اعمال روز میلاد پیامبر اکرم (ص) و ۱۷ ربیع الاول

.
مثنوی میلاد پیامبرنورورحمت
حضرت مُحَمَّدِابنِ عَبدِالله
صلَّیَ اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ وَسَلَّم

هِفده ی ماهِ ربیع و سالِ فیل
در ثنا خوان چشمه سارِ سلسبیل

شد فراهم خوانِ اربابِ کریم
عرصه ی مهمانیِ خُلقِ عظیم

ظُلمتِ هر بُتگری برچیده شد
نور رحمان توتیای دیده شد

با وقوعِ انقلابی در خِرَد
قُلْ هُوَ اللَّهُ ، هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ،

تختِ شاهان واژگون شد ناگهان
لال شد هرپادشاهی از زبان

موبدان وکاهنان نادان شدند
ساحران درکارِخود حیران شدند

نوری از نجد و تهامه شد فراز ،
تا به مشرق رفت آن شب ازحجاز

طاقِ کسری ناگهان ازهم گسست،
چارده دندانه اش درهم شکست

ساوه خشکید و سماوه شدپُرآب
صد مَلَک مأمورِ اِیّاب و ذهاب

سَبعَه ی آتشکده خاموش گشت،
بَعدِ ده قرنی که آذرنوش گشت

موبدان آشفته خواب وخورشدند،
گاهِ رؤیا اَستر و اُشتر شدند

رانده شد ابلیس دون از آسمان،
تا که آمد خاتمِ پیغمبران

سرنگون شد هَربُتی در هرکجا ،
لحظه ی میلادِ آن بَـدرُالدّجی

این همه آیات توحیدی عیان
معجزاتِ روشنی بود آن زمان

خرقِ عادات و همه اِرحاصِ او
خاصِ آن مولا شدو اِخلاصِ او

خانه ی بِنتِ وَهَب دارُالسُّرُور
مَحبَطِ روحُ القُدُس با شوق وشور

نوری از دامانِ بانو آمنه
کرد روشن آسمان و دامنه

زاده شد پیغمبرِ آخر زمان
سروَرِ خَـلقِ زمین و آسمان

آمده شَمسُ الضُّحی ، بَدرُالدّجی ،
مُصطَفی، کَهفُ التُّقی، غَوثَ الوَری

مهربان ختم رُسُل عَبدِ خدا
خُلقِ عُظمای تمام انبیا

در اوان کودکی آن سروِ ناز،
با رکوع و سجده ای شد در نماز

آیتِ حق ، رَحمَةٌ لِّلعالَمین
شد شَفیعِ مُؤمِنات ومُؤمِنین

عالِمِ ناخوانده درسِی از کتاب ،
داد پاسخ هر سؤالی را جواب

این قلم ها قاصراست و کَمّ و کاست
مثنوی گویِ پیمبرها خداست

عالَم از یمن وجودش سرفراز،
عِطرِ صلواتش بُوَد با هر نماز

شافِعَت خواهی شود گر در ممات،
کُن دهان خوشبو به ذِکرِ صَلَوات.

مهدوی هم ریزه خوار خان اوست
می نهد سر بر سر پیمان دوست

غلامرضا مهدوی

آقا گران کردن بنزین رو یادت رفت بنویسی