در ادامه برگزاری نشستهای مطبوعاتی معرفی فیلمهای بخش مسابقه ملی سی و سومین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، عصر امروز (۲۹ مهرماه) نشست خبری فیلم سلفی با رستم برگزار شد.
حسین قناعت، نویسنده، تهیه کننده و کارگردان این فیلم در ابتدا گفت: پر پر شدن کودکان و نوجوانان کشورم را که به دلیل کمبود امکانات مالی، میمیرند را تسلیت میگویم. این مسئله واقعاً مرا ناراحت میکند. سلفی با رستم اقتباسی از یک رمان بود؛ از کودکی احترام به کتاب بزرگ شاهنامه داشتم که در نسل امروز در حال فراموشی است و فیلم سلفی با رستم از اینجا آمده است. همیشه دوست داشتم که کاری به این شکل تولید کنم، وقتی این قصه را خواندم حس کردم که میتوان قصهای ایرانی و مطابق با نسل فعلی نوشت که بدون کمک هیچ نهاد دولتی، توانستیم این فیلم را تولید کنیم و امیدوارم که به صورت عمومی اکران شود.
کارگردان سلفی با رستم اظهار کرد: سعی کردم که گوشهای از این کتاب بزرگ و ارزشمند را به فیلم تبدیل کنم؛ این کتاب را هر ایرانی باید بخواند و نیاز نسل امروز ایران است که متأسفانه رو به فراموشی است. باید بدانیم که تاریخ ایران چگونه بوده و چه اشخاصی در این کشور زندگی میکردند. این فیلم اصلاً تاریخی نیست اما قصد آن یادآوری داشتن سرمایهای به نام شاهنامه در ایران و تمدن آن است.
وی ادامه داد: این قصه معمایی نبود که گرههای زیادی در آن چیده شوند و پیچشی بیش از این نیاز نداشت. در طول سال، قصه و کتابهای کودک زیادی میخوانم و به نظرم اشکال ندارد که رمانی خارجی به من این قدرت را بدهد که بتوانم با آن، اسطورههای تاریخی را به نفع قصه گویی به زمان حال بیاورم. این مسئله یک تبادل فرهنگ است؛ ادبیات کودک ما همیشه سیاسی بوده و قصههای ما نیز اینگونه بوده. چندسالی است که کتابهای خوبی در زمینه کودک و نوجوان چاپ میشود اما همیشه کتابهای خارجی بسیار خوبی نیز برای این رده سنی وجود دارد؛ باید از این قصهها کمک بگیریم تا ایدههای خوبی را برای فیلمسازی به دست آوریم. هرکسی بخواهد قصهای را بنویسد، مطمئناً از چیزهایی که میخوانیم و میبینیم تأثیر میگیرد.
قناعت خاطرنشان کرد: بین یک انسان ۲۵ ساله، ۳۰ ساله، ۴۰ ساله و ۵۰ ساله شاید اینقدر اختلاف سلیقه وجود نداشته باشد، اما این مسئله در کودکان متفاوت است. نسل فعلی در هر سن، سلیقههای متفاوتی دارد؛ به همین دلیل گاهاً قصهها شاد و سرگرم کننده هستند و برخی اوقات نیز کمی سنگینتر بوده تا توجه گروه دیگری را جلب کنند.
رامین ناصر نصیر، بازیگر این اثر نیز گفت: با توجه به شرایطی که در سالهای اخیر بر سینمای کودک و نوجوان حاکم است، جایگاه این سینما از بین رفته و هیچ سیاست گذاری خاصی در آن موجود نیست. در مقطعی ارگانهایی شبیه به کانون پرورش فکری در این زمینه فعال بودند اما حالا هیچکدام حاضر نیستند؛ این کار باعث شده که تهیه کنندگان به سمت ریسک سینمای کودک نروند.
وی افزود: جنس فیلمهای قناعت، برای کودکان ساخته میشود و مناسب این رده سنی است؛ ریتم سریع و جذاب این فیلمها در کنار قهرمان پردازی و استفاده از موسیقی، باعث موفق تر شدن فیلمهای کودک ساخته شده توسط قناعت است. با این حال، در بین تمامی فیلمهای کودک حسین قناعت، این فیلم جایگاه ویژهای دارد زیرا کودکان را با اثر بزرگ و شکوهمند تاریخ ادبیات ایران، یعنی شاهنامه، آشنا میکند. اگر کودکان با دیدن این فیلم نسبت به شاهنامه کنجکاو شوند و به سراغ آن بروند، وظیفه فرهنگی این اثر به طور کامل ادا شده است.
هلیا آهنگری، بازیگر نوجوان فیلم "سلفی با رستم" گفت: در واقع فیلم سلفی با رستم، کودکان را تشویق به کتابخوانی میکند؛ از همان ابتدا بسیار از فیلمنامه استقبال کردم و افتخار بزرگی بود که با این تیم، کار کردم. قبل از این فیلم، در مورد شاهنامه خوانده بودم اما با بازی در آن، بیشتر این اثر ماندگار حکیم فردوسی را درک کردم.
راستین عزیزپور، دیگر بازیگر این اثر گفت: از حسین قناعت بسیار تشکر میکنم که با این جدیت، دغدغه سینمای کودکان را دارد.
محمدمهدی گورنگی، آهنگساز فیلم سلفی با رستم نیز عنوان کرد: در این ماه بی مهر، عزیزانی را از دست دادیم؛ اگر ما در زمان فردوسی بزرگ نبودیم، اما در زمان شجریان بزرگ زندگی کردیم و سوگ این عزیز در تاریخ ما ماندگار شد. کسانی که در حال حاضر در سینمای کودک و نوجوان کار میکنند، ایثارگر هستند و باید از آنها حمایت کرد؛ حسین قناعت یک تنه مسیری که به آن اعتقاد دارد را ادامه میدهد و در همه آثارش با کودکان و نوجوانان حرف میزند.
وی افزود: تا جایی که توانستم، نقش خود را به خوبی در این فیلم انجام دادم و امیدوارم که این اثر را خراب نکرده باشم. در موسیقی و طراحی صدای این فیلم، سه بخش تاریخی اساطیری، مدرن و فانتزی وجود داشت که تلاش کردم که این سه بخش با یکدیگر ادغام شوند. این اثر یک اثر ارکسترال هست؛ چنگ در این فیلم به عنوان نماد قدمت، از فلوت به عنوان نشانه سحرآمیزی و از سوپرانو نیز برای آوای مادر استفاده کنم.
زهرا جهرمی، بازیگر دیگر این اثر گفت: امیدوارم که با رعایت پروتکلها، درهای سینما به روی مخاطبان باز شود تا از لذت دیدن فیلم بر روی پرده محروم نشویم. واقعاً دوست دارم که دوباره با حسین قناعت همکاری داشته باشم.
جنان صدفی، گریمور این اثر نیز گفت: طراحی شخصیتها باید به شکلی انجام میشد که فضای رئال، فانتزی و تاریخی به خوبی شکل بگیرد؛ دست من در امر گریم از سوی حسین قناعت باز گذاشته شده بود و توانستم که افکار خود را به خوبی اجرا کنم.
وی افزود: به طور کلی، شخصیتهای رستم، گردآفرید و شَغاد را بررسی کردیم و چهرههای توصیف شده تاریخی آنها را به مدلهای امروزی رساندیم؛ داستان دیگری که در این فیلم داشتیم، بازی با رنگها بود که باعث جذابتر شدن و دیده شدن این فیلم توسط کودکان شد. شخصیتهای فیلم باید توسط مخاطبان اصلی آن، یعنی کودکان پذیرفته میشدند و ما باید در کنار تعهد به تاریخ، این کار را انجام میدادیم.
مرتضی زارع، بازیگر دیگر سلفی با رستم خاطرنشان کرد: شخصیت شغاد باید بین مهربانی و پلیدی طراحی میشد و سعی خود را در این باره کردم. خوشبختانه، همیشه شاهنامه را میخواندم و به بحث ادبیات فارسی اهمیت زیادی میدادم. از همان دوران کودکی، علاقه زیادی به شاهنامه داشتم که دلیل آن فضای اسطورهای و افسانهای آن بود.
افشین علیزاده، مدیر فیلمبرداری این طرح نیز گفت: چیزی که اکران شد نسبت به چیزی که در لابراتوار انجام شده بود، تاریکتر بود و صحنههای شب فیلم، تقریباً باید حدس زده میشد که از مشکلات اکران بود که باید در نمایشهای بعدی این ایراد رفع شود. پیش از شاهنامه، این فیلم به مسئله کتاب و کتابخوانی اشاره دارد که مسئله بسیار مهمی برای من بود.
وی افزود: با توجه به لوکیشنهای موجود، قاب عریضی برای این کار انتخاب شد و فکر میکنم که این قاب، به حس و حالی که نیاز داشتیم ما را نزدیک کرد. همینطور فضای فانتزی را با نورها و رنگها در آوردیم و در کنار آن، جذابیتهای بصری را نیز شکل دادیم. قطعاً مشکلاتی وجود دارد؛ سینمای کودک با حداقل امکانات کار میکند. یک فیلم دسته چندم خارجی، چندین برابر ما امکانات دارد. اما این اثر با توجه به استقلال و ساخته شدن برای کودکان، ملاحظات مالی زیادی انجام دادیم تا بار اضافهای برای پروژه به وجود نیاید.