احتمالا تاکنون این تجربه را داشته اید که در خود میل شدیدی به خوردن شیرینی یا بیسکوئیت پیدا کرده و دلیل آن را نمیدانستید. در واقع باید اذعان داشت که شیرینی جات و بیسکوئیتها در رده مواد اعتیاد آور تقسیم بندی میشوند.
یافتههای محققان نشان میدهد شیرینی جات اعتیاد آور بوده و بیسکویتهای شیرین و چرب، مدار پاداش مغز ما را فعال میکنند. در حقیقت مصرف شیرینی جات باعث ترشح دوپامین در مغز انسان شده و به ما احساس خوبی میدهند. ما همچنین تمایل داریم که از منظر حسی غذاهای ترد را برای خوردن رضایت بخش بیابیم.
بنابراین، به راحتی میتوان فهمید که چرا تنها چند ثانیه بعد از خوردن بیسکویت اول یا یک شیرینی تازه و ترد، به سراغ قطعه دیگری میرویم. البته باید توجه داشت که فرایند فوق بدان معنا نیست که بیسکویت و شیرینیها در واقع از نظر فیزیکی اعتیاد آور هستند.
بر خلاف سایر مواد مخدر، عدم مصرف این مواد غذایی باعث بروز علائم ترک مواد نشده و تاثیر فیزیکی مستقیمی بر ساختار بدن انسان ندارد. در حقیقت اعتیاد به شیرینی جات را میتوان نوعی اعتیاد مغزی- ذهنی دسته بندی کرد.
به طور کلی مفهوم اعتیاد به مواد غذایی پس از سالها بحث در مجلات علمی همچنان بحث برانگیز است.
با این حال، نتایج یک مطالعه که توسط پژوهشگران آلمانی روی موشها در سال ۲۰۲۱ انجام گرفت، نشان داد که احتمال مصرف بیش از حد قند در موشهای ماده بیشتر از نرها است. البته هنوز تطبیق این قانون در مورد انسانها مشخص نشده و نمیدانیم آیا جنسیت در مصرف و علاقه به شیرینی جات موثر است یا خیر؟