بیسکوییت‌های ۱.۵میلیون تومانی در راه ایران!

ایده ساخت بیسکویت به رومیان برمی گردد. کلمه بیسکویت برگرفته از کلمه cuit در زبان فرانسه یا از کلمه biscoctus لاتین می‌باشد، در اصل استفاده از واژه بیسکویت بر روش پخت آن باز میگردد چرا که اساس پخت بیسکویت در دو مرحله می‌باشد و بیسکویت به معنای دو بار پخته شده است.همانطور که میدانید بیسکویت را برخلاف برخی کوکی‌ها و شیرینی‌های دیگر براحتی میتوان در فضای آزاد نگهداری کرد، دلیل این امر نحوه پخت بیسکویت می‌باشد. در مرحله اول بیسکویت در فر داغ برای مدت زمان کوتاه در حد چند دقیقه برشته شده و بعد از خروج از فر داغ، مجدداً به فر خاموش و در حال خنک شدن برگردانیده می‌شود و بدین ترتیب بیسکویت خشک و قابل نگهداری در هوای آزاد می‌باشد.
استثنا‌هایی نیز در تهیه بیسکویت وجود دارد و نحوه پخت همه بیسکویت‌ها بدین صورت نیست، برخی بیسکویت‌ها سرخ میشوند و در برخی بیسکویت‌ها مثل بیسکویت‌های ایتالیایی خمیر اول پخته شده و سپس خنک شده و برش زده و دوباره در حرارت بالا خشک می‌شوند تا ترد و خشک شوند.استفاده از تخم مرغ و بسیاری از مغز‌ها در تهیه بیسکویت در زمان قرون وسطی رایج شد این فرایند به ترد‌تر شدن بیسکویت کمک کرد. پس از ان در قرون ۱۸ و ۱۹ و پس از آن بیسکویت‌هایی با روش‌های پخت متفاوت و بیسکویت‌های یخچالی تولید شدند. در طی قرن ۱۹ فرآورده‌های شیمیایی مثل بی‌کربنات سدیم یا جوش شیرین در تولید کلوچه‌ها و بیسکویت‌ها به کار گرفته شد و کیفیت این محصولات کارخانه‌ای به نحو چشمگیری افزایش پیدا کرد.