استقلال داشتن کودکان، نه تنها در کودکی و بزرگسالی به کمکشان خواهد آمد، بلکه به شما هم کمک میکند تا بار تمام وظایف را تنهایی به دوش نکشید و کودکان هم به کمک شما آیند. در این مطلب سعی کردیم تا راهکارهایی برای تربیت کودک مستقل به شما ارائه دهیم. این راهکارها در فرآیند رشد کودک شما میتواند تاثیرات مثبت زیادی داشته باشد.
کودک باید در کارهای گروهی شرکت کند، چه از طریق بازی با دوستانش و چه از طریق کمک به والدین یا خواهران و برادرانش در کارهای خانه. مادر باید فرزندش را به این کار تشویق کند، زیرا این امر به تقویت مهارتهای او در کار گروهی و رشد کمک میکند.
مادر باید با کمک به کودک در بازیهای گروه در سازگاری او با جامعه کمک کند تا بتواند دوستان بیشتری را بشناسد و در عین حال به او کمک کند بازیهایی را انجام دهد که نیاز به تخیل دارد، زیرا به فعال شدن حافظه او و ابداع ایدههای جدید و متفاوت کمک میکند.
این نوع تفکر به رشد توانایی جذب اطلاعات جدید و تعیین بهترین راه برای استفاده از آنها در موقعیتهای مختلف کمک میکند. علاوه بر این به کودک کمک میکند تا راهحلهای جدید و متفاوتی برای مشکلاتی که تجربه میکند، ارائه کند.
بسیاری از والدین مشکلاتی را که فرزندانشان در آن گرفتار شده اند حل میکنند و همین باعث میشود که به فکر حل مشکلات خود نباشند، بنابراین والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که به فکر یافتن راه حلهای مختلف برای مشکلاتی باشند که از دوران کودکی با آن مواجه بوده اند. به طوری که وقتی بزرگ شدند توانایی بیشتری برای رویارویی با مشکلات خود پیدا کنند.
با آموزش تمرینات خودکنترلی و تصمیم گیری صحیح باید به کودک توانایی خودکنترلی و عدم عجله در تصمیم گیری را آموخت.
هیچگاه این سه عنصر مهم و کلیدی را فراموش نکنید. عشق، احترام و صبوری باعث میشود فرزند شما به یک کودک مستقل تبدیل شود. اما شاید از خودتان سوال کنید که این سه عنصر چه ارتباطی با استقلال کودک دارند؟
پاسخ این سوال بسیار ساده است. هنگامی که بچه از سمت شما عشق و احترام و صبوری را درک کند، راحتتر به سمت تجربههای جدید میرود و وقتی بداند که شما از او حمایت میکنید، به انتخابش احترام میگذارید و اگر اشتباه کرد، صبر میکنید، عواملی که به او استقلال میدهند را امتحان میکند. نترسیدن از تجربهها و چالشهای زندگی و مواجه شدن با آنها باعث میشود فرزند شما تبدیل به یک کودک مستقل شود.
باید به کودکان خود مهارتهای زندگی یا به عبارتی دیگر مهارتهای درست زندگی کردن را یاد دهید. فرزندان شما بالاخره بزرگ میشوند و باید بتوانند کارهای خود را انجام دهند و از پس زندگی بربیایند. اگر این مهارتها را از سنین کم به آنها آموزش ندهید، در سنین بالاتر سختتر یاد میگیرند و در زندگی شخصی آنها مشکل به وجود میآورد.
مثلا از سنین کم به فرزند خود آموزش دهید که لباسهایش را خودش تا بزند، لباسها و ظرفهای کثیفش را خودش داخل ماشین لباسشویی و سینک ظرفشویی قرار دهد، پولهایش را چگونه باید پسانداز کند و مهارتهای بسیار دیگری که در طول زندگی نیاز است.
آموزش مهارتهای زندگی به فرزند شما کمک میکند که کودک مستقل شود و در آینده زندگی را بتواند اداره کند.
از آنجا که همهی اعضای خانواده زیر یک سقف زندگی میکنند، همه باید در تمیز نگه داشتن خانه سهیم باشند. بدون شک آموزش مهارتهای زندگی کمک بسیاری در رشد و استقلال کودک میکند، اما تجربهی داشتن مسئولیت را به هیچ عنوان نمیتوان با آن مقایسه کرد.
با دادن مسئولیتهای کوچک به فرزند خود شروع کنید. مثلا از آنها بخواهید در زمان تمیز کردن خانه، کمد خود را مرتب کنند یا مثلا بعد از شستن ظرفها در خشک کردن آن به شما کمک کنند. با بزرگتر شدن و نزدیک شدن به سنین نوجوانی میتوانید مسئولیتهای بیشتری به کودک خود بدهید. مثلا آنها را در خرید خانه مشارکت دهید و گرفتن نان را بر عهدهی او بگذارید. داشتن مسئولیت باعث میشود که کودک مستقل و خودساخته رشد کند.
تشویق کردن همیشه یکی از بهترین روشهایی است که برای ایجاد انگیزه میتوان از آن استفاده کرد. کودک خود را برای هرکاری که در مسیر مستقل شدن انجام میدهد، تشویق کنید. فراموش نکنید که تشویق شما به او کمک میکند که اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد و کارهای بیشتری را به تنهایی انجام دهد.
بگذارید کودکتان چیزها را کشف کند. استفاده از ذهن و تواناییهای خود برای حل مشکلات و وظایف اجرایی بسیار زیاد است. هم چنین زمانی که به نیاز دارند به آنها فضایی بدهید. این به کودک شما اجازه میدهد تا افکار خود را جمع و جور کند، به حرکت بعدی فکر کند، و یک برنامه بسازد.
کودک مستقل در برخی از مواقع باید در محیطی باشد که بتواند به تنهایی در آن حضور داشته باشد تا کارها را به تنهایی انجام دهد. در کنار آن به آنها اجازه دهید فعالیت سرگرمکننده خود را انتخاب کنند؛ مثل رنگآمیزی، کتاب، نقاشی، داستانسرایی، و غیره. این حق انتخاب به او کمک میکند تا بتواند در تصمیمگیریهای خود مستقلانه عمل کند و کودک مستقل شود.
کودک شما ممکن است مرتکب اشتباه شود و این اجتنابناپذیر است! همهی ما اشتباه میکنیم. اما چیزی که اهمیت دارد، مواجه با این اشتباهات است. روشی که باید در مواجه با اشتباهات کودک خود به کار بگیرید، این است که به تواناییهای او ایمان داشته باشید و در هنگام ارتکاب اشتباه، به آنها یادآور شوید که بابت داشتن تواناییها به او افتخار میکنید.
کودک مستقل که هیچ، تمامی آدمها نیاز دارند اشتباه کنند تا بتوانند تجربه کسب کرده و رشد کنند. پس برای اشتباهاتی که انجام میدهند، آنها را سرزنش نکنید و صدای خود را بالا نبرید و به جای آن روش درست انجام آن کار را به آنها یاد دهید و یادآور شوید که میتواند از پس هرکاری بربیاید.
اینکه کودکان از اشتباه کردن نترسند، گام بزرگی برای مستقل شدن و تجربههای جدید است. زمانی که کودک بتواند تجربه کند و از عواقب آن هراسی نداشته باشد، اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت و کودکی مستقل خواهد شد.