شروع آرام طولانی‌ترین سریال تلویزیون

مجموعه «برف بی‌صدا می‌بارد» به کارگردانی پوریا آذربایجانی، سریال جدید شبکه سه است که از جمعه هفته گذشته روی آنتن رفته است. این مجموعه پربازیگر یکی از طولانی‌ترین سریال‌های تلویزیون است و قصه آن در دهه‌های ۶۰ و ۹۰، طی ۲۵۰ قسمت روایت می‌شود، بنابراین فصل اول سریال تا پایان سال روی آنتن خواهد بود و در حدود ۱۰۰ قسمت پخش خواهد شد. در ادامه نکاتی درباره «برف بی‌صدا می‌بارد» و قسمت‌های اولیه آن می‌خوانید.

تا به حال سریال‌های ملودرام ۵۰ تا ۶۰ قسمتی در تلویزیون ساخته شده و کمدی‌های ۹۰ یا ۱۰۰ قسمتی هم تولید شده‌اند، اما کمتر پیش آمده که مجموعه ملودرام و خانوادگی ۱۰۰ قسمتی ساخته شود. پیش از این مجموعه «کیمیا» ساخته جواد افشار به عنوان طولانی‌ترین سریال تلویزیون شناخته می‌شد که در ۱۱۰ قسمت روی آنتن رفت. اکنون سریال ۲۵۰ قسمتی پوریا آذربایجانی پس از «کیمیا» دومین ملودرام طولانی محسوب می‌شود. «برف بی‌صدا می‌بارد» نیز مانند سریال «کیمیا»، نوشته مسعود بهبهانی است و قصه آن در زمان گذشته و حال می‌گذرد. طبق گفت‌وگویی که محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده سریال با جام جم داشته است، فصل اول «برف بی‌صدا می‌بارد» مربوط به سال‌های ۶۶ تا ۶۹ است و قصه فصل دوم ۲۵ سال بعد و در دهه ۹۰ روایت می‌شود.

فیلم نامه مجموعه «برف بی‌صدا می‌بارد» را زنده‌یاد مسعود بهبهانی‌نیا نوشته که نویسنده مجموعه «کیمیا» نیز بوده است. این فیلم نامه‌نویس مجموعه‌های پرمخاطبی مانند «خاک سرخ»، «نرگس» و «ترانه مادری» را هم در کارنامه دارد. مسعود بهبهانی‌نیا خردادماه امسال، ناگهان بر اثر ایست قلبی درگذشت و فرصت تکمیل نگارش فیلم نامه «برف بی‌صدا می‌بارد» را پیدا نکرد. طبق توضیحات شفیعی، ۷۰ قسمت از فصل دوم سریال را مرحوم بهبهانی‌نیا نوشته است. با توجه به تعداد قسمت‌های زیاد سریال، فعلا نمی‌توان درباره کیفیت آن و میزان استقبال مخاطبان قضاوت قطعی کرد، اما قصه‌هایی که زنده‌یاد بهبهانی‌نیا نوشته، معمولا مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است.

همان طور که اشاره کردیم، سریال «برف بی‌صدا می‌بارد» حدود ۲۵۰ قسمت است و تنها دو قسمت از آن روی آنتن رفته است، به همین دلیل برای ارزیابی سریال باید منتظر شویم، قصه به جریان بیفتد و قسمت‌های بیشتری پخش شود. فعلا با توجه به آن چه در قسمت‌های اول و دوم سریال دیده‌ایم، قصه این مجموعه درباره یک خانواده است که دو دختر بزرگ خانواده در آستانه ازدواج هستند و با مشکلاتی روبه‌رو شده‌اند. پدر خانواده با بازی فرهاد آییش، به بیماری سرطان مبتلاست، او تلاش می‌کند تا زمانی که زنده است، تکلیف اموال خود را روشن کند و به اوضاع سروسامان بدهد. قصه فعلا شروع کم‌اتفاق و آرامی داشته است، اما راز‌های بعضی شخصیت‌های داستان و اتفاقات مبهمی که وجود دارد تماشاگر را به تماشای ادامه قصه کنجکاو می‌کند. باید دید این روند تا کی ادامه دارد و آیا داستان می‌تواند در نقطه‌ای تماشاگر را گیر بیندازد؟ «برف بی‌صدا می‌بارد» مجموعه پربازیگری است و هنوز بسیاری از شخصیت‌ها وارد قصه نشده‌اند، اما فرهاد آییش در نقش شخصیت مومن و خوشنام «حاج‌عطا» به خوبی ظاهر شده. او که قبلا تجربه بازی در چنین نقش‌هایی را داشته، آرامش و طمانینه این شخصیت را در لحن و حرکاتش نمایش می‌دهد و بازی خوبی در این نقش داشته است. بازی پوریا پورسرخ در نقش جوان عاشق قصه تفاوت چندانی با دیگر بازی‌های او ندارد و الیکا عبدالرزاقی، پاشا رستمی و مریم شیرازی هم بازی خوبی در سریال دارند.

 

یکی از نکات جالب درباره بازیگران سریال «برف بی‌صدا می‌بارد»، حضور زوج هنرمند مائده طهماسبی و فرهاد آییش در نقش واقعی خودشان به عنوان یک زوج است. آن‌ها نقش پدر و مادر خانواده اصلی قصه را برعهده دارند. مائده طهماسبی مدتی پیش در گفتگو با خراسان درباره همبازی شدن با همسرش در این سریال گفته بود که حدود ۱۷ یا ۱۸ سال پیش در سریالی نقش زوج را ایفا کرده‌اند و اکنون این تجربه پس از سال‌ها، بار دیگر تکرار شده است. جالب این جاست که این بازیگر در «برف بی‌صدا می‌بارد» با مهسا طهماسبی برادرزاده خود نیز همبازی است و نقش مادر او را ایفا می‌کند. پوریا پورسرخ، آتیلا پسیانی، پوریا شکیبایی، مینا وحید، ثریا قاسمی و فریبا متخصص از دیگر بازیگران این مجموعه هستند.

یکی از نقاط ضعف سریال انتخاب نامناسب بعضی از بازیگران است. الیکا عبدالرزاقی و مریم شیرازی دختران جوان خانواده که در شرف ازدواج هستند، به ترتیب ۴۲ و ۴۴ سال دارند و انتخاب مناسبی برای نقش دختران خانواده نبوده‌اند. علاوه بر این، مریم شیرازی و پاشا رستمی در واقعیت هفت سال اختلاف سنی دارند و مریم شیرازی ۷ سال از بازیگر کاراکتر شوهر خود بزرگ‌تر است، بنابراین تناسب نداشتن این زوج بیشتر به چشم می‌آید. بهتر بود برای نقش دو خواهر «سیمین» و «نسرین»، از بازیگران زن جوان‌تری استفاده می‌شد.

 

منبع: روزنامه خراسان