اسکاتلند یا ببنبرگ کشوری است در شمال غرب اروپا که یکسوم شمالی بریتانیای کبیر را دربر میگیرد. اسکاتلند دومین کشور بزرگ بریتانیاست که از انگلستان کوچکتر است، ولی به لحاظ پهناوری و جمعیت آن از مجموع ولز و ایرلند شمالی بیشتر است.اسکاتلند همراه با انگلستان، ولز و ایرلند شمالی کشور بریتانیای کبیر را تشکیل میدهد. در کنار خاک اصلی، اسکاتلند همچنین ۷۹۰ جزیره دارد که جزایر شمالی و هبریدز از آن جمله هستند. از این تعداد ۹۳ جزیره با داشتن %۲ جمعیت کشور، مسکونی هستند.
پایتخت اسکاتلند شهر تاریخی ادینبرو یا ادینبورگ است. در آبهای اسکاتلند در دریای شمال ذخایر مهمی از نفت خام وجود دارد. اسکاتلند و انگلستان تا سال ۱۷۰۷ کشورهایی با پادشاهی مستقل بودند، اما در تاریخ یکم ماه مه ۱۷۰۷ دو کشور طی توافقنامهای با هم متحد شده، کشور «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر» را به وجود آوردند. پرچم کنونی بریتانیای کبیر از ترکیب پرچم اسکاتلند (زمینه آبی، ضربدر سفید) و پرچم انگلستان (زمینه سفید، صلیب سرخ) به وجود آمدهاست.
پادشاهی اسکاتلند در سدههای میانه کشوری مستقل بود. پیوند اسکاتلند با انگلستان به شکل رسمی در سال ۱۶۰۳ آغاز شد که جیمز ششم، پادشاه اسکاتلند تاجوتخت انگلستان را به ارث برد و به شاه جیمز اول در این کشور هم بدل شد. اسکاتلند و انگلستان هنوز روی کاغذ از هم جدا بودند، اما تاج پادشاهی هر دوی این کشورها را بهطوری اتفاقی یک نفر بر سر گذاشت. این شرایط تا تصویب «قانون اتحاد بریتانیا» در سال ۱۷۰۷ که پادشاهیهای انگلستان و اسکاتلند را تا امروز به یکدیگر ملحق ساخته، ادامه داشت. پیش از سال ۱۷۰۷ تماس بسیار اندک یا حتی همدلی بسیار کمتری میان این دو کشور وجود داشت. تمام اسکاتلندیها پرسبیتری یا یعقوبی یهودی و این به تنهایی برای ایجاد بیگانگی میان آنها و چهار پنجم از جمعیت انگلستان بسنده بود. اسکاتلندیهای بسیار اندکی به جنوب سفر میکردند و تعداد انگلیسیهایی که روانهٔ شمال میشدند حتی از آنها هم کمتر بود. فرانسه، متحد سنتی اسکاتلند، دشمن سنتی انگلستان بود. عالمان و روحانیان اسکاتلندی برای ادامهٔ تحصیلات و الهامگیریهای فکری به دانشگاهها و حوزههای علمیهٔ اروپای قارهای مینگریستند و نه به انگلستان.
دست کم سه شورش خونبار یعقوبیها در سالهای ۱۶۹۰، ۱۷۱۵ و ۱۷۴۵ بنیانهای اسکاتلند را به لرزه درآورد. در پی این رخدادها اشراف اسکاتلند قدرت نظام ارباب رعیت باقیمانده خود را از دست دادند و مناطق اسکاتلند کوهستانی (هایلند) فتح شدند و تحت کنترل درآمدند. کلیسای اسکاتلند به ندرت فشار پدید آمده در روابط تازهٔ خود با کلیسای اسقفی را تحمل میکرد و دست آخر دچار چنددستگی شد.
با وجود آنکه اسکاتلند در امور سیاسی بینالمللی مانند عضویت در اتحادیه اروپا و عضویت در سازمان ملل متحد و برخی از امور داخلی نظیر برخی از انتخاباتها نظیر انتخابات سراسری بریتانیا به عنوان بخشی از پادشاهی متحد به حساب میآید؛ ولی دارای نظام حقوقی و نظام آموزشی مستقل از انگلستان، ولز و ایرلند شمالی است. دولت محلی اسکاتلند نظام بهداری و درمانی عمومی را همچنان رایگان نگهداشتهاست و دانشجویان اسکاتلندی نیز از پرداخت شهریههای دانشگاهی معاف هستند.
همهپرسی تاریخی در مورد استقلال اسکاتلند روز پنجشنبه ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۴ میلادی (۲۷ شهریور ۱۳۹۳) برگزار شد که مردم به آن %۵۵ رأی مخالف دادند. با این که احزاب سنتی بریتانیا یعنی حزب محافظه کار، کارگر و لیبرال دموکرات مخالف جدایی از بریتانیا هستند، اما حزب سبزها گفتهاست از برنامه حزب ملی اسکاتلند برای استقلال حمایت خواهد کرد. دولت محلی اسکاتلند با حفظ برنامههای عدالت اجتماعی، ایجاد شرایط رقابتی و دسترسی به درآمد نفت و گاز دریای شمال قادر خواهد بود در صورت رأی موافق مردم، پس از ۳۰۷ سال یکپارچگی با انگلستان، کشور مستقل اسکاتلند را بار دیگر تأسیس کند.
از عواملی که از احساسات استقلالطلبی اسکاتلندیها در دهه اخیر کاسته آغاز فعالیت پارلمان اسکاتلند بود که در طی روند قدرتسپاری به دولت محلی عملاً اختیارات گستردهتری نسبت به مجلس شورای ملی ولز کسب کرد. نظام قضایی اسکاتلند از بریتانیا مستقل است، بر روی نظام آموزشی خود کنترل کامل دارد، تا اندازهای اندک از اختیار تغییر میزان مالیاتها و از نهادی معادل وزارت کشور برخوردار است که بجز مسئله مواد مخدر، سلاح، قمار و مهاجرت در باقی موارد میتواند تصمیمگیری کند. با این حال غیبت احزاب اسکاتلندی (همانند احزاب ولز یا ایرلند شمالی) در مناظرههای انتخاباتی در میان اسکاتلندیها نوعی حس انزوا ایجاد کردهاست.
اسکاتلند از شمال با دریای نروژ، از شرق با دریای شمال، از جنوب غربی با دریای ایرلند و از غرب با اقیانوس اطلس شمالی مرز آبی دارد. علاوه بر سرزمین اصلی اسکاتلند در جزیره بریتانیا، اسکاتلند شامل ۷۹۰ جزیره کوچک و بزرگ است. آبهای ساحلی این کشور، عمدتاً در دریای شمال، منبع بزرگترین ذخایر نفت خام و گاز طبیعی در بین کشورهای اروپا است.
بخش بزرگی از بلندیهای بریتانیا در اسکاتلند واقع شده و ناحیهای سرسبز و پوشیده از چمنزار است که قسمت عمده جنگلهای کشور را دربرگرفتهاست. رودهای زیادی در آن جریان دارند که از آن جمله میتوان به رودهای دی، کلیاد و توئید اشاره نمود. بلندترین نقطه آن قله بن نویس با ۱۳۴۳ متر ارتفاع است.
مرکز اصلی بانک سلطنتی اسکاتلند (RBS) - یکی از ۵ بانک بزرگ جهان - در ادینبرو قرار دارد. شهر گلاسگو بزرگترین شهر اسکاتلند و یکی از ۳ شهر بزرگ کشور بریتانیا است. گلاسگو و حومهٔ آن حدود ۴۱ درصد کل جمعیت اسکاتلند را در خود جای دادهاست. سومین شهر بزرگ اسکاتلند و مرکز فعالیت صنعت نفت بریتانیا شهر ابردین در شمال شرق اسکاتلند است.
سقوط بانک سلطنتی اسکاتلند و هلیفکس که بزرگترین موسسههای مالی فعال در اسکاتلند نیز تلقی میشدند باعث شد تا هزاران نفر شغل خود را از دست دادند، اما این دو بانک به نوعی توسط دولت بریتانیا از ورشکستگی نجات یافتند.
بیشتر بخوانید
منبع : تابناک -