کمکم این خرس قهوهای صاحب نام و درجه شد. ماجرای نامگذاری نیز از این قرار بود؛ زمانی که سربازان
لهستانی از مصر قصد عزیمت به ایتالیا را داشتند باید سوار کشتی میشدند، اما کارکنان بندر اجازه ورود هیچ حیوانی را به کشتی نمیدادند. به تبع این خرس قهوهای هم شامل این قانون میشد. سربازان لهستانی که به این خرس قهوهای علاقهمند شده بودند حاضر نشدند که تن به این قانون بدهند. برای همین از رئیسِ ستاد ارتش خود در مصر اجازه رسمی گرفتند تا خرس را به خدمتِ سربازی درآورند و برای همین برای ثبت نامش باید نامی برای او انتخاب میکردند.
درنهایت نام این خرس را وُیتِک ثبت کردند که به زبان لهستانی به معنیِ جنگجوی خندان یا کسی که جنگ را دوست دارد، است. همچنین به ویتک درجه سرجوخه داده شد تا توانست سوار کشتی شود.
ویتک در نبرد بسیار مهم مونت کازینو شرکت کرد و به دلیل حمل و جابهجایی جعبه مهمات و خمپارههای سنگین خطر را به جان میخرید. ویتک هیچ وقت سبب افتادن جعبهای که حمل میکرد نیز نشد.
این فداکاری ویتک سبب شد تا به اسطورهای در جنگ تبدیل شود و بین مردم و سربازان محبوبیت و شهرت فراوانی کسب کند؛ تا حدی که فرماندهان ارتش، نماد گروهانِ ۲۲ پشتیبانی توپخانۀ ارتش لهستان را به شکل یک خرس که خمپارهای را حمل میکند طراحی کردند. جابهجایی ویتک در جنگها هم به وسیلهٔ کامیونهای بارکش انجام میشد.
ویتک بعد از پایان جنگ جهانی دوم به باغ وحش سپرده شد. این خرس نظر مطبوعات را هم به سمت خود جلب کرده بود و به برنامههای مختلف دعوت و چندین بار مهمان بیبیسی شد. برای همین روزنامهنگاران و همرزمانش زمانی که ویتک در باغ وحش بود به او سر میزدند و برایش سیگار پرتاب میکردند.
در نهایت ویتک در دسامبر ۱۹۶۳ درگذشت.