تصاویر مربی کاراته زنان ایران که با استرس زیاد و البته هیجانی غیرقابل وصف در حالی که بچهاش را بغل گرفته، شاگردانش را روی تاتامی هدایت میکند، بازتاب زیادی در شبکههای اجتماعی داشته است. فاطمه بغلانی حدود ۲۰ سال است کاراته کار میکند و ۱۵ سال است که به صورت حرفهای مربیگری را دنبال میکند. او در منطقه ملارد فعالیت میکند و کاراتهکاران زیادی را پرورش داده است که در رقابتهایی همچون المپیک جوانان و رقابتهای جهان حضور داشته و به مدال هم رسیدهاند.
تمرین یکروز قبل از تولد فرزند
او درباره اینکه مادر شدنش چه تاثیراتی بر زندگی ورزشیاش گذاشته، میگوید: «من زمانی که پسرم را باردار بودم، سر تمرین میرفتم. حتی یک روز قبل از به دنیا آمدنش هم مربیگری را کنار نگذاشتم. بعد از اینکه به دنیا آمد، فقط دو ماه در خانه بودم و سپس با او سر تمرینات حاضر میشدم. پسرم همیشه با من بوده و با دنیای کاراته آشناست. اما برای مسابقات مهم و حساس که باید ششدانگ حواسم به بازی باشد، او را نمیبردم تا خودم اذیت نشوم و خللی به کارم وارد نشود».
پسرم آن روز با من آمد تا با داور آشنا شود
«آن روز نمیدانم چه شد که خیلی دوست داشت با من بیاید و مسابقه را از نزدیک ببیند. از من پرسید: «مامان، داور کیه؟» من هم میخواستم داورها را ببیند، در جو مسابقه قرار بگیرد و ... بنابراین اجازه دادم با من بیاید کنار تاتامی». بغلانی با این مقدمه درباره تصاویر پربازدیدش در شبکههای اجتماعی میگوید: «پسرم با اینکه الان سه ساله است، میخواهد در مسابقه شرکت کند. بنابراین آن روز با من در کنار تاتامی حاضر شد و یک عکاس آن تصاویر را ثبت کرد که بازنشر زیادی در شبکههای اجتماعی داشت و البته حس خیلی خوبی را به من منتقل کرد.»
مادر بودن جلوی پیشرفت هیچ زنی را نمیگیرد
مربی تیم ملی کاراته کشورمان درباره مادر بودن و پیگیری ورزش به صورت حرفهای میگوید: «مادر بودن و همزمان پیگیری ورزش به صورت حرفهای کار را سخت میکند؛ شاید بهتر باشد بگویم که مسئولیتم نسبت به فرزندم بیشتر میشود. سعی میکنم تا جایی که امکان دارد این موضوع را خیلی خوب مدیریت کنم. همانطور که این عکسها نشان داد، مادر بودن جلوی پیشرفت هیچ زنی را نمیگیرد بلکه حتی به پیشرفت زنان جامعه کمک بسیاری خواهد کرد. من از وقتی که مادر شدم با انگیزه بیشتری به باشگاه میروم و با شاگردانم تمرین میکنم. موفق شدن بعد از بچهدار شدن، بستگی به اراده ما دارد و اینکه ما چقدر هدفهایمان را با جدیت دنبال میکنیم. بچه بازدارنده نیست. من وقتی عاشق کاراته هستم، مربیگری را دوست دارم و شاگردهایم برایم مهم هستند و مثل بچههایم آنها را دوست دارم و میخواهم پیشرفتشان را ببینم، با خندههایشان خندیدم، با گریههایشان گریه کردم و ...، باید هم موفق شوم. مادر شدن من دلیل نمیشود که آنها را فراموش کنم و از علایقم دست بکشم.
مادرها حتما با کودکشان ورزش کنند
بغلانی هر روز با پسرش «کارن» تمرین کاراته میکند. او درباره اهمیت ورزش کردن در کودکی میگوید: «همسرم قهرمان دوچرخهسواری است، اما پسرم علاقه بیشتری به کاراته دارد. در یکی از عکسهایی که از او منتشر شده، دستکش کاراته به دست دارد. هر وقت به فدراسیون میرویم هم شرایط اینگونه است. او مدام تلاش میکند تا ادای قهرمانان را در بیاورد و تکنیک آنها را اجرا میکند. الان دنیای فضایمجازی و شبکههای اجتماعی است و همه بچهها در همه ردههای سنی، یک گوشی دستشان است و مشغول بازی هستند. بنابراین تحرک جسمیشان خیلی کم شده است و کمتر از جسم و ذهنشان استفاده میکنند و فقط از چشمشان برای دیدن گوشی و بازیهایش بهره میبرند. من به مادرهای محترم پیشنهاد میکنم حتما با بچههایشان روزی چند دقیقه ورزش کنند. اگر در خانه این امکان فراهم است، بهتر وگرنه به سالنهای ورزشی بروند و فرزندشان را به مربیهایی که به آنها اعتماد دارند، بسپارند. عقل سالم در بدن سالم است. من مزایای این کار را دیدم و توصیه میکنم بقیه مادرها هم از آن، نهایت استفاده را ببرند.»
منبع : خراسان