یکی از نخستین اقداماتی که خانوادههای فقیر در زمان سخت شدن شرایط مالی انجام میدهند کنار گذاشتن تحصیل دخترانشان است.
در بحبوحه شیوع ویروس کرونا در بسیاری از کشورهای آسیایی دختران روستایی مجبور شدند تا تحصیل خود را رها کنند.
لینا یک دختر روستایی اهل کامبوج است که در کلاس یازدهم تحصیل میکرد و قصد داشت حسابدار شود، اما حالا مجبور به ترک تحصیل شده است.
خانواه وی از او خواستهاند تا مدرسه را رها کرده و برای کمک به هزینه زندگی آنها دنبال کار بگردد.
در یک نظرسنجی از حدود ۲۸ هزار دختر روستایی در کشورهای بنگلادش، کامبوج، هند، لائوس، نپال، سریلانکا، تانزانیا و ویتنام مشخص شد که ۴۲ درصد از خانوادههای این دختران شاهد کاهش شدید درآمد خود بوده و ۵۰ درصد آنها نیز در معرض ترک تحصیل قرار گرفتند.
جان وود، رئیس مؤسسه رومتورید، که در زمینه گسترش سواد و برابری جنسیتی در کشورهای در حال توسعه فعالیت میکند، میگوید زمانی که خانوادهها نتوانند هزینه تحصیل تمام فرزندانشان را تامین کنند و مجبور به انتخاب شوند معمولا پسران را به مدرسه میفرستند.
وی ادامه داد سختیهای مالی و پیشزمینههای فرهنگی در باره عملکرد زنان و مردان نقش مهمی را در زمینه جلوگیری از اتمام تحصیل دختران در کشورهای کمتر توسعه یافته ایفا میکند.
علیرغم آنکه هنوز تصویر کاملی از این بحران به دست نیامده، چرا که بسیاری از مدارس هنوز تعطیل هستند، سازمانهای بزرگ بینالمللی نظیر یونیسف و بانک جهانی، پیگیر این موضوع هستند.
توبی لیندن، مدیر بخش امور آموزش شرق آسیا و اقیانوسیه در بانک جهانی میگوید خانوادههای محروم به خاطر شرایط اقتصادی پیش آمده با مشکلات خاصی در این زمینه روبرو خواهند شد.
این مسئله تامین هزینه تحصیل فرزندانشان را برای آنها سخت میکند.
یکی از نتایج شیوع ویروس کرونا این بود که نشان داد که خانوادهها چه سهم مهمی در حمایت از تحصیل فرزندشان دارند.
شیوع ویروس کرونا باعث شده تا میلیونها فرصت شغلی از بین رفته و درآمد بسیاری از خانوارها کاهش یابد و همین امر حدود صد میلیون نفر را در معرض فقر مطلق قرار داده است.
مؤسسه مالالا فاند، که در زمینه ترویج تحصیل دختران فعالیت میکند میگوید حدود ۲۰ میلیون دختر دبیرستانی در جهان در معرض ترک تحصیل قرار دارند.
در آسیا و اقیانوسیه هم تاکنون ۳۵ میلیون دختر و پسر از تحصیل بازماندند.
انتظار میرود این روند به رشد سریعتر شکاف تحصیل بین دختران و پسران در کشورهای فقیر منجر شود و این در حالی است که حتی پیش از کرونا هم حضور دختران در دبیرستانها در این کشورها در سطح پایینی قرار داشت.
این احتمال وجود دارد که شیوع کرونا سالها تلاش برای ترویج تحصیل برای دختران و برابری جنسیتی در برخی کشورهای فقیر جهان را به باد بدهد.
شیوع ابولا در کشورهای شرق آسیا ر سال ۲۰۱۴ نشان دادکه کاهش درآمد چقدر میتواند در موضوع تحصیل دختران مخرب باشد.
خانوادههای فقیر در آن زمان فرزندانشان را برای کسب درآمد مجبور به کار کردند و بچههایی که درگیر کار شدند به ندرت به سمت تحصیل دوباره بازگشتند.
سطح پایین تحصیل بانوان یکی از اصلیترین عواملی است که نیروی کار زنان را درحضور در مشاغل تحت تاثیر قرار داده و حقوق آنها را پایین نگه داشته است.
بررسیها حاکی از آن است که هر یک سال تحصیل دختران در مقطع دبیرستان میتواند درآمد آتی آنها را ۲۰ درصد افزایش دهد.
موانعی که از پایان تحصیلات دوازده ساله دختران جلوگیری کرده و فرصتهای یادگیری آنها را محدود میکن ۳۰ هزار میلیارد دلار برای کشورهای جهان ضرر در تولید و درآمد از دست رفته به بار میآورد.