یکی از اصلیترین پیامهای بازیکردن با کودکان، محبت است. این یک قاعده کلی در تربیت است: برای محبت کردن به کودک، نیازهای حقیقی او را بشناسید و آن را برآورده کنید!
کودکان به کسانی که بیشتر با آنان بازی می کنند، علاقه بیشتری دارند. نیازی که برآورده میشود، هر اندازه اساسیتر باشد، محبتی که از طریق پاسخگویی به آن نیاز ایجاد میشود، عمیقتر خواهد بود. از همین روست که نزدیکی روحی میان والدین و بچهها را که از بازی حاصل می شود، در کمتر رفتاری میتوان یافت.
حجت الاسلام عباسی ولدی. منِ دیگرِ ما. نقش بازی در تربیت فرزند، ص ۲۳