سیده الهام حسینی وزنه بردار بانوی کشورمان در سالهای اخیر نام وزنه برداری زنان در ایران را بر سر زبان ها انداخته است. وزنه برداری زنان در ایران رشته تازه ای است که توانسته در سطح بین الملل هم مطرح شود. وزنه برداری سیده الهام حسینی در هانگژو که این روزها اخبار آن داغ است، بهانه ای شد تا به فعالیت ها و اطلاعاتی از زندگی سیده الهام حسینی بپردازیم.
ایسنا نوشت: سیده الهام حسینی وزنهبردار ایران در دسته ۸۷ کیلوگرم زنان بازیهای آسیایی هانگژو مسابقه را تمام نکرد و از انجام حرکت دوضرب انصراف داد. در سیزدهمین روز بازیهای آسیایی هانگژو، رقابت گروه A دسته ۸۷ کیلوگرم زنان برگزار شد و نماینده ایران بدلیل آسیب دیدگی از ناحیه کمر مسابقه را تمام نکرد.
سیده الهام حسینی در مورد انصراف خود از حرکت دوضرب بیان کرد: مدتی است درگیر آسیب دیدگی هستم. در این مدت فیزیوتراپی میکردم. از مسابقات جهانی عربستان که برگشتیم، دردم شدت گرفت. به خودم میگفتم که چند روز بگذرد، شرایط بهتر میشود، اما نشد.
او ادامه داد: در حرکت یک ضرب کمرم به شدت درد گرفت. برای حرکت دوضرب کادر فنی ترجیح داد تا از ادامه مسابقات انصراف بدهم. من امروز مشکل امادگی بدنی نداشتم بلکه مشکلم کمر دردم بود و جلوی من رو گرفت. امیدوارم در مسابقات آتی بهتر وزنه بزنم.
به گزارش همشهری آنلاین، سیده الهام حسینی متولد ۲۵ شهریور ۱۳۶۷ در ازنا، وزنهبردار زن تیم ملی ایران و قهرمان کنونی آسیا در دسته ۸۱ کیلوگرم زنان است.
در ۲۴ مرداد ۱۴۰۱ سیده الهام حسینی نماینده وزنه برداری ایران در دسته ۸۱ کیلوگرم در بازیهای کشورهای اسلامی با رکورد ۱۰۰ کیلو یک ضرب ۱۲۳ کیلوگرم در دو ضرب و مجموع ۲۲۳ کیلوگرم نفر سوم شد و طلای یک ضرب و برنز دو ضرب و مجموع را از آن خود کرد.
وی نخستین مدالآور تاریخ وزنهبرداری زنان ایران در مسابقات بینالمللی است که در مسابقات جام نعیم سلیماناوغلو در سال ۱۳۹۸ مدال برنز با مجموع ۱۹۸=۱۱۰+۸۸ دسته ۷۶ کیلوگرم را بهدستآورد.
در مسابقات سال ۲۰۱۹ قهرمانی آسیا اولین درخشش حسینی به واقعیت پیوست. حسینی در حرکت یکضرب ابتدا موفق به مهار وزنه ۷۳ کیلوگرم شد و در حرکت دوم خود نیز وزنه ۷۸ کیلوگرم را بالای سر برد، اما در حرکت سوم و وزنه ۸۲ کیلوگرم ناکام ماند. سیده الهام حسینی در حرکت دو ضرب خود ابتدا در مهار وزنه ۹۳ کیلوگرم ناکام ماند و در حرکت دوم خود موفق شد این وزنه را بالای سر ببرد.
بانوی وزنهبردار ایران در حرکت سوم خود نیز وزنه ۹۸ کیلوگرم را مهار کرد و در مجموع رکورد ۱۷۶ کیلوگرم را به ثبت رساند. در ردهبندی نهایی وزن ۷۱ کیلوگرم در جایگاه ششم آسیا قرار گرفت.
سیده الهام حسینی، نماینده ایران در دسته ۸۱ کیلوگرم زنان با مهار وزنه ۱۰۲ کیلوگرم در حرکت یکضرب اولین مدال طلای آسیایی وزنه برداری زنان ایران را به دست آورد و بار دیگر تاریخ ساز شد. الهام حسینی با رکورد ۱۰۲ یک ضرب، ۱۲۵ دوضرب و مجموع ۲۲۷ کیلوگرم سه مدال طلای یک ضرب، دوضرب و مجموع را کسب کرد و توانست تاریخساز این مسابقات شود. حسینی برای اولینبار توانست مدال طلای بزرگسالان آسیا را کسب کند و مهمتر این که این اتفاق سه مرتبه تکرار شد.
بیشتر بخوانید:
در ادامه بخشی از گفتگوی فارس با سیده الهام حسینی را می خوانید.
شما در رشتههای مختلفی فعالیت داشتید، چگونه به وزنهبرداری روی آوردید؟
بله، من در رشتههای ورزشی مختلفی از جمله هندبال، دو و میدانی و فوتبال فعالیت داشتهام، اما سال ۹۶ زمانی که متوجه شدم وزنهبرداری بانوان در کشور شروع شده به دلیل قدرت بدنی بالا که در فعالیتهای ورزشی من مشهود بود و علاقهی که به وزنهبرداری داشتم با وجود مخالفت دیگران به این رشته روی آوردم.
وزنه برداری بانوان یک رشته نوپا در کشور است، البته بسیاری از کشورها پانزده تا بیست سال سابقه دارند، در این میان شرق آسیا قدرتمندترین وزنه برداران را دارد و همین کار ما را در آسیا سخت کرده است.
اگر بتوانیم در آسیا سکوها را از آن خود کنیم میتوانیم حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشیم.
با مدال در آسیا تاریخ ساز هم شدی. در این خصوص بگویید.
با توجه به اینکه ما خیلی دیر وزنه برداری را در بخش بانوان آغاز کردیم چیزی در حدود ۱۵ سال از دنیا عقبتر هستیم و با توجه به این زمان کمی که از استارت ما گذشته بود شاید کمتر کسی فکر میکرد در این زمان محدود بتوانیم به این نتایج برسیم. این برای من که نخستین مدال را کسب کردم باعث خرسندی است. هرچند در این مدت مشکلاتی هم داشتم.
یک بار مینیسک عمل کردم و بعد از آن هم با توجه به فشار تمرینات و مسابقات دچار دیسک کمر شدم، اما با این وجود توانستم یک روزنه امیدی برای بانوانی که وزنه برداری کار میکنند، باشم و یک انگیزهای را در درون آنها ایجاد کنم. پس از این موفقیتها، حمایتها از بانوان بیشتر شده و نشان دادیم که ما هم حرفهای زیادی برای گفتن در وزنه برداری داریم. این اتفاقات نوید این را میدهد که در آینده موفقیتهای بیشتری در انتظار وزنه برداری در بخش بانوان است.
وزنه برداری بانوان خیلی زود جواب گرفت، به نظر شما دلیل اصلی این موضوع چه بود؟
یک بحث مربوط به مسائل ژنتیکی است. مثلا در برخی از مناطق کشور به خصوص غرب ایران، ما پتانسیلهای زیادی داریم که به خوبی خودشان را نشان دادند. بجث دیگر مربوط به مربیگری است. با توجه به اینکه مربیان خانم زیادی نداریم، چون دیر شروع کردیم، مربیان آقا حمایتهای زیادی کردند و این موضوع خودش به پیشرفت سریع وزنه برداری بانوان کمک کرد. خوشبختانه بعد از یکی دو موفقیت انگیزه خود دختران هم بالا رفته و با تلاش بیشتری کار میکنند.
نه لیگ نداریم، اما ظاهرا قرار است لیگهای منطقهای راه اندازی شود.
یکی از درآمدهای ورزشکار حرفهای معمولا از لیگ است، وقتی شما از این موضوع محروم هستید به مشکل نمیخورید؟
هزینه ورزش حرفهای در کشورمان با توجه به گرانیها خیلی سرسام آور است. مکمل چیزی است که با نرخ دلار نوسان دارد و بالا میرود. وقتی شما منبع درآمد مشخصی هم نداشته باشید، کارتان خیلی سخت میشود. زمانی هم که در اردو نیستیم سختتر میشود و اگر برنامه ریزی به شکلی باشد که زمان کمتری خارج از اردو باشیم بهتر است.
حسین رضازاده، حسین توکلی، بهداد سلیمی و سهراب مرادی بقیه المپینها الگوهای من بودهاند. هنوز هم فیلم وزنه زدنهای آنها را نگاه میکنم.
هیچگاه ناامید نمیشوم، همیشه در حال تمرین هستم و از طرفی صبور بوده و در مقابل سختیها خسته نمیشوم. وزنه برداری صبر زیاد میخواهد، چون نتایج دیر تحقق پیدا میکند، ماهها طول میکشد تا یک کیلو بالا و افزایش رکورد داشته باشید. من حتی ظرف این سه سال حتی یک مسافرت هم نرفتهام، دچار آسیب شدهام، اما عقب نکشیدم.
اکنون وزنهبرداری در رده نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در چند شهرستان انجام میشود که خوب هم کار میکنند. اگر شرایط فراهم باشد وزنهبرداران لرستانی میتوانند جلوتر از دیگر استانها حرکت کنند و حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند.
با وجود اینکه قدرت بدنی ورزشکاران لرستانی خوب است، اما وزنهبرداری تمرین زیاد میخواهد، از طرفی بانوان باید حمایت شوند و با انگیزه تمرین کنند. به نظر من زحمات رییس هیات وزنهبرداری استان قابل تقدیر است، خوب حمایت کردند و در بحث بانوان ورود جدی داشتند. بدون شک کم و کاستی در همه جا وجود دارد، اما از آنچه توانستهاند انجام بدهند دریغ نکردهاند.
وقتی وزنهبرداری را انتخاب کردید عکسالعمل جامعه چگونه بود؟
اوایل خیلیها نگران بودند، خانواده نگران از اینکه وزنه برداری آسیب جدی به من وارد نکند، خیلیها هم اصلا باور نداشتند که بانوان بتوانند در وزنهبرداری موفق باشند. اما پس از مدتی و پس از آنکه من مدال برنز را کسب کردم نگاهشان عوض شد و حتی تشویق و حمایت هم میکنند.
درست است در وزنهبرداری امکان آسیب وجود دارد، چون ورزش حرفهای کلا آسیب دارد، اما واقعیت این است که آسیب وزنهبرداری کمتر از دیگر ورزشهای حرفهی است. نکته مهم در وزنهبرداری رعایت کردن اصول تمرین و تکنیک درست است، زیرا جلوی آسیبها را میگیرد.
در دنیا وزنهبرداری متناسب با فیزیولوژی خاص بدن است یعنی انتظاری که از من دارند انتظاری نیست که از حسین رضا زاده دارند. برخلاف تصور تمرین تنها بیست درصد در موفقیت و آمادگی وزنهبرداران نقش دارد، هشتاد درصد دیگر به ریکاوری، تغذیه و استراحت بستگی دارد، در واقع همه این موارد کنار هم میتوانند منجر به موفقیت ورزشکار شوند.
افزایش رکورد در مسابقات جهانی و کسب مدال در المپیک ۲۰۲۴ مهمترین هدف و اولویتی است که من به آن فکر میکنم. اما برای تحقق این موضوع باید صبر کنم، زیرا معتقدم با صبوری میتوان در وزنهبرداری به نتیجه مطلوب رسید.
اکنون نیز در اردوی تیم ملی هستم و آمادگی کامل دارم، اردوها هم خیلی خوب برگزار میشود و من هم مرتب تمرین میکنم، مربیان هم از همه توان خود برای آماده سازی ما استفاده میکنند.
از خاطرات تلخ و شیرین وزنهبرداری برای ما بگویید
سال گذشته سه ماه مانده به مسابقات آسیایی که در آمادگی کامل به سر میبردم از ناحیه زانو دچار آسیب شدم که خیلی اتفاق ناگواری بود، زیرا زمان زیادی به برگزاری مسابقات آسیایی نمانده بود.
اما خیلی سریع به حالت عادی برگشتم و خودم را به مسابقات رساندم و توانستم بیشتر از رکورد ثبت شده در اردو را کسب کنم یعنی وزنه ۱۲۲کیلویی را بلند کردم، در اردو ۱۱۸ کیلو را ثبت کرده بودم.
زمانی که پشت وزنه قرار گرفتم خودم را به خدا سپردم، زیرا وزنهی را بلند میکردم که تاکنون نزده بودم. زمانی که وزنه روی سینهام نشست و بلند شدم باور نمیکردم، اما همه توانم را گذاشتم و قیچی کردم.
لحظه شیرین و باور نکردنی بود، خیلیها علت اینهمه خوشحالی مرا هنگام افزایش رکورد درک نمیکنند، اما وزنهبرداران متوجه میشوند که برداشتن وزنهی که تاکنون آن را برنداشتهی چقدر میتواند آدم را خوشحال کند.
واقعیت این است که وزنهبرداری انسان را صبور و محکم میکند، سختیهایی که در طول فعالیت تحمل میکنی از تو آدمی میسازد که تمام تلاشت را برای لذت بردن از زندگیت بکار بگیرید من خودم این را تجربه کردهام.
نکته دیگر آرامشی است که با فعالیت در وزنهبرداری به دست میآوری، چون وزنهبرداری تمرکز میخواهد به همین دلیل تمام تلاشت را بکار میگیری تا آرامشت بهم نریزد. وزنهبرداری کاملترین علم تمرین و حرکاتی است، زیرا از تمام بدنت استفاده میکنی، در تمام عمرم بهترین و قویترین بدن را در وزنهبرداری دیدم.
بانوان باید ورزش کنند، چون بدن آنها شکنندهتر از آقایان است و خیلی زود مشکلات مفصلی پیدا میکنند. توصیه من به بانوان این است اگر ورزش قهرمانی را دنبال نمیکنند، اما ورزش همگانی را مد نظر قرار دهند، زیرا ورزش برای زندگی سالم نیاز است. برای توسعه ورزش همگانی نیازمند فرهنگسازی و فراهم کردن بستر مناسب هستیم که امیدواریم مورد توجه متولیان ورزش استان قرار بگیرد.
مسوولان تا الان حمایت کردهاند، اما انتظار من این است که نگاه ویژهی داشته باشند، زیرا وزنهبرداران از مکملهای تغذیهای استفاده میکنند که هزینه زیادی نیاز دارد. امیدوارم مسوولان از همه ابعاد حمایتهای بیشتری داشته باشند، تا ما هم بتوانیم با کسب موفقیت کشور و استانمان را سرافراز و پرچم سه رنگ کشورمان را در میادین بینالمللی بالا ببریم.
گردآوری: تابناک جوان