یادداشت حجت الاسلام والمسلمین هادی سروش: نامه مهم حضرت رضا (ع) به جناب عبدالعظیم الحسنی در مورد شیعیان.
بسماللّٰه الرّحمن الرّحیم
یا عبدالعظیم
۱) بستن راه ورود شیطان
دوستانم را از جانب من سلام برسان و به آنان بگو که شیطان را به دلهای خود راه ندهند؛
«أبلغْ عنّی أولیائی السّلامَ و قُللهم: أن لا یجعلوا للشّیطان على أنفسهم سبیلاً»
۲) صداقت و امانت داری
و ایشان را به راستگویى و امانتدارى سفارش کن؛
«ومُرْهم بالصدق فی الحدیث وأداء الأمانه»
۳) سکوت و ترک جدال
به آنان توصیهکن که خاموشى گزینند و بحثوجدل در کارهای بیهوده را رها کنند.
«ومُرْهم بالسّکوت وترک الجدال فیما لا یَعْنیهم»
۴) روابط حسنه بایکدیگر
به یکدیگر روی آورند، و به دیدار هم روند، زیرا این کارها سبب تقرّب و نزدیکی آنها بهمن میشود.
«وإقبالِ بعضهم على بعض والمُزاوَره، فإنّ ذلک قُربهً إلیّ»
۵) حفظ حرمت و آبروی یکدیگر
و خود را مشغول ریختن آبروی یکدیگر نکنند، که من باخود عهد کردهام، هرکس چنین کاری کند و یکی از دوستانم را ناراحت و خشمگین سازد، از خداوند متعال بخواهم که در دنیا سختترین عذاب را به او بچشاند، و چنین فردی در آخرت از زیانکاران خواهد بود!
«ولا یشغلوا أنفسهم بتمزیق بعضهم بعضاً، فإنّی آلیتُ على نفسی أنّه مَن فعل ذلک وأسخط ولیّاً من أولیائی دعوتُ اللّٰه لِیعذّبه فی الدّنیا أشدّالعذاب، وکان فیالآخره من الخاسرین»
۶) خطر شرک ورزی و آزاررسانی و ظلم
و به دوستان ما آگاهی ده که خداوند کریم نیکوکارانِ آنان را مورد بخشایش خویش قرار میدهد و از بدکارانِ آنان میگذرد، مگر کسیکه به او شرک ورزد و یا یکی از دوستان مرا آزار دهد، یا در دلش نسبت به وی قصد سوئی داشته باشد.
«وعرِّفْهم أنّ اللّٰه قد غفر لمحسنهم، وتجاوز عن مسیئهم، إلاّ مَن أشرک به أو آذى ولیّاً من أولیائی أو أضمر له سوءً»
پس خداوند او را نمیآمرزد تا آنکه از این نیّت بازگردد. پس اگر همچنان بر این نیّت بماند، خدا روح ایمان را از قلبش میبرد، و چنین فردی از ولایت و دوستی من خارج میشود، و از ولایت ما بهرهای نخواهد داشت، و پناه برخدا از چنین عاقبتی!
«فإنّ الله لا یغفر له حتّى یرجع عنه، فإنْ رجع وإلاّ نُزع رُوح الإیمان عن قلبه، وخرج عن ولایتی، ولم یکن له نصیب فی ولایتنا، وأعوذ باللّٰه من ذلک»
(اختصاص شیخ مفید)
منبع: شفقنا