یک ترانه‌سرا، ده ترانه ماندگار

«محمدعلی بهمنی» دوران کودکی و نوجوانی را در تهران، کرج و بندرعباس گذراند و پس از تحصیلات مقدماتی از زمان کودکی در چاپخانه‌های تهران به کار پرداخت. او در چاپخانه با زنده یاد «فریدون مشیری» که آن روز‌ها مسئول صفحه ادبی هفت‌تار چنگ مجله روشنکفر بود، آشنا شد و نخستین شعرش در سال ۱۳۳۰، یعنی زمانی که او تنها ۹ سال داشت، در مجله روشنفکر به چاپ رسید. شعر‌های وی از همان زمان تاکنون به طور پراکنده در بسیاری از نشریات کشور و مجموعه شعر‌های مختلف و جنگ‌ها، انتشار یافته است و بسیاری بر این عقیده‌اند که غزل‌های او وام‌دار سبک و سیاق نیماست.

دل من یه روز به دریا زد و رفت، پشت پا به رسم دنیا زد و رفت/ پاشنه کفش فرارو ور کشید، آستین همت و بالا زد و رفت
«قصه دل» با صدای «عماد رام» یکی از خاطره انگیزترین ترانه‌های بهمنی است.

در این زمانه بی‌های و هوی لال پرست، خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست/چگونه شرح دهم، لحظه لحظه خود را، برای این همه ناباور خیال پرست 

محمدعلی بهمنی می‌گوید: حبیب وقتی تصمیم گرفت «کویر باور» (۱۳۷۸) را منتشر کند من ترانه «خرچنگ‌های مردابی» را در اختیار او قرار دادم و حبیب یک بیت را در ترانه اشتباه خواند و هم وزن و هم آهنگ را خراب کرد. در آن زمان به او دسترسی نداشتم و آهنگ هم در همه جا پخش و فراگیر شد و با همان اجرا به گوش مردم رسید. بهمنی در توضیح اشتباه حبیب بیان می‌دارد: مصرع دوم بیت «رسیده ام به کمالی که جز اناالحق نیست» در واقع «کمالِ دار برای منِ کمال پرست» است، اما حبیب «کمالِ دار» را «کمال‌دار» خوانده بود و یک را هم اضافه کرده و خوانده بود: «کمال‌دار را برای منِ کمال‌پرست» و هم وزن خراب شده بود و هم با تأکید بر کلمه «کمال» معنی را تغییر داده بود.

اهل همین نزدیکیا، همسایه روشنیا/همخونه تاریکیا، ساده بگم ساده بگم
اگر متولد دهه‌های پنجاه یا شصت باشید، در دوره‌ای از زندگی‌تان «دهاتی» جزو قطعات محبوب زندگی‌تان بوده، اثری که هم‌چنان هم یکی از پرفروش‌ترین آثار موسیقایی دهه‌های اخیر است. «شادمهر عقیلی» بعد از مسافر با این آلبوم، توانست مخاطبانِ بسیاری پیدا کند.

رودخونه ها، رودخونه ها، منم میخوام راهی بشم /برم به دریا برسم، ماهی بشم، ماهی بشم
«رودخونه‌ها» به آهنگسازی «صادق نوجوکی» و تنظیم «ناصر چشم‌آذر» است. بهمنی این ترانه را تحت‌تأثیر واقعه‌ای که بازگوکننده داستان غرق‌شدن یک عاشق و معشوق در بندرعباس بود، سروده است.

بهار بهار؛ صدا، همون صدا بود… صدایِ شاخه‌ها و ریشه‌ها بود/بهار بهار، چه اسمِ آشنایی؟! صدات میاد، امّا خودت کجایی؟!
ناصر عبداللهی پس از انقلاب، مجدداً این قطعه را بازخوانی کرده است، اولین‌بار این ترانه را «تورج شعبان‌خانی» اجرا کرد.

در دیگران می‌جویی ام بدان‌ای دوست، این سان نمی‌یابی ز من حتی نشان‌ای دوست
«نامهربانی» با صدای «ناصر عبداللهی» و «امیر کریمی» و آهنگسازی «محمدرضا چراغعلی» است.

این‌جا برای از تو نوشتن هوا کم است /دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است!
این ترانه با صدای «علیرضا قربانی» و آهنگسازی «مهیار علیزاده» تیتراژ سریال پرده‌نشین بود.

ببین من هنوزم نفس میکشم، نفس در هوای قفس میکشم/گذشتم زخود تا نگویم به تو، چه رنجی در این یک نفس می‌کشم
«هوای قفس» آهنگسازی «عطاالله خرم» یکی از به یادماندنی‌ترین ترانه‌های بهمنی است.

تو را گم می‌کنم هرروز و پیدا می‌کنم هرشب/بدین‌سان خواب‌ها را با تو زیبا می‌کنم هرشب
«چه آتش ها» به خوانندگی «همایون شجریان» و آهنگسازی «علی قمصری» است.