پیامبر اکرم (ص)، همواره با فرزندان خویش و حتی فرزندان اصحاب بازی میکردند. چرا که شرکت کردن در بازی کودکان، نوعی احترام است به شغل آنها که همان بازی است. اما علاوه بر احترام و تکریم کودکان، به آنها شخصیت نیز میدادند. نگاه معصومان علیهم السلام به فرزندان، نگاه به کودکانی که روز خود را با بازی و سرگرمی به پایان میبرند نیست. بلکه آنها را افراد با شخصیت و با فهم و آگاهی میدانند که در آینده بزرگان قوم خود خواهند بود. یکی از شیوههای شخصیت دادن ائمه به فرزندان خود، این بود که پاسخ برخی مسائلی را که از آنها سوال میشد را به فرزندان خود ارجاع میدادند تا هم تمرینی برای کودک در شکوفا کردن استعدادهایش باشد و هم کودک را به دیگران معرفی کنند.
دکتر داوودی. سیره تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت. ص ۸۱