یک مطالعه جدید نشان می دهد که داشتن خواب خوب شبانه ممکن است مزایای طولانی مدت داشته باشد؛ حتی طول عمر را افزایش می دهد.
محققان دریافتند جوانانی که عادات خواب بهتری دارند، کمتر احتمال دارد زودتر بمیرند. حدود ۸ درصد از مرگ و میرها به هر دلیلی را میتوان به الگوهای خواب نامناسب نسبت داد.
دکتر «فرانک کیان»، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشکده پزشکی هاروارد، گفت: «ما دریافتیم هر چه خواب بهتر باشد، محافظت بیشتری در برابر مرگ زودهنگام به هر علتی، از جمله بیماری قلبی، ایجاد میشود.»
کیان در ادامه افزود: «این یافتهها تأکید میکند که فقط داشتن ساعات کافی خواب کافی نیست. شما واقعاً باید خواب آرام داشته باشید و مشکل زیادی برای به خواب رفتن و خوابیدن نداشته باشید.»
بیشتر بخوانید:
بیخوابی میتواند به آرامی شما را بکشد!
این جملات اضطراب آور را به مادران شاغل نگویید!
چطور از شر افکار ناخواسته خلاص شویم؟
محققان عادت خواب خوب را بدین ترتیب تعریف میکنند: خواب هفت تا هشت ساعت در شب؛ داشتن مشکل در به خواب رفتن یا خواب ماندن کمتر از دو بار در هفته؛ عدم استفاده از هیچ نوع داروی خوابی، و احساس استراحت خوب در هنگام بیدار شدن حداقل پنج روز در هفته.
کیان میگوید: «اگر افراد همه این رفتارهای خواب ایدهآل را داشته باشند، احتمالاً عمر طولانیتری خواهند داشت. بنابراین، اگر بتوانیم خواب را به طور کلی بهبود بخشیم، و شناسایی اختلالات خواب از اهمیت ویژهای برخوردار است، ممکن است بتوانیم از برخی از این مرگهای زودرس جلوگیری کنیم.»
برای این مطالعه، محققان از دادههای بیش از ۱۷۲۰۰۰ نفر (متوسط سن: ۵۰) استفاده کردند که بخشی از یک نظرسنجی بهداشتی سراسری بین سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۸ بودند. محققان هر فرد را تقریباً ۴.۳ سال تحت نظر داشتند.
بیش از ۸۶۰۰ نفر از پاسخ دهندگان نظرسنجی جان خود را از دست دادند: ۳۰ درصد از بیماری قلبی؛ ۲۴ درصد از سرطان و ۴۶ درصد از علل دیگر.
در مقایسه با افرادی که فاکتورهای خواب خوب شأن صفر تا یک بود، شرکت کنندگان دارای هر پنج عامل مفید خواب ۳۰ درصد کمتر احتمال داشت به هر دلیلی بمیرند. ۲۱ درصد کمتر احتمال دارد که در اثر بیماری قلبی جان خود را از دست بدهند. احتمال مرگ ناشی از سرطان ۱۹ درصد کمتر است. همچنین محققان دریافتند که احتمال مرگ به دلایل دیگر ۴۰ درصد کمتر است.
امید به زندگی برای مردان ۴.۷ سال بیشتر و برای زنانی که هر پنج معیار خواب با کیفیت را داشتند، ۲.۴ سال بیشتر از آنهایی بود که هیچ یا فقط یک مورد را داشتند.