۱۳ مهر ۱۴۰۱ - ۱۰:۵۱

چرا ایده های بزرگ زیر دوش به ذهنمان می‌رسد؟

افراد به احتمال زیاد زمانی به ایده‌های نبوغ‌آمیز می‌رسند که در حال انجام کارهای روزمره با کمترین نیاز به فکر هستند.
کد خبر: ۶۳۱۳۶
تعداد نظرات: ۱ نظر

دیجیاتو نوشت: افراد به احتمال زیاد زمانی به ایده‌های نبوغ‌آمیز می‌رسند که در حال انجام کارهای روزمره با کمترین نیاز به فکر هستند.

اگر تا به حال پس از حمام به ایده یا راه حلی هوشمندانه برای یکی از مشکلات خود رسیده‌اید، پژوهش‌های علمی ادعا می‌کنند که این اتفاق احتمالا تصادفی نبوده است.

چرا ایده های بزرگ زیر دوش به ذهنمام می‌رسد؟

پژوهش‌های ۱۵ سال اخیر نشان می‌دهند که به جای سر و کله زدن مداوم با یک مشکل یا عاجزانه به دنبال جرقه بودن، افراد به احتمال زیاد زمانی به ایده‌های نبوغ‌آمیز می‌رسند که در حال انجام کارهای روزمره با کمترین نیاز به فکر هستند — فعالیت‌هایی که اساسا به صورت اتوماتیک انجام می‌دهید.

این باعث می‌شود ذهن شما به یک آگاهی خودبخودی یا تفکری به نام «جریان آگاهی» مشغول شود؛ چیزی که به عقیدهٔ متخصصان خاطراتی نامعمول را بازیابی یا ایده‌هایی جدید را تولید می‌کند.

کالینا کریستوف (Kalina Christoff)، دانشمند علوم اعصاب شناختی در دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور، می‌گوید «مردم همیشه وقتی می‌فهمند در زمان‌های غیر منتظره به ایده‌های جالب و نو رسیده‌اند، غافلگیر می‌شوند، زیرا گفتمان فرهنگی به ما می‌گوید چنین اتفاقی باید از طریق سخت‌کوشی بیفتد. این یک تجربهٔ کاملا متداول انسانی در کل جهان است.»

پژوهشگران نشان داده‌اند که شبکهٔ حالت پیش‌فرض (DMN) — که ده‌ها ناحیهٔ مغز را به هم متصل می‌کند — در طول سرگردانی مغز یا وظایف منفعل نسبت به زمانی که فعالیت شما نیاز به تمرکز دارد، فعال‌تر می‌شود.

طبق توضیح سادهٔ راجر بیتی (Roger Beaty)، دانشمند علوم اعصاب شناختی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، DMN «حالتی است که وقتی فعالانه مشغول نیستید، مغز به آن باز می‌گردد.» برعکس، وقتی درگیر کاری سخت هستید، سیستم‌های کنترلی اضافی در مغز تفکر شما را متمرکز، تحلیلی و منطقی نگه می‌دارند.

ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
حسين
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۰:۴۵ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
حالا اينكه در زير دوش يا دستشويي ويا درخواب ، فكر هاي بكر سراغ آدم ميايد را با اين تحليل مي توان توجيه كرد . من هم هميشه وقتي در خواب به ايده هاي بكر مي رسيدم فكر ميكردم كه ذهن در اين مرحله با آزاد كردن انرژي و احيانا ايجاد پيوند هاي اضافي بين بخش هاي مختلف حافظه , مي تواند به نتايج شگفت انگيزي برسد. ولي چيزي كه مايه حيرت است مواردي مثل الهام است . يعني مثلا انسان در خواب با شعر و يا آواز و يا اجراي موسيقي برخورد مي كند كه به هيچ وجه در دنياي واقعي آن را تجربه نكرده و هيچ جا مشابه اش را نديده تا ذهن بتواند آن را ذخيره و باز سازي كند . آنچه هنوز لاينحل است منبع اين الهامات است .
گزارش خطا
تازه ها