معیارهای باورپذیری یک شخصیت تاریخی

علی لدنی تهیه کننده سینما و تلویوزیون ، درباره طراحی لباس‌های تاریخی توضیح داد: اصولا در پروسه کار‌های تاریخی پیش تولید وجود دارد که آن برنامه ریزی‌ها را مشخص می‌کند. در کار تاریخی طراحی لباس و صحنه دو مقوله بسیار مهم هستند که باید با آن دوران که فیلم می‌سازیم تطبیق کند. طبیعتا طراح لباس و طراح صحنه اولین گروه‌هایی هستند که وارد صحنه کار می‌شود. قدم اول آنان مطالعه کتابخانه‌ای و تحقیق و پژوهش درباره لباس‌های موجود آن دوران است و سعی می‌کنند با اساتید تاریخ و مطلعین در این موضوع مشورت کنند. سپس آنان به الگو‌های پوششی با طراحی و اتود درباره شخصیت‌ها می‌رسند که تطبیق با شرایط سیاسی و اقتصادی آن دوران لازمه کار است.
وی افزود: اصل کار پس از نوشتن فیلنامه، آمدن گروه‌های دکور و لباس برای مطالعه و سپس اتود درباره آرایش صحنه و لباس و تایید توسط تهیه کننده و کارگردان است. لباس و صحنه کار برای مخاطبان سریال‌ها و فیلم‌های تاریخی بسیار جذاب است. به نظرم علاوه بر تهیه لباس و صحنه متناسب با آن دوران باید به هزینه تولید هم توجه شود. به دلیل افزایش هزینه‌ها همه تلاش کارگردان و تهیه کننده این است که خودشان لباس و صحنه را تولید کنند.

تهیه کننده سریال تاریخی «معمای شاه» درباره زبان لباس شخصیت مخاطب گفت: اگر لباس با مخاطب حرف نزند ایراد دارد. در سریال تاریخی مثلا برای شخصیت فتحعلی شاه قاجار نمی‌توانید لباسی را طراحی کند که مبین شخصیت‌های وی نباشد. در سریال‌های تاریخی برای باورپذیرتر کردن هر چه بیشتر نقش‌ها سه عنصر اصلی وجود دارد: ۱) گریم ۲) لباس ۳) بازیگر است، هر یک از این فاکتور‌ها ضعیف باشد آن شخصیت در نمی‌آید. مثلا شخصیت یوزارسیف، با آنکه هزینه آنچنانی برای لباس وی انجام نشده، اما هر کس یوزارسیف را ببیند برایش واقع بینانه است.
وی هم چنین درباره مشکلات طراحی لباس سریال‌ها و فیلم‌های تاریخی گفت: اولین مشکلمان این است تحقیق و پژوهش در این زمینه بسیار هزینه بردار است. البته وقتی در این زمینه از نظر مشاوران متخصص تاریخی استفاده می‌کنیم باید به نظر آنان احترام بگذاریم و از نظر متخصص استفاده کنیم. مشکل دوم هزینه سنگین لباس و دکور تولیدات تاریخی است. البته مردم از دیدن تشابهات تاریخی گریم و لباس و صحنه سریال و فیلم‌های تلویزیونی لذت می‌برند.