شهرام ایرانی دریادار و فرمانده اهل سنت نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.
گفته می شود دریادار شهرام ایرانی همان کسی است که وقتی ناو ایرانی در سال ۸۹ از کانال سوئز گذشت، نيروهاي رژيم صهيونيستي از ناوگروه ایران خواستند تا خودشان را معرفي كنند كه ناوگروه ما به سرپرستی ایشان اعلام كرد "به شما ربطي ندارد و خفه شويد " و پس از اين بدون اعتنا به درخواست رژيم صهيونيستي به مسير خود ادامه داد.
بیوگرافی امیر دریادار شهرام ایرانی
ایسنا نوشت: امیر دریادار شهرام ایرانی در سال ۱۳۴۶ در شهرستان سنندج استان کردستان متولد شد و پس از طی مقاطع تحصیلی ابتدایی، راهنمایی در شهرستان سر پل ذهاب، پس از شروع جنگ تحمیلی مقطع متوسطه را در شهر سنندج سپری کرد.
فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش در سال ۱۳۶۴ وارد دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر شد و پس از فارغ التحصیلی در رشته ناوبری و فرماندهی کشتی از این دانشگاه، فرماندهی انواع یگانهای شناور سطحی کلاس سبک و سنگین از جمله ناوچههای توپدار، ناوهای موشک انداز، ناوهای پشتیبانی و نیروبر، ناوشکنهای کلاس الوند و ناو بالگردبر جمهوری اسلامی ایران خارگ را بر عهده گرفت.
دریادار ایرانی همچنین دورهی کارشناسی ارشد فرماندهی و ستاد را طی کرده و هم اکنون علاوهبر عضویت در هیئت علمی در دافوس آجا، به عنوان استاد دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر نیز به تدریس میپردازد.
رئیس عملیات منطقه یکم دریایی ارتش (بندرعباس)، رئیس ستاد و جانشین فرماندهی این منطقه، جانشینی معاونت عملیات نداجا، معاونت آموزش نیروی دریایی و جانشینی معاونت آموزش ارتش از جمله مسئولیتهای پیشین وی است.
امیر دریادار ایرانی همچنین علاوهبر عضویت در هیئت رئیسه و سخنگویی چندین رزمایش مهم نیروی دریایی و مشترک ارتش، فرماندهی برخی از مهمترین مأموریتهای ناوگروههای ارتش از جمله مأموریت عبور از کانال سوئز در سال ۹۱ و فرماندهی عملیات متعدد امداد و نجات دریایی را نیز برعهده داشته است.
آیت الله خامنهای فرمانده معظم کل قوا در حکمی امیر دریادار دوم شهرام ایرانی را به فرماندهی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب و در بخشی از پیام انصاب وی خاطرنشان کردند: اهتمام جدّی و شایسته در بهره برداری از ظرفیتهای نیرو و ارتش و نیروهای مسلح و کشور برای پیشبرد جهادی و انقلابی آن نیرو، ارتقاء توان و آمادگی همه جانبه بر پایه رشد و تعالی سرمایه انسانی مورد انتظار است.