چرا بازیکنان لیگ ایتالیا صورت خود را قرمز کردند؟ (ماجرای بازیکنان یوونتوس)

در ساعات اخیر دو سوال توسط تماشاگران فوتبال پرسیده می شود اینکه چرا بازیکنان لیگ ایتالیا صورت خود را قرمز کردند؟ یا چرا صورت بازیکنان یوونتوس قرمز است؟ جالب است بدانید این رنگ قرمز دلیل دارد و هر ساله این کمپین که آغازگر آن فوتبال ایتالیا بوده است تکرار می شود. در این مطلب به طور کامل به علت این قرمزی صورت برخی بازیکنان فوتبال و تاریخچه این کمپین بین المللی پرداخته ایم.

چرا بازیکنان لیگ ایتالیا صورت خود را قرمز کردند؟

اسپوتنیک نوشت: برای بسیاری این موضوع سوال برانگیز بود که این اتفاق چرا رخ داده است، اما این اتفاق معمولا همه ساله در فوتبال ایتالیا رخ میدهد و چندان جدید هم به حساب نمی‌آید. در واقع این حرکت بازیکنان سری آ به حمایت از زنان و پایان دادن به خشونت علیه این قشر جامعه است.

بازیکنان سری آ با این کار تلاش میکنند تا آگاهی از خشونت خانگی علیه زنان را بالا ببرند. بازیکنان شاغل در فوتبال ایتالیا با سازمان ایتالیایی WeWorld Onlus همکاری دارند و بسیاری از بازیکنان این علامت سرخ رنگ را در ایام خاص روی گونه خود میکشند.

ستاره‌هایی مانند کریستیانو رونالدو از این کمپین حمایت کرده اند. اسطوره‌های فوتبال ایتالیا همانند فرانکو بارسی، الساندرو کوستاکورتا، الساندرو دل پیرو و فرانچسکو تولدو نیز همه ساله با در شبکه‌های اجتماعی خود از این کمپین حمایت میکنند.

چرا صورت بازیکنان یوونتوس قرمز است؟

ایرنا نوشت: پشت پرده این تمایز که روی صورت بازیکنان ایتالیایی پدیدار شده، پیام بسیار مهمی پنهان شده است. این پیام نماد آگاهی از کارزار unrossoallaviolenza# بوده و هدف آن ایجاد «تیمی بزرگ و متحد» و مبارزه با انواع گونه‌های سوءاستفاده، خشونت فیزیکی، سوءاستفاده اخلاقی، تهدید و ارعاب زنان سراسر کره خاکی است.

تاریخ مبارزه با خشونت علیه زنان چند روز است؟

۲۵ نوامبر (چهارم آذرماه) به عنوان روز جهانی حذف و مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری شده و آغاز کارزاری ۱۶ روزه در راستای آگاهی‌رسانی در خصوص خشونت علیه زنان و دختران است.

حمایت از این کمپین در ایران

جماران نوشت: کمپین "به خشونت کارت قرمز نشان بده" اولین بار در آپریل ۲۰۱۸ توسط سری‌آ و اتحادیه بازیکنان ایتالیا راه‌اندازی شد و پس از آن هر ساله، در بازی‌های منتهی به روز ۲۵ نوامبر، این کار نمادین توسط بازیکنان انجام می‌شود.
در ادامه تصویر احمد گوهری، دروازه بان تیم نفت مسجد سلیمان در دفاع از کمپین منع خشونت علیه بانوان را در سال ۹۹ مشاهده می‌کنید.

تاثیر پیام‌های اجتماعی در دنیای فوتبال

طرفداری در گزارشی نوشت: فوتبال فراتر از یک توپ‌بازی ساده میان ۲۲ نفر در مستطیل سبز است. فوتبال ورزشی است که در آن روح و احساس جریان دارد و می‌توان آن را عاملی مهم جهت انتقال پیام‌های اجتماعی عنوان کرد.

در سال ۲۰۲۳، جهان هم‌چنان جایی ایده‌آل برای زندگی کردن نیست، زیرا در سراسر این کره خاکی، موارد مختلفی از نقض حقوق بشر صورت می‌گیرد. اگرچه خوی کمال‌طلب انسان همواره به دنبال بهتر زیستن است و تلاش می‌کند تا حد امکان موانعی که بر سر راه یک زندگی صلح‌آمیز است را از پیش رو بردارد. تبعیض‌های نژادی و جنسیتی از جمله موارد آزاردهنده‌ای هستند که هر انسان آزاده‌ای دوست دارد از میان بروند.

مبارزه فوتبال با تبعیض نژادی

در کنار انجام کار‌های فرهنگی و آموزشی برای مبارزه با انواع تبعیض و ناهنجاری‌های اجتماعی، پیام‌های نمادین نیز حتی می‌توانند در این موضوع کمک کننده باشند. طی سال‌های اخیر لیگ برتر انگلیس و باشگاه‌هایش پیام‌های نمادین مختلفی از جمله زانو زدن پیش از برگزاری بازی‌ها جهت محکوم کردن پدیده زشت نژادپرستی به سمع و نظر مخاطب می‌رسانند.

از مزایای این حرکت به ظاهر ساده می‌توان به مطلع شدن افراد بیشتری در سراسر دنیا در باب زشت بودن تبعیض نژادی اشاره کرد. علاوه‌براین، طی فصل ۲۳-۲۰۲۲ شاهد کم‌تر شدن حملات مجازی و حقیقی نژادپرستانه هواداران به ستارگان رنگین‌پوستِ لیگ برتر انگلیس بوده‌ایم.

گونه های رنگی برای نمایش یک شعار

سری آ ایتالیا هم چند سالی است که یک رسم زیبا را در پیش گرفته است. از ۵ سال پیش تاکنون بازیکنان و داوران سری آ، قسمتی از گونه‌شان را سرخ‌رنگ می‌کنند. این اقدام بازیکنان و داوران سری آ جهت افزایش آگاهی جهت میزان خشونت‌های خانگی علیه زنان صورت می‌گیرد. نام این کمپین در ایتالیا با هشتگ #Unorosooallaviolenza به معنای «کارت قرمز به خشونت» شهرت یافته است. در هفته ۲۳ بازی‌های فصل ۲۳-۲۰۲۲ سری آ، این رسم تکرار شد و بازیکنان با گونه‌هایی سرخ به زمین بازی رفتند.

پیام جهانی بازیکنان ایتالیا

پیامی که بازیکنان سری آ ارسال می‌کنند، شاید بازدارنده نباشد، اما حتی کسانی که درباره این مسائل اطلاعاتی ندارند حین تماشای فوتبال تیم محبوب خود ممکن است در خصوص این قضیه کنجکاو شده، اطلاعات کسب کنند و از طریق انتقال اطلاعات یا درس گرفتن شخصی به شکل غیرمستقیم به کاهش آمار خشونت خانگی علیه زنان کمک کنند. شاید فوتبال ایتالیا در جوانب بسیاری نسبت به سایر همتایان قدرتمند خود عقب مانده باشد، اما این پیام اجتماعی آن‌ها قابل تحسین است؛ چه مرد و چه زن، حق زندگی و آزادی به دور از هرگونه خشونت را دارند.

نگرانی‌های جهانی درباره خشونت علیه زنان

ایمنا نوشت: خشونت علیه زنان یکی از گسترده‌ترین موارد نقض حقوق بشر در سراسر جهان است. بیش از یک میلیارد زن در سراسر جهان خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده‌اند که به‌طورعمده توسط شریک زندگی آن‌ها اعمال شده است.

این آمار نشان می‌دهد که از هر سه زن یک نفر خشونت را تجربه می‌کند، این خشونت‌ها به‌طرز نگران‌کننده‌ای از سنین پایین شروع می‌شود تاجایی‌که آمار حاکی از آن است از هر چهار نفر زنی که تجربه خشونت فیزیکی یا جنسی داشته است، یک نفر نوجوان بین ۱۵ تا ۱۹ ساله است.

خشونت بر سلامت جسمی، روانی، جنسی و باروری زنان تأثیر می‌گذارد و اثرات آن تا آخر عمر باقی می‌ماند. از زمان شیوع کووید -۱۹ نیز داده‌ها و گزارش‌های دریافتی نشان داده که انواع خشونت علیه زنان و دختران، به‌ویژه خشونت خانگی، تشدید شده است.

بیشتر بخوانید: مصادیق خشونت خانگی چیست؟ / شاید اینها را ندانید!

روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان

روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، مناسبتی برای به رسمیت‌شناختن این زنان و پیوستن به یک فراخوان جهانی در راستای اقدام برای افزایش آگاهی، ترویج حمایت و ایجاد فرصت‌هایی برای بحث در مورد چالش‌ها و راه‌حل‌های مرتبط با پیشگیری و از بین بردن خشونت علیه زنان و دختران است. این روز فرصتی برای تأمل درمورد این خشونت، همبستگی با قربانیان آن و تعهد به جهانی محسوب می‌شود که در آن همه زنان و دختران در امنیت هستند.

هدف از این روز جهانی

هدف از روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نشان دادن مقیاس و ماهیت واقعی، اما پنهان این بحران است که طی ۱۶ روز، از بیست‌وپنجم نوامبر (روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان) تا دهم دسامبر «روز جهانی حقوق بشر» توسط کمپین سالانه فعالیت علیه خشونت مبتنی بر جنسیت برگزار می‌شود. این کمپین که توسط جامعه مدنی رهبری می‌شود، در راستای پایان دادن به خشونت علیه زنان تا سال ۲۰۳۰ توسط سازمان‌ملل‌متحد راه‌اندازی شده است.

تاریخچه روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان

ایمنا در ادامه نوشت: فعالان حقوق زنان از سال ۱۹۸۱، بیست‌وپنجم نوامبر را به‌عنوان روز مبارزه با خشونت مبتنی بر جنسیت گرامی داشته‌اند. این تاریخ به‌منظور بزرگداشت خواهران میرابال، سه فعال سیاسی از جمهوری دومینیکن انتخاب شد که در سال ۱۹۶۰ به‌دستور حاکم این کشور به‌طرز وحشیانه‌ای به قتل رسیدند.

مجمع عمومی سازمان‌ملل‌متحد در بیستم دسامبر ۱۹۹۳، اعلامیه رفع خشونت علیه زنان را از طریق قطعنامه ۴۸/۱۰۴ به تصویب رساند و مسیر را برای ریشه کردن خشونت علیه زنان و دختران در سراسر جهان هموار کرد. سرانجام در هفتم فوریه ۲۰۰۰، مجمع عمومی قطع‌نامه ۵۴/۱۳۴ را به تصویب رساند و به طور رسمی بیست‌وپنجم نوامبر را به‌عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان تعیین کرد.

مجمع در این راستا از دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و سازمان‌های غیردولتی دعوت کرد تا با هم متحد شوند و مسائل مربوط به زنان و فعالیت‌هایی که هر ساله در این تاریخ برای افزایش آگاهی عمومی از این موضوع طراحی شده است را با کمک یکدیگر سازماندهی کنند.

ضرورت آموزش «نهی خشونت علیه زنان» از سنین کودکی

ایسنا نوشت: یک پژوهشگر حوزه زنان و خانواده با اشاره به اینکه بسیاری از زنان نسبت به حقوق خود آگاه نیستند گفت: قوانین حمایت از زنان خشونت دیده و منع خشونت علیه زنان نمی‌توانند به تنهایی در جهت کاهش خشونت علیه زنان موثر واقع شوند چراکه در کنار قوانین نیازمند آموزش نحوه تعامل درست و آگاهی اعمال تقبیح در حوزه خشونت علیه زنان از سطح مهد‌های کودک و دبستان و با توجه به شرایط سنی کودکان هستیم.

این عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه در راستای مبارزه با خشونت علیه زنان نیازمند آموزش، مهارت آموزی و حمایت‌های اجتماعی هستیم تا قوانین بتوانند در بستر خود به درستی قرار گیرند، ادامه داد: قانون گذاری درست به همراه ضمانت اجرای قوی می‌تواند در فرهنگ سازی جامعه نقش به سزایی ایفا کند. از این رو ما نیازمند درست اعمال کردن قوانین موجود، اصلاح برخی قوانین، وضع قوانین جدید، آگاهی و اطلاع رسانی به زنان درباره حقوق آن‌ها هستیم چراکه در برخی خانواده‌ها رفتار‌های خشونت بار، نظیر تعدی و ظلم به زنان معمول و متداول است بنابراین در گام نخست فرد باید متوجه شود کدام رفتار‌ها در زمره خشونت قرار دارند.

گردآوری: تابناک جوان