چند توصیه به مادرهایی که فرزند نوجوان دارند

در زندگی روزمره موقعیت‌های تنش‌زای زیادی وجود دارد که وقتی نوجوان شما در سن بلوغ است با آن مواجه می‌شوید؛ در این شرایط باید کنترل بهتری روی رفتار و صحبت‌های خود داشته باشید. با تکنیک‌هایی که در ادامه برای شما به عنوان یک مادر که ساعات زیادی از روز را باید با فرزند نوجوان خود بگذرانید آورده‌ایم، می‌توانید شناخت بهتری از شخصیت و رفتار نوجوان داشته باشید و بهتر هم می‌توانید با او رفتار کنید.

بسیاری از رفتار‌های نوجوانان که از نظر مادر‌ها چالش‌برانگیز است بنا به دلایلِ روند رشد آن‌ها صورت می‌گیرد. اگر فقط به یاد بیاورید که فرزندتان مراحل نشستن، چهاردست‌وپا راه رفتن و سپس راه رفتن را به ترتیب طی کرد، آن‌وقت متوجه می‌شوید که همین فرایند در دوره نوجوانی هم طی می‌شود تا نوجوان استقلال پیدا کند. تنها تفاوتش این است که این مراحل در داخلِ مغز نوجوان رخ می‌دهد، یعنی جایی که شما نمی‌توانید ببینید و ضمناً [برخلاف دوران کودکی]به نظر بانمک نمی‌آید. هرقدر که رفتار‌های آن‌ها کلافه‌کننده است، باید به عنوان مادر این را به خاطر داشته باشید که هدف از سال‌های نوجوانی این نیست که نوجوان برای شما مشکل ایجاد کند بلکه هدف آن است که فرزند شما به بزرگسالی مستقل با مهارت‌های ضروری تبدیل شود تا بتواند به تنهایی راه خود را در جهان پیدا کند.

ممکن است وقتی نوجوان‌تان به خانه بازمی‌گردد، ذهن شما در جای دیگری مثلا باقی ماندن بقیه کار‌های خانه باشد و به همین واسطه حالت چهره‌تان عبوس و درهم‌رفته باشد. اما حتی اگر چنین باشد، نوجوان شما ممکن است شما را متهم کند که وقتی با شما صحبت می‌کند شما «عجیب» نگاه می‌کنید و از این که او دارد با شما صحبت می‌کند، خوشحال نیستید. این رفتار به این علت است که تحقیقات نشان داده نوجوانان حتی بی‌حالت‌ترین حالات چهره را تفسیر می‌کنند و آن را به عنوان نشانه‌ای از تأیید نشدن ِخود توسط دیگران برداشت می‌کنند؛ بنابراین هر قدر مشکل باشد، سعی کنید در مقابل نوجوان خود بیشتر لبخند به لب داشته باشید.

اگر نوجوان شما این هفته سرتان داد کشید، علت اش آن است که مغزش در وضعیتِ ابتداییِ «گریز یا جنگ» است. اگر شما هم بر سرش فریاد بکشید، مانند آن است که روی شعله‌های آتش بنزین بریزید. به‌جای این کار، دفعه بعدی که فرزندتان شروع به داد و فریاد کرد، تا ۱۰ بشمارید، نفس عمیق بکشید و با آرامش و خونسردی به او بگویید که خوشحال می‌شوید که به وضعیتِ گفتگو برگردید.

این که مدام به آن‌ها بگویید چه کار کنند و چه کار نکنند – با توجه به این که همین حالا خودشان می‌دانند چه کاری غلط و چه کاری درست است – فقط باعث می‌شود آن‌ها مخالف حرف‌های شما عمل کنند، آن هم به این دلیل که می‌خواهند استقلال خود را حفظ کنند. بنابراین، این بار که بنا بود تصمیمی بگیرند ضمن ارائه مشاوره فقط به آن‌ها بگویید: «تصمیم با توست.» این کار نه تنها آن‌ها را به چالش دعوت می‌کند بلکه تجربه‌هایی که کسب می‌کنند بسیار ارزشمند است. منتها حواستان به عملکرد او از دور باشد.