با این حال، برخی از ناشران هم هستند که پایشان را فراتر هم میگذارند و با تبلیغات دروغین سعی میکنند مخاطب بیشتری را به سمت خود بکشانند و فروش بازیها را تضمین کنند. در این مقاله به سراغ همین بازی ها رفتیم و از آثاری برایتان گفتیم که با تبلیغات دروغین شان، گیمرها را نسبت به بازیسازان بیاعتماد کردند.
زمانی که پیتر مولینیو بازی Fable: The Journey را معرفی کرد وعدههایی به ما داد که هنوز منتظر محقق شدنشان در بازی هستیم. مولینیو در آن زمان میگفت که اگر یک بلوط را در بازی روی زمین بیندازید و مدتی بعد به همان نقطه برگردید، میبینید که یک درخت بلوط در آنجا رشد کرده. علاوه بر این، او خیلی اصرار داشت که بازی خطی نیست و شما میتوانید در دنیای Fable: The Journey، آنطور که میخواهید داستان را پیش ببرید. اما در نهایت به همان اندازهای که با انداختن بلوط روی زمین درخت حاصل میشد، آزادی عمل هم داشتید.
اصولا پیتر مولینیو به خاطر معرفی اغراقآمیز بازیهایش معروف است و اگر فکر میکنید Fable: The Journey تنها بازی او بوده که با دروغ به جایی رسیده، باید بگویم که اینطور نیست. البته در خصوص این مورد، اغراقهای مولینیو برای فروش بیشتر یک بازی نبود. زمانی که کینکت توسط مایکروسافت معرفی شد، هایپ عجیبی در مورد بازیهای آن شکل گرفت. یکی از دلایلش هم صحبت آقای مولینیو در مورد بازی جدیدش یعنی پروژه مایلو بود. اثری که باید با استفاده از دستورات صوتی کینکت به داستان یک پسر نوجوان و سگش شکل میدادیم. در تریلر معرفی بازی، پسری که برایتان گفتم واکنشهای به شدت جالب و واقعگرایانهای نسبت به دیالوگها و حرکات مخاطبش نشان میداد. طوری که انگار واقعی بود و ما داشتیم با یک انسان در دنیای بازیهای ویدیویی ارتباط برقرار میکردیم. همین نمایش، فروش اولیه کینکت را تضمین کرد و مایکروسافت توانست در همان ماههای ابتدایی، بیش از ۱۰ میلیون واحد از این حسگر حرکتی نوآورانه را بفروشد. اما برخلاف انتظارها پروژه مایلو هیچ وقت رنگ آفتاب را به خودش ندید و با عرضه نشدنش همه احساس کردیم که مایکروسافت و مولینیو صرفا برای فروش بیشتر کینکت، نمایشی دروغین به خوردمان دادند.
سال ۲۰۱۳ بیانیهای از سمت یوبیسافت منتشر شد و ناشر فرانسوی اذعان داشت که اگر بازیهای در حال ساخت سری Assassin’s Creed به استانداردهای لازم نرسند، زمان انتشارشان به تعویق میافتد. این جمله دقیقا در زمانی گفته شد که Assassins’s Creed: Unity در دست توسعه قرار داشت و سال بعد با تریلرهای فوقالعادهاش همه گیمرها را انگشت به دهان گذاشت. با این حال، وقتی که بازی عرضه و چشممان به جمال آن باگهای وحشتناک روشن شد، فهمیدیم که دیگر نباید به یوبیسافت و گفتههایش خیلی اعتماد کرد.
زمانی که Spore معرفی شد، الکترونیک آرتز در مورد ویژگیهای مختلف آن صحبت کرد و با همین صحبتها، هایپ عجیبی به جان گیمرها انداخت. برای مثال، الکترونیک آرتز در آن زمان میگفت که Spore زندگی زیرآب را نیز به تصویر میکشد و با ابزار ویرایش مختلفش میتوان دنیای بازی را نیز تغییر داد. با این حال، نه تنها این ویژگیها در کنار خیلی چیزهای دیگر از بازی حذف شدند، بلکه از میزان واقعگرایی ظاهر کاراکترها هم به میزان قابل توجهی کم شد.
تریلر معرفی Watch Dogs در سال ۲۰۱۲، جزو منفورترین تریلرهای تاریخ است. نه به خاطر اینکه نمایش بازی عالی نبود. اتفاقا همه چیز در بینقصترین حالت ممکنش قرار داشت. طوری که بسیاری از گیمرها به قدری هایپ شده بودند که Watch Dogs را با GTA مقایسه میکردند. اما خیلی زود متوجه شدیم که واقعا چنین مقایسهای اصلا کار درستی نبوده. چراکه نسخه نهایی Watch Dogs هیچ شباهتی به چیزی که در تریلر اولش دیده بودیم نداشت. از سطح کیفی گرافیک بازی به میزان قابل توجهی کاسته شده بود و یوبیسافت با این کار به ما نشان داد که هدفشان از نمایش آن تریلر، صرفا جذب مخاطب و فروش بیشتر بوده.
اگر همین الان هم در اینترنت به دنبال تریلر اول The Division بگردید و آن را تماشا کنید، برای خرید بازی ترغیب خواهید شد. بازی به قدری گرافیک فوقالعادهای داشت که هنوز مثلش را در آخرین آثار نسل هشتم هم نمیتوان دید. اما اگر واقعا فکر کردید که پس از فاجعه Watch Dogs، یوبیسافت طرفدارانش را با The Division رو سفید کرد، سخت در اشتباهید. چراکه میزان داونگرید گرافیک The Division از Watch Dogs هم بیشتر بود. حتی توسعهدهندگان یک سری از ادعاهای خود مثل عدم استفاده بازی از میکروترنزکشن را بعد از عرضه نقض کردند. جالب اینکه از نظر گیمپلی نیز نسخه نهایی The Division در سطح متوسطی قرار داشت و به هیچ وجه با آنچه در اولین تریلرش دیدیم ، قابل مقایسه نبود.
وقتی که صحبت از اعتماد میشود، نام No Man’s Sky از نوع بدش در تاریخ ویدیو گیم میدرخشد. درست است که الان وضعیت بازی بهتر شده اما نسخه اولیه بازی، فرسنگها با چیزی که تیم توسعهدهنده به ما نشان داده بود فاصله داشت. قرار بود بازی ۱۸ کوینتیلیون سیاره داشته باشد و سازندگان میگفتند احتمال کمی وجود دارد که من و شما بتوانیم در طول عمرمان به یک سیاره مشابه پا بگذاریم. علاوه بر این، تیم سازنده بارها به این اشاره کرده بود که No Man’s Sky المانهای مولتی پلیر هم خواهد داشت. اما در نهایت مشخص شد که نه تنها المانهای مولتی پلیر، بلکه خیلی از چیزهای دیگری هم که هلو گیمز وعده داده بود در No Man’s Sky وجود ندارند. No Man’s Sky دقیقا مثل یک بازی ارلی اکسس عرضه شد و آنقدر ایرادات عجیب و غریب داشت که دروغهای تیم سازنده در میانشان گم بود.
خب این هم از بازی هایی که با تبلیغات دروغین به فروش خوبی رسیدند. البته تعداد این آثار خیلی بیشتر از چیزی است که ما در این متن گفتیم. برای همین دوست داریم نظر شما را هم بدانیم.
دیجیاتو