بزرگترین مجسمه دنیا و ایران + تصاویر

با بزرگترین مجسمه دنیا و ایران آشنا شوید. لیستی از بزرگترین مجسمه های جهان را ببینید.

بزرگترین مجسمه دنیا

سایت ولیو واک گزارشی درباره ۱۰ مجسمه بلند دنیا که بیشتر آن‌ها در آسیا هستند و خدایان یا الهه‌های بودایی را به تصویر می‌کشند، نوشته است. انسان‌ها همواره طی قرن‌ها به افتخار شخصیت‌های بزرگ، خدایان، الهه‌ها و موجودات اساطیری مجسمه‌هایی را ساخته‌اند. بیشتر این مجسمه‌ها توانسته‌اند با دلایلی همچون بلندی، ویژگی‌های هنری، مذهبی و اهمیت تاریخی که دارند، توجه توریست‌ها را به خود جلب کنند و بین مردم محبوب شوند.

مجسمه ۱۸۲ متری اتحادِ هند

ساخت «مجسمه اتحاد» که ارتفاعی ۱۸۲ متری دارد در تاریخ ۳۱ اکتبر سال ۲۰۱۸ آغاز شد. این مجسمه به افتخار نماد استقلال کشور هند «سردار والابای» در ایالت گجرات در حال ساخته شدن است. تخمین زده شده که پروژه ساخت این مجسمه طی ۴۲ ماه با قیمتی بالغ بر ۴۰۰ میلیون دلار تمام شود.

تندیس ۱۲۸ متری بهار معبد بودا در چین

تندیس یا مجسمه «بهار معبد بودا» در وسط یک باغ ۲۷ هزار متری در شهر جیانگ سو واقع در چین قرار دارد، تا چند ماه پیش به عنوان بلندترین مجسمه جهان شناخته می‌شد. این مجسمه بر روی یک زیربنای ۲۰ متری ایستاده است. ساخت آن در سال ۱۹۹۷ آغاز شد و در سال ۲۰۰۸ پایان یافت. نام این مجسمه از گرمای بهاری منطقه‌ای که در آن قرار دارد گرفته شده و گفته می‌شود آب این منطقه دارای خواص درمانی است.

«لای‌کیون ست‌کیار» با ارتفاع ۱۱۵ متر در میانمار

این مجسمه در شهر مانیوا قرار دارد و بلندترین مجسمه کشور میانمار و سومین مجسمه بلند دنیا است. همچنین یک مجسمه ۸۹ متری که انگار دراز کشیده در کنار بودا قرار دارد. ساخت این مجسمه در سال ۱۹۹۶ آغاز شد و در سال ۲۰۰۸ تکمیل شد. در درون مجسمه آسانسور‌هایی قرار دارد که بازدیدکنندگان با بالا رفتن از آن می‌توانند به یک چشم انداز وسیع از شهر دست پیدا کنند. این بنا بر روی یک جایگاه ۱۳ متری قرار دارد.

«یوشیکو دایبوتسو» ۱۰۰ متری در ژاپن

«یوشیکو دایبوتسو» به معنای بودای بزرگ در یوشیکو است. این مجسمه ۱۰۰ متری از برنز ساخته شده و ساخت آن در سال ۱۹۹۳ به اتمام رسید. این مجسمه تا ۹ سال قبل از اینکه تاج خود را از دست بدهد بلندترین مجسمه دنیا بود. این اثر به مناسبت سالگرد بازگشایی مدرسه «جودو شینشو» که توسط شینران تأسیس شده، ساخته شد. درون مجسمه چهار طبقه متفاوت وجود دارد که بازدیدکنندگان می‌توانند از هر طبقه با آسانسور دیدن کنند. طبقه چهارم یک منظره زیبا از باغ‌های اطراف را به نمایش می‌گذارد و در طبقه سوم بیش از ۳۰ هزار مجسمه بودا قرار دارد. طبقه دوم به مطالعات مجسمه‌سازی و طبقه اول به موسیقی اختصاص داده شده است.

مجسمه ۱۰۰ متری «سندای دیکان» در ژاپن

این مجسمه ۱۰۰ متری را از هر جای شهر سندای ژاپن می‌توان دید و می‌توان با استفاده از آسانسوری که درون مجسمه تعبیه شده به یک نمای زیبا از شهر دست پیدا کرد. این الهه یک کوزه را در دست چپ برای جاری کردن آب حکمت و همچنین یک گوهر را در دست دیگر برای تحقق بخشیدن به آرزو‌ها نگه داشته است.

مجسمه ۹۹ متری چین

یک مجسمه برنزی طلایی رنگ از الهه رحم و شفقت است. ساخت این بنای تاریخی شش سال دولت چین را درگیر کرد. این مجسمه به منظور برکت بخشیدن به تمام دنیا دارای سه چهره متفاوت است.

بیشتر بخوانید: آثار باستانی ایرانی را چطور دزدیدند؟

بودای بزرگ تایلند با ارتفاع ۹۲ متر

این بنا بزرگترین مجسمه کشور تایلند و یکی از جاذبه‌های محبوب گردشگری این کشور است. ساخت این مجسمه در سال ۱۹۹۰ آغاز شد و در سال ۲۰۰۸ به پایان رسید. این مجسمه با سیمان ساخته شده و با رنگ طلایی نیز رنگ شده و هیچ برنز یا فلزی در آن به کار برده نشده است.

مجسمه ۸۸ متری ژاپن

این مجسمه از سال ۱۹۸۹ که افتتاح شد تا سال ۱۹۹۱ به‌عنوان بلندترین مجسمه دنیا شناخته می‌شد.

مجسمه ۸۵ متری «ندای سرزمین مادری» در روسیه

این مجسمه بلندترین مجسمه روسیه و همچنین بلندترین مجسمه یک زن در جهان است. همچنین دومین مجسمه بلند غیرمذهبی دنیا نیز به شمار می‌رود.

اووجی کانا ۸۰ متری در ژاپن

ژاپن خانه بلندترین مجسمه‌های دنیاست. این مجسمه در سال ۱۹۸۲ که ساخته شد بلندترین مجسمه دنیا بود، ولی در حال حاضر جایگاه دهم را دارد.

بزرگترین مجسمه ایران ۱۵ متر

بزرگترین تندیس یادبود مقاومت مردم کردستان در هشت سال جنگ تحمیلی توسط مجسمه‌ساز کردستانی ـ هادی ضیاء‌الدینی ـ ساخته و در پارک جنگلی آبیدر سنندج نصب شده است. مضمون این تندیس یادبود مقاومت مردم کُرد در هشت سال جنگ تحمیلی است.
ساخت این مجسمه دو سال به طول انجامیده و به شکل فیگور پدر و دو فرزند شهیدش ساخته شده است. این مجسمه به صورت پنج قطعه سه متری و از جنس ورق فلز بوده که ارتفاع آن ۱۵ متر و فنداسیون آن نیز هفت متر است. ساخت این پیکره‌ی اعتراضی بر علیه اقدامات غیرانسانی و خلاف قوانین بین‌المللی نسبت به مردم بی‌گناه غیرنظامی کُرد است. به گفته کارشناسان این مجسمه بزرگترین پیکره ساخته شده در ایران است.

مقاومت را نمی‌توان به نیروهای نظامی محدود کرد

ضیاء‌الدینی در ابتدا بیان می‌کند: ساخت این مجسمه ۹ سال پیش، از طرف بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس سفارش داده شد. پس از طراحی ایده اثر، آن را با سفارش‌دهنده هماهنگ و شروع به ساخت اثر کردم. کمتر از دو ماه پیش شروع به نصب قطعات کردیم و تقریبا ۲۰ روز پیش کارش تمام شد؛ البته هنوز محوطه‌سازی و کار پایه باقی مانده است.
او در پاسخ به اینکه چرا اثر را به صورت فیگور پدر و ۲ فرزند شهیدش ساخته است؟ می‌گوید: زمانی که هنرمند در یک لحظه به کلیت موضوع و محتوای امر نگاه می‌کند، تصاویر و ایده‌هایی به ذهنش می‌رسد که از میان آنها ایده نهایی خود را انتخاب می‌کند. موضوعی که به من با عنوان «نماد ایثار و مقاومت مردم کردستان» سفارش داده بودند، یک موضوع خیلی کلی بود. از طرفی نمی‌شد مقاومت را به نیروهای نظامی محدود کرد؛ چون پا به پای نیروهای رزمنده و کسانی که مستقیما درگیر جنگ بودند، مردم هم دردی مشترک را تجربه می‌کردند. در نتیجه سمبل یک پدر و دو فرزند شهید شده او را انتخاب کردم.
ضیاء‌الدینی ادامه می‌دهد: پدر می‌تواند نماد تمام مردم باشد که خیلی کلی است و شهادت دو فرزند او می‌تواند خیلی تأثیرگذارتر باشد.

چرا مجسمه‌ای به این بزرگی؟

به او می‌گوییم که این مجسمه به عنوان بلندترین مجسمه ایران شناخته شده است؛ چرا تصمیم گرفت مجسمه را با این ارتفاع بسازد؟ در ابتدا توضیح می‌دهد: انجام چنین پروژه‌هایی به این صورت است که به یک اکیپ کاری نیاز دارد. ساخت این اثر نیز یک بخش هنری و اجرایی داشت که برای بخش هنری آن، خودم ماکتی ساختم و یکی از دوستانم به نام مسعود صمیمی آن ماکت را به یک ورق فلز تبدیل کرد.
این هنرمند ادامه می‌دهد: مجسمه بزرگ در خیلی از کشورها هست ولی جای خالی آن در ایران واقعا خالی بود، در صورتی که قابلیت ساخت چنین اثر و توان اجرایی آن و حتی اثری با ابعاد دو برابر را داشتیم. من نیز این اعتماد را به خودم داشتم که می‌توانم چنین اثری بسازم. از طرف دیگر موضوع «ایثار و مقاومت مردم کردستان» تنها به یک شخص خاص مانند سعدی یا فردوسی یا مقطع زمانی مشخصی مربوط نمی‌شود؛ بلکه به تاریخ ماندگاری یک ملت و مملکت در مقابله با نابه‌سامانی‌ها و رمز ماندگاری ملت‌ها برمی‌گردد و به همین جهت مسئله خیلی ارزشمند و مهمی بود.

«آیا پیش از اینکه ساخت این اثر به شما سفارش داده شود، هیچ گاه دغدغه ساخت چنین اثری را داشتید؟» می‌گوید: بله، این موضوع همیشه ذهنم را مشغول می‌کرد.

آثار هنری باعث جذب توریست می‌شوند

او در بخش دیگری به جنبه جذب توریست توسط این مجسمه عظیم می‌پردازد و می‌گوید: چنین کاری تاکنون بازتاب پیدا کرده و می‌کند و خیلی‌ها مشتاق هستند آن را ببینند. این اثر جدا از ارزش‌ها و بحث محتوایی، به عاملی برای جذب توریست استان و شهر ما تبدیل خواهد شد.
این مجسمه‌ساز درباره اینکه آیا در آینده باز هم اثری با این مقیاس بزرگ خواهد ساخت؟ اظهار می‌کند: متأسفانه ساخت چنین آثاری دست ما نیست. یک مجسمه‌ساز آرزوی ساخت اثری بلندتر و توانمندی‌هایی دارد که دوست دارد اجرا شود، او دوست دارد ارزش‌هایی که بار هنری دارد، در مملکت خود ایجاد کند، ولی ساخت و نصب هر اثر هنری در داخل شهر باید از طرف شهرداری و مقامات استانداری سفارش داده شود.
او در پایان این بخش می‌گوید: امیدوارم مشکلات خیلی پیش پا افتاده‌ای که برای نصب این اثر اتفاق افتاد دیگر پیش نیاید؛ یعنی نصب مجسمه‌ای که می‌توانست هشت سال پیش نصب شود، چند سال به تعویق افتاد و عوامل سازنده آن تا حد زیادی اذیت شدند.

اتفاقات گذرا مسیر کارم را تغییر نمی‌دهد

در بخش دیگری از این مصاحبه به شیوع ویروس کرونا اشاره می‌کنیم و از ضیاء‌الدینی سوال می‌کنیم که فعالیت او در این ایام دستخوش چه تغییراتی شده است؟ پاسخ می‌دهد: معمولا سفارش‌های مختلفی در دست دارم و با شیوع این بیماری هیچ تغییری در روند کاری‌ام به وجود نیامده است. تنها برخلاف همیشه که کارگاه مجسمه‌سازی من محل رفت و آمد دوستان هنری بود، اکنون دیگر به آن‌گونه نیست.
در پایان از این هنرمند می‌پرسیم که به نظر او آیا شیوع ویروس کرونا دنیای مجسمه‌سازی را دستخوش تغییرات خواهد کرد؟ می‌گوید: من معمولا تسلیم اتفاقات زودگذر نمی‌شوم. نگاه هنرمند نسبت به قضایا و جنبه محتوایی اثرش، کلی و عام است؛ یعنی وظیفه یک هنرمند معمولا انجام کار روزمره و تاریخ‌دار نیست که پس از مدتی مورد بی‌توجهی قرار بگیرد. دوست دارم کاری که می‌سازم آنقدر کلی و عام باشد که تمام مسائل بشری را دربرگیرد و در طول زمان بتواند کارایی خود را حفظ کند.
او ادامه می‌دهد: نمونه بارز این امر، حافظ است؛ او برای هیچ اتفاق مشخصی شعر نگفته است ولی اشعار او همچنان پس از سال‌ها در جامعه انسانی نفوذ کرده و اشعارش به گونه‌ای است که مخاطب احساس می‌کند حافظ از زمان او صحبت می‌کند.

منبع: ایسنا