بر کسی پوشیده نیست که حرکت به سمت ایجاد تک صدایی در تایید صلاحیتهای انتخابات سالهای اخیر و تورم نارضایتیهایی که به علل مختلف از جمله مشکلات اقتصادی و معیشتی، اشتغال و ... به وجود آمده است میزان مشارکت را در انتخابات سالهای اخیر بسیار پایین آورده است بطوری که میزان مشارکت مردمی در یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی به ۴۲٫۵۷ درصد که کمترین میزان مشارکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی در تمامی ادوار انتخابات بوده رسیده است.
با غلبهی جریان اصولگرایی در تایید صلاحیتها قاطبهی افرادی که در انتخابات اخیر شرکت کرده اند نیز از لحاظ تفکر و تجربهی زیستی متصل و منطبق با تفکرات و تجربیات اصولگرایی هستند که میتوان قلهی رفیع آن را حرکت در جهت ایثار، جهاد و شهادت در عرصههای مختلف دفاع مقدس و دفاع از حرم و دفاع از امنیت این مرز و بوم دانست.
جریان اصولگرایی هرچند به ظاهر نام یک جریان واحد را یدک میکشد. اما کیست که نداند در داخل این جریان تفکرات و جهت گیریهای بعضاً متناقض و مخالف نسبت به هم وجود دارد. جریانهای مانند پایداری ها، قالیبافی ها، معتدلهایی مثل لاریجانیها و ...
پس یقیناً این تفاوت در نگرشها نیز بر اساس مصالح و منافع در مشارکت کنندگان نیز وجود خواهد داشت؛ که با توجه به اهمیت موضوع اشتغال و امنیت شغلی یکی از مهمترین آنها قانون تبدیل وضعیت ایثارگران است.
عملکرد ضعیف مجلس و دولت در قانون بودجهی ۱۴۰۲ و عدم تمدید تبدیل وضعیت ایثارگران برای ورودیهای بعد از بهمن ۱۴۰۰ یکی از مهمترین پاشنه آشیلهایی است که میتواند بدنهی مجلس اصولگرا را در انتخابات پیش رو دچار تغییر و دگرگونی گسترده نماید. زیرا همانگونه که گفته شد قاطبهی شرکت کنندگان در انتخابات پیش رو خود از بدنهی ایثارگران خواهند بود و عملکرد نمایندگان مجلس در بودجه ۱۴۰۳ در تمدید یا عدم تمدید قانون تبدیل وضعیت ایثارگران میتواند نقش حیاتی برای نمایندگان در ماندن یا نماندن بر صندلی نمایندگی مجلس ایفا نماید و قهرمان و یا ضدقهرمانی همیشگی برای چشم انتظاران این قانون برای تثبیت امنیت شغلی باشند.