ماچوپیچو کجاست ؟

ماچوپیچو در پرو یک محوطه باستانی بازمانده از امپراتوری اینکاها می باشد که آن را به قرن پانزدهم نسبت می دهند. علت این که چنین مکانی را برای ساخت قلعه انتخاب کرده اند، پنهان ماندن از اسپانیایی ها بوده است. مسیر ماچوپیچو به شدت سخت بوده و هیچگاه اسپانیایی ها آن جا را پیدا نکردند. اینکاها چند بار نیز مسیر جنگلی به سمت ماچوپیچو را آتش زدند تا رشد دوباره و انبوه درختان، مسیر ماچوپیچو را کاملا مسدود کند. شهر ماچوپیچو در پرو، باعظمت ترین نماد اینکاها است. برای بازدید از ماچوپیچو می توانید در تور پرو نارون اکوتور شرکت کنید.

ماچوپیچو در پرو

ماچوپیچو در پرو و در ۸۰ کیلومتری شمال غربی شهر کوزکو، در حوالی رودخانه اوروبامبا و بالای دره مقدس واقع شده است. این مناطق جزو دامنه های رشته کوه آند به شمار می روند. ماچوپیچو به تنهایی سالانه هزاران توریست را به کشور پرو جذب می کند تا از این منطقه دیدن کنند. اسرار معماری و زیبایی که این منطقه دارد، آن را شهر خارق العاده ای می کند.

شهر ماچوپیچو از عجایب هفتگانه

شهر ماچوپیچو از عجایب هفتگانه به شمار می رود. از سال ۲۰۰۷ که یک نظرسنجی برای انتخاب عجایب هفتگانه جهان انجام شد، ماپیچو به همراه شهر پترا در اردن، دیوار بزرگ چین، چیچن ایتزا در مکزیک، مجسمه مسیح در ریودوژانیروی برزیل، کولوسئوم در ایتالیا و تاج محل در آگرای هند به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان به شمار می رود. اسرار و شگفتی هایی که این مکان دارد و در ادامه مقاله بررسی می کنیم، آن را جزو عجایب هفتگانه کرده است. برای اطلاعات بیشتر و دیدن آن ها، به مقاله عجایب هفتگانه جدید جهان مراجعه کنید.

ماچوپیچو کجاست ؟

این که ماچوپیچو کجاست ؟ پرسش اصلی هیرام بینگام بود وقتی که با این شهر روبرو شد. بینگام در واقع به دنبال شهری متفاوت بود که به نام ویلکابامبا شناخته می شود. این شهر پناهگاه پنهانی اینکاها شناخته می شد که با تسلط یافتن اسپانیایی ها به آنجا پناه بردند. با گذشت زمان به شهر گمشده افسانه ای اینکاها معروف شد. بینگام بیشتر عمر خود را صرف این بحث کرد که ماچو پیچو و ویلکابامبا یکی هستند، نظریه ای که تا پس از مرگ او در سال ۱۹۵۶ اشتباه نبود.

مسیرهای ترکینگ ماچوپیچو

هیچ چیز مانند رضایت از نزدیک شدن به ماچوپیچو روی پای خود نیست. به همین دلیل است که ترکینگ مسیر کلاسیک اینکا در سال‌های اخیر بسیار محبوب شده و برنامه ریزی برای این پیمایش بسیار آسانتر شده است. برای محدود کردن آسیب به مسیر، دولت پرو اکنون دسترسی را به ۵۰۰ نفر در روز محدود کرده است.

۱. مسیر سالکانتای

مسیر کلاسیک اینکاها به دلیل تنوع توپوگرافی و اکوسیستم‌هایش مشهور است. کوه سالکانتای به ارتفاع ۶۰۹۶ متر یکی از مقدس‌ترین قله‌ها در پانتئون مذهبی اینکاها بود. امروزه نیز در مذهب سنتی مردم آند مورد احترام می باشد. این پیاده‌روی با کمک قاطر از دره زیبای مولیپاتا می‌گذرد و از سالکانتای در ارتفاع بالای ۴۵۷۰ متر عبور می‌کند.

از آن ارتفاعات سرد، مسیر به سمت جنگل ابر نیمه گرمسیری فرود می‌آید، جایی که با بزرگراه باستانی اینکاها که به خرابه‌های Llactapata که اخیراً دوباره کشف شده‌اند، می‌رسد. از آنجا، می‌توان چند کیلومتری سراسر دره را تماشا کرد و منظره‌ای نادر از مجموعه کامل ماچوپیچو را دید. پیاده‌روی در سراشیبی به ایستگاه قطار کوچک ختم می‌شود، جایی که یک قطار در امتداد رودخانه اوروبامبا به سمت آگواس کالینتس، شهری در دامنه ماچوپیچو می‌رود.

در سفرنامه ترکینگ ماچوپیچو شاپور اطلابی و سما بنی اسدی تمامی جزییات مسیر سالکانتای کاملا به تصویر کشیده شده است.

مدت سفر: ۵ تا ۸ روز

سطح دشواری: متوسط ​​تا دشوار

۲. مسیر لارس

دره مقدس، که سالانه صدها هزار بازدیدکننده با قطار در مسیر کوسکو به ماچوپیچو از آن عبور می کنند، به زیبایی خود در میان بازدیدکنندگان مشهور است. و درست فراتر از قله های عظیم پوشیده از برف که لبه شمالی دره مقدس را مشخص می کنند، دره لارس قرار دارد. در اینجا، زندگی همچنان مانند قرن های گذشته ادامه دارد. محلی‌ها با لباس سنتی آند، سیب‌زمینی را با دست می‌کارند، گله‌هایی از لاماها و آلپاکاها را پرورش می‌دهند و پارچه می‌بافند. آن کشاورزان و صنعتگران ممکن است تنها افرادی باشند که در طول پیمایش می بینید. این سفر معمولاً از شهر کوچک لارس، محل چشمه آب گرم معروف شروع می شود و از چندین روستا می گذرد. در طول مسیر، مناظر نزدیک از ارتفاع بیش از ۵۵۰۰ متری کوه ورونیکا و چندین دریاچه در ارتفاع بالا را برای تماشا ارائه می دهد. در نزدیکی خرابه های تاریخی اولانتای تامبو به پایان می رسد و از آنجا سفر با قطار به ماچوپیچو تنها ۹۰ دقیقه است.

مدت سفر: ۳ تا ۵ روز

سطح دشواری: متوسط

۳. مسیر یک روزه اینکاها

سفر استاندارد Inca Trail چهار روز طول می کشد، اگرچه احتمالا بهتر است آن را در پنج روز انجام دهید. مسافرانی که می‌خواهند دو مورد از بهترین مکان‌های پیاده‌روی معروف را ببینند، اما زمانشان کم است، می‌توانند این نسخه کوتاه‌شده را انتخاب کنند که از کیلومتر 104 خط قطار ماچوپیچو شروع می‌شود. یک پیاده‌روی سه ساعته در سربالایی به وینای واینا منتهی می‌شود. کوهنوردان می توانند بین پیاده روی در همان روز به سمت ماچوپیچو یا گذراندن یک شب در مسیر، یکی را انتخاب کنند تا بتوانند در سپیده دم از طریق دروازه خورشید وارد شهر گمشده شوند، ورودی شگفت انگیزی که اولین نگاه را برای کوهنوردان مسیر اینکا فراهم می کند.

طول سفر: ۱ روز (اگر شبانه کمپ بزنید ۲ روز)

سطح دشواری: متوسط

۴. مسیر ویلکابامبا

در این ترکینگ یک هفته‌ای که 95 کیلومتر کوهستانی را طی می شود، برای افرادی آمادگی جسمانی مناسبی ندارند، توصیه نمی شود. با شروع از شهر کاچورا، یک پیاده‌روی دو روزه از دره عمیق رودخانه آپوریماک تا خرابه‌های دورافتاده Choquequirao (این نام در زبان کچوا به معنای “گهواره طلا” است). سپس مسیر ادامه می یابد. از طریق کوردیلرا ویلکابامبا که تقریباً مشابه زمانی است که هیرام بینگهام برای اولین بار در اینجا یک قرن پیش کاوش کرد. کوهنوردان از یک رشته کوه، از رودخانه‌ها و دره‌ها عبور می‌کنند و همچنین از چندین منطقه زیستی متنوع پرو: بوته‌های خشک، جنگل‌های ابر سرسبز و علفزارهایی بسیار بلند. این سفر با یک پیاده‌روی یا مسیری کوتاه با قطار از ماچو پیچو به پایان می‌رسد.

مدت سفر: ۷ تا ۱۳ روز

سطح دشواری: دشوار

5. مسیر متل (The Lodge Trek)

این مسیر جدید برای کسانی است که می خواهند مانند یک کاشف قدیمی آند در روز پیاده روی کنند اما هر شب بعد از کوکتل و غذای لذیذ بین ملحفه های تمیز بخوابند. (و چه کسی بدش می‌آید برای اقامت در چهار اقامتگاه خصوصی کاملاً سرویس‌دهی شده که در مسیر قرار دارند، هزینه بپردازد.) این سفر شبیه به مسیر سالکانتای است. با تاکید بر راحتی به جای خشن کردن آن. این مسیر قبل از فرود به دره ای سرسبز که در آن قهوه و موز رشد می کند، به ارتفاع ۴۶۰۰ متر می رسد.

مدت سفر: ۷ تا ۱۱ روز

سطح دشواری: متوسط

۶. مسیر چاسکی (کاچیکاتا)

پاسگاه‌های امپراتوری وسیع اینکاها توسط پیام‌رسان‌های چاسکی به هم متصل می‌شد که بسیار سریع می دویدند. این مسیر با ارتفاع بالا برخی از همان مسیرهایی را که دوندگان چاسکی ممکن است از آن استفاده می‌کردند، دنبال می‌کند و از ساختمان‌ها، کانال‌های آب و معادن سنگ‌های اینکا که به ندرت بازدید می‌شد، می‌گذرد؛ جایی که می‌توان از نزدیک دید که چگونه اینکاها سنگی را که در پروژه‌های ساختمانی خود استفاده می‌کردند، به دست می آوردند. بیشتر نسخه‌های مسیر چاسکی شامل توقف در آبشار دیدنی به نام پرولنیوک و خرابه‌های نزدیک آن است. مسیر در اولانتای تامبو به پایان می‌رسد؛ جایی که کوهنوردان می‌توانند از یکی از معروف‌ترین مجموعه‌های خرابه‌های اینکاها قبل از سوار شدن به قطار ماچوپیچو دیدن کنند.

مدت سفر: ۳ تا ۵ روز

سطح دشواری: متوسط

۶ راز شگفت انگیز ماچوپیچو

-ماچوپیچو در پرو منطقه ای زلزله خیز است

سنگ های زیباترین ساختمان ها در سراسر امپراتوری اینکاها از ملات استفاده نمی کردند. این سنگ ها به قدری دقیق تراشیده شده بودند و به قدری به هم چسبیده بودند که حتی امکان رد کردن یک کارت بانکی از بین آن ها وجود ندارد! علاوه بر این که معماری ساختمان ها زیباست، از لحاظ مقاومت نیز، استحکام بالایی دارد. پرو کشوری زلزله خیز است و شهرهای لیما و کوزکو در اثر زمین‌لرزه آسیب های زیادی دیده اند. خود ماچوپیچو نیز در بالای دو خط گسل ساخته شده است. هنگامی که زلزله رخ می دهد، سنگ های ساختمان اینکاها می رقصند. یعنی با لرزش زمین لرزیده و پس از اتمام زمین لرزه به حالت اولیه برمیگردند. اگر این سبک ساختمان سازی در ماچوپیچو پیاده نشده بود، از این منطقه زیبا چیزی به جا نمانده بود.

-موزه ای که کسی به آنجا نمی رود.

بازدیدکنندگانی که از اطلاعات تابلوها استفاده می کنند، متوجه می شوند که اطلاعاتی درباره خرابه اینکاها روی تابلوها وجود ندارد. اطلاعات فقط در مورد این هستند که ماچوپیچو چرا ساخته شده و چرا اینکاها چنین مکان طبیعی فوق العاده ای را برای ساخت قلعه انتخاب کردند. موزه مخفی سایت مانوئل چاوز بالون در انتهای یک جاده خاکی طولانی قرار دارد. اگر پیاده روی کنید، با فاصله ۳۰ دقیقه از شهر آگواس کالینتس قرار گرفته است.

-روزانه فقط ۴۰۰ نفر می توانند به هوایناپیچو صعود کنند

هوایناپیچو قله اصلی و زیبای ماچوپیچو است که علاقه مندان را برای صعود به خود جذب می کند. از قبل طلوع خورشید، صف صعودکنندگان در آگواس کالینتس تشکیل می شود که به ماچوپیچو در پرو بروند. به خاطر محدودیتی که برای بازدید وجود دارد، ۴۰۰ نفر اولی که وارد منطقه شوند، می توانند بازدید کنند. پس برای دیدن این منطقه شگفت انگیز باید سحرخیز باشید!

-یک معبد مخفی آن طرف هوایناپیچو وجود دارد

همانطور که از ابتدای مقاله سعی در بیان این مسئله داریم، منطقه ماچوپیچو بسیار شگفت انگیز است و سعی نکنید که در بازدید از آن، سرسری از کنار همه چیز با گرفتن چند عکس یا یک استوری اینستاگرام رد نشوید! در آن طرف هوایناپیچو یک معبد مخفی یا احتمالا زیارتگاه در غاری قرار دارد که ارزش دیدن را دارد. زیارتگاهی که با سنگ های زینتی ساخته شده است و احتمالا در آنجا مومیایی های خود را نگه می داشتند.

-نجوم و ستاره شناسی اینکاها و سنگ اینتیهواتانا

از لحظه ای که هیرام بینگهام در سال ۱۹۱۱ به ماچوپیچو رسید، بازدیدکنندگان دریافتند که محیط طبیعی ویرانه ها به اندازه خود ساختمان ها برای سایت مهم است. تحقیقات اخیر نشان داده است که موقعیت مکانی و جهت گیری مهم ترین سازه های آن، به شدت تحت تأثیر موقعیت کوه های مقدس نزدیک یا آپوس بوده است. ستاره شناسی برای اینکاها اهمیت خاصی داشت و تکه سنگ اینتیهواتانا تاییدی بر این مسئله است. ارتباط این سنگ با نجوم اینکاها به این صورت است که خورشید در روزهای اول فروردین و اول مهر یعنی در آغاز بهار و پاییز درست در بالای سنگ اینتیهواتانا قرار می گرفت و سنگ سایه ایجاد نمی کرد.

-هدف زیارتی صعود به هوایناپیچو

جولیو ماگلی دانشمند نجوم ایتالیایی معتقد است که در دوره اینکاها سفر از کوزکو به سمت ماچوپیچو، تنها یک هدف می تواند داشته باشد و آن هم علل مذهبی و زیارتی است. این مسیری که اینکاها از رودخانه اوروبامبا برای ساخت ماچوپیچو انتخاب کرده اند یک مسیر غیر معقول و راه سختی است. در حالی که می توانستند راه نزدیک تری را هم انتخاب کنند. ماگلی نظریه خود را به این شکل ارائه می دهد که پیمایش راه سخت تر یک عمل مذهبی است و این که در بالای کوه هوایناپیچو یک سنگ قرار دارد، این سنگ می تواند پایان یک پیاده روی و صعود مذهبی باشد که در نهایت به لمس و زیارت سنگ مقدس می انجامد.

ماچوپیچو در پرو شهر اسرارآمیز اینکاها

در این مقاله بررسی کردیم که ماچوپیچو کجاست و چرا شهر ماچوپیچو از عجایب هفتگانه جهان است. نظریه های مختلفی درباره علت ساخت ماچوپیچو در این مکان وجود دارد اما نظریه برتر، این است که اینکاها یک قلعه در این منطقه ساخته اند تا از دست اسپانیایی ها مخفی بمانند و انگار همین گونه نیز بوده است و ماچوپیچو هیچوقت به تصرف و غارت اسپانیا در نیامد. لطفا دیدگاه خود را درباره این شهر زیبا و اسرارآمیز برای ما بنویسید.

منبع : نشنال جئوگرافیک