در جواب بابای من کجاست چه بگوییم؟

در جواب بابای من کجاست چه بگوییم ؟ در خانواده هایی که والدین از هم جدا می شوند و فرزند با مادر زندگی می کند روبرو شدن با برخی سوالات سخت امری شایع و طبیعی است و مادران مجرد بسیاری با سوال بابای من کجاست مواجه شده اند و شاید پاسخ دادن به این سوال در لحظه برایشان دشوار بوده است. 

در جواب بابای من کجاست چه بگوییم
مادران مجرد به سوال بابای من کجاست پاسخ های متفاوتی می تواند بدهند تا کودک خود را قانع کنند اما بهترین پاسخ گفتن چیزی است که ضمن اقناع فرزند از حاشیه سازی ذهنی برای کودک به دور باشد. در مقاله امروز قصد داریم به مادران مجرد کمک کنیم تا پاسخ مناسبی به این سوال کودک خود و سایر سوالاتی که ممکن است ذهن کودک را درگیر کند بدهند. کودکان معمولا از سن چهار پنج سالگی که وارد مهد کودک یا پیش دبستانی می شوند با مفهوم خانواده آشنا می شوند و نقش های متفاوت آن را درک می کنند و این پیش آگاهی باعث می شود نبود پدر و تفاوتی که در ساختار خانواده او و همکلاسی هایش وجود دارد برای او سوال شود و از والد خود سوالاتی بپرسند که عبارتند از :

بابای من کیه
چرا بابا با ما زندگی نمی کنه
کی می تونم بابا رو ببینم
آیا بابا پیش ما برمی گرده
دل بابا برای من تنگ نمیشه؟
چرا بچه های دیگه بابا دارند ولی من ندارم
نکات مهم درباره پاسخ به سوالات کودک
در پاسخ دادن به این سوالات که برای کودکان اهیمت زیادی دارد باید چند نکته را رعایت کنید تا از افکار کودک را درگیر مسائل دیگری نکنید و آنها دچار نگرانی های فکری جدیدی نشوند. این نکات شامل موارد زیر می شود:در ابتدا و برای یک ارتباط موثر با کودک سعی کنید در پاسخ دادن به او گشاده رو باشید و به او اجازه بدهید با شما احساس راحتی کند.
در مدت زمانی که طول می کشد تا کودک با نبودن پدر کنار بیاید صبوری کنید.
مراقب رفتارتان باشید تا کودک بخاطر پرسیدن سوالاتش از شما نترسد. او باید بتواند و حق اوست که این سوالات را بدون ناراحتی مطرح کند و احساسات خود را در مورد این موضوعات با شما درمیان بگذارد.
توجه داشته باشید که کودکان خردسال به دلیل تفکر ارجاعی که دارند تصور میکنند مهم ترین عضو جهان اطراف خود هستند و هر اتفاقی که می افتد به وجود آنها مربوط می شود بنابراین ممکن است با خود به این نتیجه برسند که غیبت پدر به وجود  آنها مربوط می شود و چون دوست داشتنی نیستد یا کار بدی کرده اند پدر آنها را ترک کرده. این مسئله می طلبد که در صحبت کردن و قانع کردن کودک نهایت دقت را داشته باشید تا به افکار اشتباه او دامن نزنید.
  چطور به سوالات کودک پاسخ بدهید
برای پاسخ دادن به سوالات کودک بهتر است از قبل آماده باشید زیرا می دانید دیر یا زود این اتفاق می افتد و او به دلیل مقایسه خود و همکلاسی ها و مسائل دیگر و مشاهده تناقض ها از شما توضیح می خواهد. بنابراین می توانید با کمک روش زیر به پرسش های او جواب بدهید

1-برنامه ریزی برای گفتگو
بهترین کار این است که قبل از شروع سوالا های کودک، پیش بینی کنید چه چیزهایی برای او سوال است و از شما در مورد چه چیزهایی سوال خواهد کرد. سپس به این فکر کنید که چطور قرار است به او پاسخ بدهید. از چه کلماتی بهتر است استفاده کنید. می توانید یک سناریوی ذهنی بسازید و مطابق آن کلمات خود را کنار هم بچینید فقط متوجه باشید که پدر را مورد نقد قرار ندهید و از ویژگی های خوب پدر صحبت کنید. همچنین درمورد رفتار با کودک یتیم بخوانید. با کودک خود درباره دلیل ترک همسرتان صحبت کنید و چیزهایی را بگویید که از قبل هماهنگ کردید به عنوان دلایل جدایی مطرح کنید. مثلا می توانید به او بگویید پدر برای پدر شدن هنوز آمادگی نداشت، یا کارهایی داشت که باید انجام می داد یا این که می خواست یک جای خیلی دور زندگی کند. منظور از این نوع صحبت کردن این نیست که از پدر یک قهرمان بسازید و خطاهای او را پوشش بدهید شما این کار را بخاطر کودکتان انجام می دهید تا ذهن و عواطف او آسیب نبیند. طوری با او صحبت کنید  و از پدرش بگویید که متوجه شود که در غیبت پدر مقصر نیست و او را مطمئن کنید که نقشی در رفتن پدرش ندارد و برای اینکار می توانید تاکید کنید که او برای پدرش دوست داشتنی است و پدر به دلایلی که گفتید با شما زندگی نمی کند. 

2-گفتن حقیقت به کودک
برای این که از کودک خود در مقابل ناملایمات محافظت کنید حقیقت را درباره غیبت پدر پنهان نکنید. این کار اشتباه است که واقعیت را درباره پدر و یا علت رفتن او پنهان کنید زیرا ا باید حقیقت را بداند فقط مراقب باشید که همه حقیقت را نگویید زیرا نه کودک به همه حقیقت آزار دهنده نیاز دارد و نه گفتن همه ی حقیقت کمکی به کودک می کند. داستان جزییات دلیل ترک پدر می تواند به سلامت روان کودک آسیب بزند بنابرین گفتن جزییات را سانسور کنید و در بیان حقیقت به نکات زیر دقت کنید.در هنگام پاسخ به سوال کودک حواستان به سن کودک باشد کودکان خردسال با پاسخ کوتاه قانع می شوند زیرا اساسا قدرت تحلیل چندانی ندارند اما اگر کودک به مدرسه می رود به اطلاعات بیشتر و قانع کننده تری نیاز دارد
اگر نسبت به همسر سابق خود حس خوبی ندارید آن را به کودک منتقل نکنید و ذهن او را نسبت به پدرش منفی نکنید. ذهنیت منفی او نسبت به نقش پدر در خانواده به ذهن و روان کودک آسیب می زند. حقیقتی که نیاز کودک برای اقناع ذهن اوست به او بگویید اما کاملا در لفافه و بدون مخدوش کردن یا تخریب نقش پدر. 
به هیچ عنوان به کودک نگویید که پدرش مرده است. بزرگترین اشتباهی که برخی از مادران مرتکب می شوند که در جواب بابای من کجاست به کودک می گویند که پدرش مرده است. این دروغ بزرگ دیر یا زود فاش می شود و کودک متوجه می شود که مادر به او دروغ گفته و باعث رنجش کودک می شود. نیازی نیست که وانمود کنید پدر از دنیا رفته. واقعیت را بگویید. شاید کنار آمدن با این موضوع برای کودک سخت باشد اما در نهایت پاسخ درستی است که کودک به آن احتیاج داشته است.
3-در جواب بابای من کجاست چه بگوییم |درک احساسات کودک
زمانی که کودک درباره احساسات ناخوشایند خود و از نبودن پدر با شما صحبت می کند به حرفایش گوش کنید. اگر کوک ناراحت است احساس او را انکار نکنید. او را به خاطر ناراحتی سرزنش نکنید. حواسش را از احساسی که دارد پرت نکنید. حسی که کودک دارد درک کنید. پرتاب کردن و  پس زدن حس کودک باعث انباشته شدن انرژی منفی درون کودک می شود و او را آزار می دهد ضمن این که به مهارت بیان احساسات کودک صدمه می زند. او حق دارد به برون ریزی حس خود بپردازد و شما باید او را همراهی کنید و با او همدلی کنید تا تخلیه شود. برای همدلی کردن با کودک می توانید از این جملات استفاده کنیدمی دونم چقدر ناراحت هستی
من هم گاهی احساس ناراحتی می  کنم
می دونم برات سخته
می دونم دچار عصبانیت هستی
در هنگام گوش دادن به احساسات کودک با جملاتی مانند همینه که هست و جملاتی از این قبیل احساسات کودک را بی اعتبار نکنید زیرا بیان این جملات باعث می شود کودک نتواند با افکار زیادی که آزارش می دهد و به قلبش فشار می آورد کنار بیاید.

4-عدم بدگویی از پدر
مادران مجرد باید متوجه این موضوع باشند که کودکان برای همدردی و اشتراک احساسات شما بسیار کوچک هستند بنابراین احساسات منفی که نسبت به همسر سابق خود دارید به کودک منتقل نکنید. این کار اشتباه بزرگی است که ذهن کودک را تاریک می کند. شاید گفتن حقیقت درباره قصور پدر بدون بدگویی از او کار سختی باشد و کودک نیاز به یک توضیح مناسب از شما دارد اما باید در بیان این واقعیت نهایت دقت نظر را داشته باشید تا آسیبی به روان کودک وارد نکنید ضمن این که پاسخ قانع کننده ای به کودک داده باشید وگرنه کودک به طور پیش فرض خودش را مقصر رفتن پدر می داند و به اعتماد به نفس او صدمه وارد می شود. بدگویی از پدر با این آفت روبروست که باعث میشود کودک تصور کند به لحاظ ژنتیکی به پدر شبیه است و ویژگی های منفی پدر را به ارث برده است پس راه درست این است که از پدرش بدگویی نکنید و از رفتارهای مثبت فرزندتان نیز تعریف کنید.

5-در جواب بابای من کجاست چه بگوییم |درمیان گذاشتن خاطرات خوب با فرزند
زمانی که از خاطرات خوب خود با همسر سابقتان می گویید تصویر پدر برای کودک ملموس تر می شود و می تواند تکه های شخصیت پدر را با این تعاریف کامل کند و تصور خوبی پیدا کند. این خاطرات برای کودک ماندگار شده و در ذهن او می ماند حتی ممکن است در سن رشد از این تعریف شخصیت اقتباس بگیرد و از ویژگی هایی که تعریف کرده اید استفاده کند. بنابراین مناسب است از ویژگی هایی که برای او تعریف می کنید فهرست تهیه کنید و هر بار در صبحت با کودک به آنها اشاره کنید یا زمانی که کودک سوالی می پرسد به تکمیل تصور ناقص ذهن او با بیان این ویژگی ها کمک کنید.
 
6-مجاب کردن کودک درمورد تفاوت خانواده ها
گاهی ممکن است به دلیل تفاوت خانواده شما با خانواده دوستان فرزندتان، ارتباط شما با خانواده های مذکور کم شده یا حذف شود. خانواده های سنتی ممکن است با رفت و آمد با خانواده شما که یک مادر مجرد هستید موافق نباشند. این ها واقعیات تلخی است که نمی توان نادیده گرفت و کودک باید با آن کنار بیاید. همچنین درمورد احترام به مادر بخوانید. در این موارد به کودک خود توضیح بدهید که ساختار خانواده ها با هم فرق می کند. برخی از کودکان با مادر زندگی می کنند،برخی با پدر و حتی ممکن است با پدربزرگ و مادر بزرگ زندگی کنند. کودکانی هستند که از نعمت خانواده محرومند و در پرورشگاه زندگی می کنند. او را در آغوش بگیرید که علی رغم تمام کاستی ها شما عاشق او هستید و اجازه نمی دهید نبود پدر برای زندگی او مشکلی ایجاد کند.

7-جلب کردن توجه کودک به سایر اعضای خانواده
با کودک خود درباره سایر مردهای مهربان خانواده مانند دایی، عمو، پدربزرگ و... صبحت  کنید و بگویید درست است که پدرش نیست و در این مورد نمی توانید کاری انجام دهید  اما دیگر مردان خانواده مهربان هستند، او را دوست دارند، در کنار او هستند و می توانند به کودک کمک کرده با او ارتباط برقرار کنند.  در این زمینه اگر در خانواده شما افرادی مطمئن هستند که می توانند با کودک شما وقت بگذارنند اجازه دهید این اتفاق بیفتد و زمان هایی را برای این وقت گذرانی در نظر بگیرید. محبت کردن انها به کودک شما کمک می کند جای خالی پدر را کمتر احساس کند و  محبتی که نیاز دارد دریافت کند.

8-در جواب بابای من کجاست چه بگوییم |کمک به کنار آمدن
کنار آمدن با نبودن پدر برای کودک کار راحتی نیست و به سختی می تواند درک کند و این احساس ترک شدن توسط پدر ممکن است چند سال طول بکشد. هر کاری که لازم است تا کودک شما با این موضوع کنار بیاید انجام دهید حتی اگر لازم باشد تمام مدت در کنار فرزندتان باشید، احساسش را درک کنید و به او آرامش بدهید. شاید لازم باشد صدها بار به او تفهیم کنید که نبودن و رفتن پدر ارتباطی با وجود فرزندتان ندارد. در انجام این کار روش های مختلف را می توانید امتحان کنید. مثلا از کودک بخواهید داشته های خود را یادداشت کند و بابت آنها شکرگذار باشد اما شکرگزاری را در زمان ناراحتی کودک به او آموزش ندهید. زیرا وقتی او از نبودن پدر دلگیر است جواب نمی دهد و نمی فهمد برای چه باید شکرگزار باشد. حدالمقدور شرایطی را فراهم کنید که کودک کمتر متوجه نبودن پدر باشد و کمبودش را حس نکند و نبود پدر را و تفاوت ساختار خانواده را بپذیرد. اگر این پروسه برای شما طاقت فرسا است و کودک متحمل رنج بسیاری است می توانید در این زمینه از خدمات مشاوره کمک بگیرید تا راحت تر بتواند این موضوع را بپذیرد. 

پیامد عدم آمادگی قبلی برای پاسخ به کودک
آماده نبودن مادر برای پاسخ گویی به سوالات کودک باعث می شود مادر در لحظه تصمیم بگیرد و معمولا در چنین مواقع پاسخ به کودک بر اساس احساسات و به دور از برنامه ریزی انجام می شود بنابراین پاسخی که به کودک می دهید با احساس غم و خشم همراه است و باعث آسیب به کودک می شود. احساسات شما نسبت به همسرتان طبیعی است اما چیزی است که به کودک مربوط نمی شود. صحبت شما نباید طوری باشد که باعث شکاف عاطفی بین کودک و پدر بشود. همچنین درمورد آموزش پدر و مادر بخوانید. در آینده ممکن است فرزند شما با پدرش ارتباط برقرار کند و نیاز داشته باشد به او از لحاظ عاطفی نزدیک شود اما در قلبش حس خوبی نسبت به پدرش نداشته باشد. جدایی شما موضوعی است شخصی که نباید به روابط پدر فرزندی آسیبی بزند. بنابراین سعی کنید از خوبی های پدر با کودک صحبت کنید تا او نسبت به پدرش دچار احساسات منفی و ناراحت کننده نشود.  

سخن اخر درمورد در جواب بابای من کجاست چه بگوییم
مادران مجرد مسئولیت های زیادی در زندگی دارند و نقش های متعددی به عهده آنها است که قابل درک است اما توجه به دغدغه های کودک درباره کاستی هایی که از نبود پدر حس می کند اولویتی است که بر دوش مادر است و برای جلوگیری از آسیب به فرزند باید انجام شود.

منبع : حامی زندگی