چرا نباید خبرنگار زندگی شخصی خود باشیم؟

بسیار طبیعی است که شما وقتی در حال انجام یک کار خوب و یا جالب هستید بخواهید آن را با آب و تاب در رسانه‌های اجتماعی پست کنید. اما افراط در این موضوع می‌تواند تبعات بدی هم برای خودتان و هم برای دیگران داشته باشند. ضرب‌المثل رایج انگلیسی هست که می‌گوید «زندگی خصوصی، زندگی شاد است»، چون مردم نمی‌توانند در مورد شما زیاد حرف بزنند و یا شایعه پراکنی کنند. شما هم پیرامون شایعه‌هایی که برایتان ایجاد شده‌است نگران نمی‌شوید و مجبور به تکذیب آن نیستید. برای همین است که زندگی خصوصی یک زندگی شاد است و فقط کسانی که به حریم خصوصی‌شان اهمیت می‌دهند لذت ناشی از آن را می‌چشند.
مقاومت در برابر تمایل به اشتراک‌گذاری بیشتر در شبکه‌های اجتماعی در سال‌های اخیر تبدیل به یک مشکل بزرگ شده‌است. به خصوص برای کسانی که اطلاعات شخصی زیادی را از خودشان در اختیار دیگران قرار می‌دهند. گاهی این اشتراک‌گذاری به مسائل شخصی نیز می‌انجامد که می‌توان به این عمل «oversharing» گفت. یکجور‌هایی سر‌ریز کرده‌اند. آن‌ها از شبکه به عنوان جایی برای تخلیه منظم احساساتشان استفاده می‌کنند. مدام از خانواده و روابط و مسائل شخصی‌شان می‌نویسند؛ و روزی چندبار درباره کار‌هایی که در حال انجام هستند و یا می‌خواهند انجام دهند پست و مطلب می‌گذارند.
اما چرا نباید زندگی خصوصی ما در شبکه اجتماعی مثل یک کتاب باز برای همه قابل خواندن باشد؟

همه برای شما خوشحال نیستند. شما لحظات شاد و دستاوردهایتان را در شبکه‌های اجتماعی پست می‌کنید تا تبریک دریافت کرده و یا افراد بفهمند که زندگی شما چقدر شاد است. اما حقیقت این است که حتی با وجود همه نظرات مثبت در پست‌های شما، واقعا همه درباره آن‌ها خوشحال نیستند و حمایت زیادی از آن نمی‌کنند. بعضی افراد ممکن است شمارا مثل یک انسان مغرور ببینند که منجر به حسادت ورزی نسبت به شما می‌شود. (حتی اگر بهتر باشد که ما اهمیتی به آنچه که مردم درباره‌ی ما فکر می‌کنند ندهیم) یا حتی تلاش کنند آن موفقیت را خراب کنند. همچنین پست کردن مسائل احساسی یا شرایطی که برای شما اتفاق افتاده است براساس جمع کردن ترحم از دنبال کننده هایتان همیشه یک حرکت اشتباه است. درام شما صرفا یک سرگرمی برای آن‌ها است، زیرا واقعا هیچ کس اهمیت نمی‌دهد.

وقتی شما دائما از زندگی شخصی‌تان در فضای مجازی مطلب و عکس می‌گذارید. ناخوادگاه به دیگران این حس را می‌دهید که زندگی‌تان خیلی بهتر از آنهاست. از این رو غیرمستقیم عزت نفس پایین و حس ناامنی در زندگی شخصی آن‌ها ایجاد می‌کنید. همچنین ناخودآگاه آن‌ها را تشویق می‌کنید که با استاندارد‌های زندگی شما زندگی کنند و حتی تشویق می‌کنید که آن‌ها هم دائما از زندگی شخصی و خصوصی‌شان عکس و مطلب منتشر کنند و این اصلا خوب نیست. یعنی اشتباه شما بقیه را نیز به اشتباه می‌اندازد.

گاهی شما برای صمیمی شدن با مخاطبتان در شبکه اجتماعی محتوای خصوصی منتشر می‌کنید؛ اما آن‌طور که توقع دارید بازخورد نمی‌گیرید و برخی هم برایتان کامنت‌های بدی می‌گذارند. این جس بعد می‌تواند عزت‌نفس‌تان را پایین بیاورد و حالتان را نسبت به خودتان و زندگی‌تان و حتی آن خاطره خوشی که بابتش عکس منتشر کردید بد کند.

اطلاعات شخصی شما برای شما بسیار مهم است و قرار دادن آن‌ها در اختیار همه برای داشتن بسیار حرکت اشتباهی است. بعضی از مردم تلاش می‌کنند با آرشیو کردن اطلاعات شخصی شما به شما آسیب برسانند و یا با ساختن حساب‌های کاربری فیک و جعلی با شماره و مشخصات شما کلاهبرداری کنند. مجرمان سایبری تنها نیاز به اطلاعات شخصی اندکی از شما دارد تا از طریق آن به محل کار، منزل و یا حتی به افراد نزدیکتان آسیب بزنند.

این روز‌ها شما اگر برای کار به هر جایی مراجعه کنید آدرس‌های اینترنتی شما را جویا می‌شوند. آن وقت وقتی صفحه شما را چک کنند و ببنند که درباره انتشار مطالب خصوصی بسیار فعال هستید. به احتمال زیاد شما را نمی‌پسندند و رد صلاحیت خواهید شد حتی اگر شما واجد شرایط آن شغل باشید ممکن است این عدم تایید برایتان رخ دهد.

میل به تولید محتوا‌های خصوصی و حرف زدن درباره رفتار‌های همسر، مادر، خواهر و حتی دوست و آشنا و ردپایشان در محتوا‌های شما ممکن است نارضایتی آن‌ها را در پی داشته باشد و رابطه شما را دچار خدشه کند. بسیاری از کسانی که عکس‌های زن و شوهری عاشقانه داشتند و توانسته بودند مخاطبان زیادی را هم جذب خودشان کنند به دلیل چالش‌ها و مشکلات به وجود آمده از پیامد‌های تلخ همین انتشار عکس‌های خصوصی مجبور به طلاق و جدایی از هم شدند. مردم نیز در شبکه همه چیز شما را تماشا می‌کنند و برای اینکه درام زندگی‌تان را از دست ندهند همچنان دنبالتان می‌کنند.

وقتی شما سریع همه چیز را در شبکه‌های اجتماعی پست می‌کنید این زمینه وجوددارد که شما بتوانید یک چیز اشتباه پست کنید قبل از اینکه آن را بسنجید و بخواهید آن را پاک کنید. بعضی افراد آن را در تلفن همراهشان ذخیره کرده‌اند. وقتی عصبانیتتان را پست می‌کنید و یا از ناراحتی‌تان می‌گویید ممکن است بعد از فرونشستن آن پشیمان شوید و حتی پست‌تان را پاک‌کنید. اما همچنان رد آن در اینترنت مانده‌است. وقتی بیش از حد از زندگی شخصی‌تان عکس و فیلم می‌گذارید و از عشق‌های آتشین‌تان می‌گوید، اما دچار پیامد‌های تلخ و طلاق می‌شوید. فالوئرهایتان هنوز عکس‌های شخصی شما را خوب به یاد دارند و در اینترنت به راحتی یافت می‌شود و باید به تک‌تک‌تان درباره جزییات زندگی و دلایل جدایی‌تان بگویید. این اصلا خوشایند نیست.

---

بیشتر بخوانید: آیا سوئیت‌هوم ها خطرناک‌اند؟ / آشنایی با "خودافشاگری" در دنیای رسانه

منبع: فارس