سریال امپراطور اشک ها چند قسمت؟ + زمان و جزییات
سریال امپراطور اشک ها یک سریال کره ای است که برخی از بازیگران آن چهره های آشنایی برای طرفداران فیلم های کره ای دارد. امپراتور اشک ها به تازگی از شبکه تماشا پخش می شود. پخش این سریال کره ای بهانه ای شد تا علاوه بر پرداختن به تعداد قسمت های امپراتور اشک ها و زمان پخش، به دلایل محبوبیت سریال های کره ای در ایران بپردازیم.
موضوع سریال امپراتور اشک‌ها
این سریال محصول کره جنوبی است و داستان زندگی سومین پادشاه سلسله چوسان را روایت می‌کند که چگونه فرزند یک خانواده با دیدگاهی متفاوت و زیادی‌خواهانه سرنوشت یک خاندان و در ادامه آن یک کشور را تغییر می‌دهد تا جایی که به پادشاهی می‌رسد.
سریال امپراطور اشک‌ها چند قسمت دارد؟
امپراطور اشک‌ها به قسمت آخر نزدیک است؛ چرا که هر روز دو قسمت آن پخش می شود. این سریال ۳۲ قسمت دارد و از شبکه تماشا پخش می‌شود. بر اساس جدول پخش برنامه‌های شبکه تماشا، زمان پخش این سریال از شنبه ۲۵ شهریور ماه هر شب ساعت ۱۹:۰۰ است. البته این نکته را هم باید در نظر بگیرید که شبکه تماشا در حال حاضر در هر روز ۲ قسمت را پخش می‌کند و فیلم ۱:۳۰ تا ۲ ساعت می‌باشد و تقریبا ۱۶ قسمت می شود.
ساعت پخش امپراتور اشک‌ها و زمان تکرار
بر اساس جدول پخش برنامه‌های شبکه تماشا، زمان پخش سریال امپراطور اشک‌ها از شنبه ۲۵ شهریور ماه هر شب ساعت ۱۹:۰۰ است. اگر در این ساعت موفق به تماشای این مجموعه نشدید، ساعات ۰۱:۰۰، ۷:۰۰ و ۱۳:۰۰ روز بعد که زمان تکرار سریال امپراطور اشک‌ها از شبکه تماشا است، می‌توانید آن را دنبال کنید.
اطلاعاتی از سریال امپراتور اشک‌ها
«امپراطور اشک ها» با نام اصلی «The King of Tears, Lee Bang-Won» عنوان یک سریال تلویزیونی کره‌ای به کارگردانی کیم هیونگ ایل و تهیه کنندگی هوانگ اوی کیونگ است که در سال ۲۰۲۱ میلادی تولید گردیده بود. این سریال تاریخی، محصول شبکه KBS۱ کره جنوبی است.
بازیگران سریال امپراتور اشک‌ها
- جو سانگ ووک در نقش یی بانگ وون، پادشاه ته‌جونگ، سومین پادشاه چوسان. شناخته شده به عنوان «دوک جونگ‌آن» (정안공, 靖安公)
- کیم یونگ چول در نقش یی سونگ گه، پادشاه ته‌جو، بنیان‌گذار و اولین پادشاه چوسان.
- پارک جین هی در نقش ملکه وونگ‌یونگ، سومین ملکهٔ چوسان.
- یه جی وون در نقش ملکه سیندوک (ملکه هیون)، اولین ملکهٔ چوسان
- یه سو جونگ در نقش ملکه شین اون، مادر تائجونگ چوسان
تولید سریال امپراتور اشک‌ها
طبق اطلاعات ویکی پدیا، این مجموعه همکاری دوباره بازیگران جو سانگ ووک و پارک جین هی پس از مجموعه تلویزیونی غول (۲۰۱۱) بود. اولین جلسه فیلم‌نامه خوانی در ۲۴ اوت ۲۰۲۱ برگزار شد. در ۹ نوامبر ۲۰۲۱، تصاویری از این مجموعه توسط شرکت تولیدکننده منتشر شد.
در ۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، گزارش شد که تست کووید ۱۹ بازیگر یه جی وون مثبت شده‌است و فیلمبرداری طبق برنامه‌ریزی بدون حضور او ادامه پیدا کرد. در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱، کی‌بی‌اس تصمیم گرفت قسمت‌هایی که قرار بود به ترتیب در ۲۲ و ۲۳ ژانویه پخش شوند را لغو کند. احتمالاً دلیل آن مشاجره‌های مربوط به مرگ یک اسب در هنگام فیلمبرداری این مجموعه بود. این دو قسمت بعداً در ۲۶ و ۲۷ فوریه ۲۰۲۲ پخش شدند.
ماجرای جنجال مرگ یک اسب در حین فیلمبرداری
در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۲، کی‌بی‌اس یک معذرت خواهی به خاطر مردن یک اسب در طی فیلمبرداری قسمت هفتم، منتشر کرد. در یک سکانس فیلمبرداری شده، اسب و سوارش هر دو زمین افتادند. پای عقب اسب با سیم بسته شده بود و باعث شد اسب به هوا برود و روی گردن خود فرود بیاید.
درحالیکه بازیگر سوار بر اسب نیز مجروح شده بود، اسب یک هفته پس از این حادثه جان خود را از دست داد و باعث ایجاد اعتراض عمومی شدیدی نسبت به حیوان آزاری شد.
موج سریال کره‌ای از چه زمانی در ایران داغ شد؟
تسنیم نوشت: این موج از سال ۱۳۸۵ و با پخشِ سریال «جواهری در قصر» فراگیر شد و با پخشِ «جومونگ» در سال ۱۳۸۷ به اوج خودش رسید. یانگوم و جو مونگ، تا حدی برای مخاطبان، جذابیت پیدا کردند که طبق آمار منتشرشده از سوی مرکز تحقیقات سیما، بیشترین میزان مخاطب را در هر دوره داشتند. از سال‌ها پیش یک اپیدمی به‌نام سریال‌های کره‌ای در کشور آغاز شد.
بیشتر بخوانید:
چرا مردم ایران به سریال های شرقی علاقه دارند؟
به گزارش دنیای اقتصاد، بین مخاطبان تلویزیون، طرفدار‌های پروپاقرص برخی منتقدان معتقدند یکی از مولفه‌های فرهنگی - تاریخی که موجب می‌شود آثار آسیای شرقی با استقبال خوبی روبه‌رو شوند، علاوه‌بر شباهت‌های فرهنگی و سنخیت شرقی آنها، حضور قهرمان در این مجموعه‌ها است. اساسا میل به قهرمان‌گرایی و اسطوره‌سازی در سرزمین‌های شرقی وجود دارد.
رضا صائمی، منتقد، اعتقاد دارد بسیاری از سریال‌های موفق شرقی مشخصا به مفاهیمی می‌پردازد که برای ما بسیار آشنا و عزیز است؛ مانند بردباری، ایثار، شهامت و صداقت. ازسوی دیگر، شکل روابط در این سریال‌ها برای مخاطب ایرانی بسیار باورپذیرتر و قابل‌فهم‌تر است تا سریال‌های اروپایی. علاوه‌بر این، نکته مهم و قابل‌توجه در سریال‌های خاور دور، داستان‌گویی است.
قصه و داستان فیلم های شرقی
سریال‌های شرقی برخلاف سریال‌های ایرانی که به‌شدت وامدار فرم‌روایی است، کاملا در خدمت داستان‌گویی و قصه ساخته می‌شوند و این اصل را به‌عنوان پایه سریال‌هایشان پذیرفته‌اند و به‌دنبال امتحان کردن فرم‌های مختلف نیستند. ساختار ساده و بدون تکلف این سریال‌ها به‌ویژه داستان‌های تاریخی و جذاب، درکنار تکنیک مناسب و استفاده از لوکیشن‌های جذاب، نو و دیدنی، مجموعه‌های شرقی را برای مخاطب ایرانی بسیار دوست‌داشتنی جلوه می‌دهد.
وجود اسطوره و تجربه‌های پررمز و راز در آثار شرقی آمیخته با هویت تاریخی این منطقه از جهان است که با دنیای درونی و تجربه زیستی انسان‌های این سرزمین پیوندی تاریخی دارد و کشف این رمز و راز‌ها و به‌تصویر کشیدن آن همواره موردتوجه مخاطبان شرقی قرار گرفته است؛ چه این مخاطب ایرانی باشد، چه هندی و چه کره‌ای. نسبتی که شاید میان آثار شرقی و مخاطبان غربی کمتر صورت بگیرد. ذائقه مخاطبان سینما و تلویزیون در هر ملت و سرزمینی برساخته تاریخ و فرهنگ تجربه‌شده‌ای است که به خلق نوعی فرهنگ تماشا منجر می‌شود که در بستر آن میان مخاطبان و آثار هنری ارتباط معنی‌داری به‌وجود می‌آید.
میل به قهرمان گرایی
یکی دیگر از مولفه‌های فرهنگی - تاریخی که موجب می‌شود آثار افسانه‌ای مثل جنگجویان کوهستان یا افسانه جومونگ با استقبال روبه‌رو شود، این است که میل به قهرمان‌گرایی و اسطوره‌سازی در سرزمین‌های شرقی وجود دارد که البته این ویژگی به‌صورت فطری و بین‌الاذهانی میان همه آدمیان حاکم است که در آثار غربی نیز در قالب الگو‌هایی سوپرمنی روایت می‌شود، اما این قهرمان‌محوری در فرهنگ شرقی از قدرت و دامنه بیشتری برخوردار است و در هاله‌ای از تقدس تاریخی و مذهبی قرار می‌گیرد.
دلیل محبوبیت سریال‌های کره‌ای
براساس تحقیقاتی که انجام شده، قرابت فرهنگی ایران و کره‌جنوبی بسیار زیاد است. اثرپذیری مخاطبان ایرانی از آثار فرهنگی کره تا جایی پیش رفت که محققانی از هر دو کشور به تحقیق پیرامون پیشینه فرهنگی ایران و کره برآمدند و مدعی وجود یک نقطه ارتباط تاریخی میان امپراتوری سوم کره «سیلا» با امپراتوری پارس شدند.
نتیجه تحقیقات‌شان نشان می‌داد که ممکن است فرهنگ این دو کشور حدود ۱۲۰۰ سال پیش، مشابه بوده باشد. عامل دیگر در این میان، شباهت برخی آموزه‌های کنفوسیوسی با فرهنگ اسلامی بود؛ مانند بحث احترام به طرف مقابل. المان‌های فرهنگی دیگری که در آثار وارداتی از کره حضور پررنگی دارند و نظر مخاطب ایرانی را به‌خود جلب می‌کنند، عبارتند از: شخصیت مرد در خانواده، رنگارنگی لباس‌ها، مدل آرایش‌ها و بسیاری از المان‌های مشترک فرهنگی که سبب محبوبیت هرچه بیشتر این موج در ایران شده است.
دوبله خوب
نقش تلویزیون نیز در این زمینه بسیار پررنگ است. خروجی بسیاری از تحقیقات نشان می‌دهد تشابهات فرهنگی و آیینی ایران و کره، بیان پیام‌های اخلاقی در بن‌مایه‌های سریال، طرح داستان‌هایی با اتفاقات هیجان‌انگیز و همچنین پایان خوش ازجمله دلایل دیگری است که باعث می‌شود مخاطب ایرانی با سریال‌های کره‌ای ارتباط بیشتری برقرار کند.
البته در این میان نباید از نقش دوبله هم گذشت. تعدد دوبلور‌ها و متن‌های تمیز و شسته‌ورفته و همچنین عدم نگاه کارمندی دوبلور‌ها به این سریال‌ها باعث شده مجموعه‌های کره‌ای ازنظر نزدیکی با مخاطب، گاهی شبیه به سریال‌های ایرانی بشوند و مخاطب فراموش کند که یک اثر خارجی را تماشا می‌کند. جالب است بدانید پس از موفقیت سریال‌های کره‌ای، یک هیات نمایندگی از صداوسیمای ایران در سال ۲۰۱۲ برای بازدید به کره رفت و از لوکیشن‌های سریال‌های کره‌ای مانند جواهری در قصر بازدید کرد.
آن زمان قرارداد‌هایی با طرف کره‌ای امضا شد و این همکاری‌ها به اوج خود رسید تا جایی‌که گاهی حتی تعداد این سریال‌ها از سریال‌های ایرانی در جدول پخش جلو می‌زد و این روند در دهه۸۰ و اوایل دهه ۹۰ به اوج خودش رسید.
سریال های کره ای در خارج از کره پرطرفدارتر است
خبرگزاری «رویترز» در گزارشی اعلام کرده بود برخی سریال‌های کره‌ای در خارج از کره بیشتر مخاطب دارند تا خودِ کره! مثلا طبق آمارها، گفته بود سریال «جومونگ» در ایران ۸۰ درصد مخاطب داشت، در حالی‌که در کره‌جنوبی ۴۰ درصد از مخاطبان را به‌خود جلب کرد و شخصیت اصلی فیلم یعنی «سونگ ایل گوک» بیش از آنکه در کره محبوبیت داشته باشد، در ایران به‌عنوان یک سوپراستار شناخته شد.
کاهش کیفیت فیلم ایرانی دلیل گرایش به فیلم کره ای؟
اما چرا این سریال‌ها بعد از بازپخش‌های فراوان، کماکان جزو پرمخاطب‌های تلویزیون‌اند؟ شاید ضعف کار‌های ایرانی دلیل این اتفاق باشد، ما سریال‌هایی داریم که بعد از بازپخش‌های زیاد هنوز پرمخاطب‌اند، اما عدم تنوع سریال‌های ایرانی از نظر سوژه، قابل پیش‌بینی بودن پایان سریال‌ها، تکراری بودن قصه‌ها و وجود شخصیت‌های خیر و شرّ که قصه را به‌سمت شعاری‌شدن پیش می‌برد، مخاطب را به‌سمت تماشای کار‌های کره‌ای مایل می‌کند.
گردآوری: تابناک جوان