این است که یرموع باید محل زندگی و غذای خود را با موشهای صحرایی تقسیم کند و از همین رو رقابت برای تصاحب منابع محدود و یکسان نیز میتواند برای این دو گونه جانوری دردسر آفرین باشد چراکه بیابانها حجم وسیعی از دانه و گیاه را در خود جای نداده اند.
هر دوی این جانوران مشکل بزرگ دیگری هم دارند که به پرندگان شکارچی باز میگردد؛ موشهای صحرایی با حرکت در میان بوته زارها سعی میکنند این مشکل را تا حدود زیادی رفع نمایند، اما یرموع ترجیح میدهد شانس خود را در فضای باز بیازماید. حال سوال اینجاست که چرا؟ در واقع برای این دو گونه جانوری مشکل رقابت و شکار شدن با یکدیگر عجین گشته اند.
نحوه شکار پرندگان را در نظر بگیرید: آنها در یک مرتبه جانور در حال حرکت روی زمین را میبینند و به سمت آن پرواز میکنند. آنطور که مور میگوید پرندگان شبگرد تنها یک بار فرصت حمله به شکار را دارند و باید قبل از فرود تصمیم بگیرند که طعمه به کدام سمت حرکت میکند و سپس در آن نقطه با آن برخورد نمایند.
بنابراین، اگر یرموع کاری غیر منتظره را انجام دهد مثلا اینکه به بالا بپرد یا حرکتی زیگ زاگی داشته باشد، حدس زدن فرایند حرکت و شکار آن برای پرندگان بسیار دشوار میشود. موش کانگورویی حیوانی است که آب نمی خورد.
یک موش صحرایی قابلیت و توانایی آنکه با این قبیل تاکتیکها از خود در برابر پرندگان شکاری دفاع کند را ندارد و اگر یک شکارچی در تعقیبش باشد تنها کاری که احتمالا انجام میدهد این است که به سمت لانه خود حرکت نماید.
همین مساله محدودیتهایی را در تغذیه این جانور ایجاد میکند و باعث میشود که موشهای صحرایی به همان پناهگار محقر خود در زیر بوتهها قانع باشند و غالبا در محیط پیرامونی نزدیک به لانه شان تردد کنند.
در مقابل یرموع شجاعانه از لانه خود خارج شده و به جهان پهناور پیرامونش قدم میگذارد. او همه جا را به دنبال دانه و بذر گیاهان زیر و رو میکند و همزمان چشمانش را به آسمان میدوزد تا چنانچه پرندهای قصد نزدیک شدن به آن را دارد به سرعت مسیرش را تغییر داده و با حرکت زیگ زاگی اش آن را گمراه نماید.
در نتیجه موش صحرایی و یرموع میتوانند بدون آنکه رقابتی با یکدیگر داشته باشند زندگی مسالمت آمیزشان در کنار یکدیگر را دنبال کنند؛ در واقع آنها هیچگاه با یکدیگر برخوردی ندارند، زیرا در محیطهای مختلفی زندگی میکنند.
به بیان دیگر اگر یک موش صحرایی و یک یرموع را درون قفسی بگذارید با یکدیگر کاری نخواهند داشت و آن تنازعی که در حیات وحش بر سر منابع محدود غذایی میان موجودات برقرار است را شاهد نخواهید بود.
در این مطلب علاوه بر پاسخ سوال کدام حیوان آب نمیخورد به اطلاعات دیگر این موجود عجیب پرداختیم.
منبع: 4 برنده / دیجیاتو / ویکی پدیا / اقتصاد آنلاین / آبین