سیما فردوسی‌پور: قناعت و هوشمندی، ما را در این زمانه به آرامش می‌رساند
سیما فردوسی‌پور، کارشناس خانواده و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ عمومی خبرگزاری فارس با اشاره به راه‌های کاهش استرس و اضطراب در دوران قرنطینه خانگی به علت شیوع ویروس کرونا، درباره راه‌های دستیابی به آرامش روح در این شرایط اظهار داشت: اکنون فرصتی پیش آمده که خانواده‌ها بیشتر باهم باشند و بچه‌ها از نعمت دیدن پدر و مادرشان بیشتر بهره ببرند و همینطور همسران. چون قبل از این بین خانواده‌ها خیلی فاصله افتاده بود و بعضی از خانواده‌ها داشتند به مرز فروپاشی می‌رسیدند.
کرونا باعث شد خانواده‌ها از باهم بودن لذت ببرند/ جنبه‌های مثبت را ببینید
وی افزود: اکنون فرصتی است که خانواده‌ها می‌توانند کنار هم باشند و از باهم بودن لذت ببرند و فعالیت‌هایی را انجام بدهند که لذت‌بخش است. گفت‌وگوهای خانوادگی، دیدن فیلم، انجام کارهای ناتمام که در گذشته فرصت انجام آن‌ها را نداشتند. کارهایی را به شکل مشترک انجام بدهند و سعی کنند جنبه‌های مثبت را در هم ببینند و سعی نکنند به بهانه‌جویی بپردازند.
فردوسی‌پور با اشاره به نقش قناعت در آرامش خانواده در این شرایط ابراز داشت: می‌گویند: «قناعت توانگر کند مرد را» قرار نیست در این مدت ما حرص بزنیم و احتکار کنیم. الحمدلله از رسانه‌های موثق اعلام می‌شود که همه چیز به حد کافی وجود دارد. قرار نیست ما مواد غذایی را در خانه‌هایمان انبار کنیم که باعث شود هم خودمان دچار نگرانی شویم و هم به دیگران ضرر برسانیم.
ایرانیان یک ملت باتمدن و با بهره هوشی بالا هستند
وی ادامه داد: خوب است که تا می‌توانیم اطلاعات، آگاهی و دانشمان را در مورد اینکه چگونه می‌توانیم خودمان را حفظ کنیم، بالا ببریم. همه اعضای خانواده باید این نکات را رعایت کنند، در خانه بمانند و نظافت شخصی خودشان را رعایت کنند تا از این بیماری در امان باشند.
این کارشناس خانواده تصریح کرد: سعی کنیم از حالت لجبازی و کله‌شقی خارج شویم و سعی نکنیم با جان خودمان و اعضای خانواده و جامعه‌مان بازی کنیم. همه، ایرانیان را به عنوان انسان‌ها باهوش می‌شناسند. ملت ایران یک ملت باتمدن و با بهره هوشی بالا هستند و خیلی‌ها هم محترمانه با سعه‌صدر و قناعت زندگی می‌کنند.
وی گفت: ولی افرادی هستند که سعی می‌کنند جو را مخدوش کنند و ادراک آن‌ها در این زمینه فوق‌العاده پایین است. هوش هیجانی آن‌ها پایین است و مسأله را جدی نمی‌گیرند و باعث آشوب و خشونت حتی در خانواده خودشان می‌شوند.