اسب آبی یک جانور پستاندار گیاهخوار ساکن
آفریقا است.
آنها جانورانی نیمه آبزی هستند که در رودخانهها و برکهها زندگی میکنند. این جانوران در درازای روز با ماندن در آب رودخانه یا در گل و لای خود را خنک میکنند. این جانوران بزرگ ۲٬۶ تا ۴ متر درازا و ۱٬۶۶ متر بلندا دارند. وزن آنها در حدود ۲٬۲ تا ۲٬۸ تن است.
این جانور غول پیکر آفریقایی با دهان بسیار گشاد و انعطاف پذیر، بدن بی مو و ذات نیمه آبی خود همواره انسانها را شگفت زده کرده است و کمتر کسی به خطرناک بودن آن باور دارد. اسب آبی اگر چه گیاهخوار است، اما میتواند به اندازهی یک پلنگ یا کفتار خطرناک و غیرقابل پیش بینی باشد.
در ادامه سیب خوردن این حیوان را مشاهده میکنید. سیب ها در برابر دهان بزرگ این حیوان همانند نقل می ماند.
۱۰ واقعیت جالب درباره اسب آبی
امروزه اطلاعات افراد در مورد جانوران به لطف برنامههای مستند بسیار افزایش یافته است، اما برخی از جانوران همچنان ناشناخته یا کمتر شناخته شده باقی میمانند و اسب آبی نیز بدون شک یکی از این جانوران است که اکثر افراد اطلاعات نسبتاً کمی در مورد آن دارند. این جانور غول پیکر آفریقایی با دهان بسیار گشاد و انعطاف پذیر، بدن بی مو و ذات نیمه آبی خود همواره انسانها را شگفت زده کرده است و کمتر کسی به خطرناک بودن آن باور دارد. اسب آبی اگر چه گیاهخوار است، اما میتواند به اندازهی یک پلنگ یا کفتار خطرناک و غیرقابل پیش بینی باشد. در ادامهی این مطلب قصد داریم شما را با واقعیاتی جالب و ضروری در مورد این جانور جالب آشنا کنیم.
۱- نام «Hippopotamus» در زبان یونانی به معنای «اسب آبی» است
همانند بسیاری دیگر از حیوانات که اسم آنها از واژههایی یونانی گرفته شده، نام انگلیسی این حیوان یعنی «hippopotamus» نیز از ترکیب دو واژهی یونانی «hippo» به معنای اسب و «potamus» به معنای رودخانه گرفته شده است. البته این پستاندار شگفت انگیز سالها قبل از آن که یونانیها چشمشان به او بیفتد در کنار مردمان آفریقا زندگی کرده و نامهای محلی متنوعی به آن داده شده بود.
۲- وزن یک اسب آبی ممکن است به ۲ تن نیز برسد
اسبهای آبی بزرگترین پستانداران خشکی زی نیستند، اما بدون شک در میان چند جانور سنگین وزن پستاندار قرار دارند. یک اسب آبی نر بالغ میتواند تا ۳ تن وزن داشته باشد و رشد این حیوان در طول زندگی ۵۰ ساله اش هیچگاه متوقف نخواهد شد. با این وجود، اسبهای آبی ماده چند صد کیلویی سبکتر هستند، اما در هنگام عصبانیت بسیار خطرناک خواهند بود به خصوص موقعی که خطری نوزاد آنها را تهدید کند. این گونهی پستاندار نیز مانند دیگر پستانداران عظیم الجثه گیاهخوار است و معمولاً از گیاهان موجود در آب تغذیه میکند. با این وجود در برخی مواقع دیده شده که اسبهای آبی در نتیجهی گرسنگی یا استرس فراوان به گوشتخواری نیز روی آورده اند. معدهی اسبهای آبی نیز مانند گاوها چندین بخش دارد، اما نشخوار نمیکنند.
۳- پنج ریزگونه مختلف از اسبهای آبی وجود دارد
اگر چه تنها یک گونهی اصلی از اسبهای آبی وجود دارد که با نام «Hippopotamus amphibius» از آن یاد میشود، اما روی هم رفته بر اساس محل زندگی این اسبهای آبی در سرزمینهای آفریقا، آنها را به ۵ دستهی کوچکتر تقسیم میکنند: اسب آبی نیل یا اسب آبی بزرگ شمالی که در موزامبیک و تانزانیا زندگی میکند، اسب آبی شرق آفریقا که در کنیا و سومالی زندگی میکند، اسب آبی آفریقای جنوبی یا اسب آی کیپ تاون که در سرزمین وسیعی میان زامبیا و آفریقای جنوبی سکونت دارد، اسب آبی غرب آفریقا یا اسب آبی چاد که در مناطق غربی آفریقا و کشور چاد زندگی میکند و اسب آبی آنگولا که تنها در آنگولا، کنگو و نامیبیا یافت میشود.
۴- اسبهای آبی تنها در آفریقا زندگی میکنند
همانطور که ممکن است بر اساس طبقه بندیهای بالا متوجه شده باشید، اسبهای آبی تنها در آفریقا زندگی میکنند. اگر چه تعداد این پستاندار گیاهخوار در گذشتههای دور بسیار بیشتر بوده، اما بر طبق برآوردها در حال حاضر حدود ۱۲۵٫۰۰۰ تا ۱۵۰٫۰۰۰ اسب آبی در سرزمینهای آفریقا زندگی میکنند که در شرایط خوبی نیز به سر میبرند. تعداد اسبهای آبی در دهههای گذشته در کنگو به شدت کاهش یافت و سربازان گرسنه از حدود ۳۰٫۰۰۰ اسب آبی این کشور تنها ۱٫۰۰۰ رأس را باقی گذاشتند. اسبهای آبی برخلاف فیلها هیچ سودی برای قاچاقچیان ندارند، اما در برخی از موارد دندانهای بلند آنان به جای عاج فیل به خریداران فروخته میشود.
۵- اسبهای آبی تقریباً هیچ مویی ندارند
یکی از ویژگیهای عجیب اسبهای آبی این است که آنها تقریباً هیچ مویی روی بدن خود ندارند که آنها را از این لحاظ در کنار انسان ها، والها و تعدادی دیگر از پستانداران قرار میدهد. البته آنها در اطراف دهان و در ته دمشان تعداد بسیار کمی مو دارند. اسبهای آبی برای جبران این نقیصه دارای پوست بسیار کلفتی هستند که از پوستی بیرونی به قطر ۵ سانتیمتر و لایهای نازک از چربی زیر آن تشکیل شده است. جالب این که اسب آبی در دوران تکامل خود یک ضد آفتاب طبیعی بدست آورده و آن هم یک مادهی تشکیل شده از اسیدهای قرمز و نارنجی است که نور فرابنفش را جذب کرده و از رشد باکتریها جلوگیری میکند.
این موضوع باعث شده افسانهای شکل بگیرد بدین مضمون که عرق اسبهای آبی از خون تشکیل شده است. اما نکتهی جالب این که این پستانداران اصلاً غده های تولید عرق ندارند و با توجه به طبیعت نیمه آبی این حیوان داشتن غدههای تولید عرق چیز اضافی و بیهودهای به نظر میرسد.
۶- شاید اسبهای آبی نیای اجداد مشترکی با والها داشته باشند
برخلاف کرگدنها و فیل ها، درخت تکاملی اسبهای آبی با رازهای پنهانی همراه است. بر اساس آخرین مطالعات انجام گرفته، اسبهای آبی و والها از یک نیای مشترک مشتق شده اند و به نظر میرسد که اجداد مشترک این دو در حدود ۶۰ میلیون سال پیش و تنها ۵ میلیون سال پس از انقراض دایناسورها در منطقهی اوراسیا (اروپا و آسیا) زندگی میکرده اند. اما تقریباً هیچ فسیل مهمی از دوران گذشتهی این جانور بخصوص در دورهی سنوزوئیک وجود ندارد.
۷- اسب آبی میتواند دهانش را حدود ۱۸۰ درجه باز کند
شاید از خود پرسیده باشید که چرا باید اسب آبی دارای چنین دهان گشادی باشد؟ بدون شک رژیم غذایی اسبهای آبی با دهان بزرگشان در ارتباط است، زیرا این پستاندار دو تنی باید مقدار زیادی غذا بخورد تا بتواند متابولیسم طبیعی بدن خود را حفظ نماید. البته این موضوع در جفت گیری این حیوان نیز موثر است، زیرا به نظر میرسد که اسبهای آبی نری که دهان خود را بیشتر باز کنند بیشتر مورد توجه اسبهای آبی ماده قرار خواهند گرفت. البته این دهان گشاد و دندانهای تیز و بلند در هنگام فصل جفت گیری برای شکست دادن رقبا نیز بسیار موثر است. قدرت گاز یک اسب آبی در حدود ۲٫۰۰۰ پوند بر هز اینچ مربع محاسبه شده که در برخی از موارد باعث شده توریستهایی که به آفریقا سفر میکنند در صورت بی احتیاطی توسط آروارهی این حیوان به دو تکه تبدیل شوند.
۸- اسبهای آبی بخش زیادی از زندگی روزانه خود را در آب غوطه ور میمانند
اگر اندازهی بزرگ آنها را در نظر نگیرید بدون شک اسبهای آبی نزدیکترین پستانداران به دوزیستان خواهند بود. زمانی که آنها سیر هستند و در ۵ یا ۶ ساعت گشت و گذار در آب و خشکی به اندازهی کافی علف خورده باشند بقیهی روز را ترجیح میدهند در آب غوطه ور باشند. اسبهای آبی در داخل اب جفتگیری میکنند، زیرا خاصیت شناور ماندن در آب به اسبهای آبی ماده کمک میکند که در هنگام جفتگیری بر اثر فشار وزن اسب آبی نر در آب غرق نشوند. جالب این که حتی مبارزهی اسبهای آبی نر نیز معمولاً در آب صورت گرفته و نوزادان نیز به همین ترتیب در آب به دنیا خواهند آمد.
جالبتر این که اسب آبی میتواند در زیر آب نیز بخوابد، زیرا سیستم عصبی خودکار او هرچند دقیقه یکبار اسب آبی را به سطح آب آورده تا نفس بگیرد. تنها مشکل اسبهای آبی این است که زیستگاه آنها در آفریقا با کروکودیلهای خشن یکی بوده و همین موضوع باعث میشود که اسبهای آبی تازه متولد شده توانایی دفاع از خود در برابر این شکارچی بیرحم را نداشته باشند.
۹- تشخیص اسب آبی نر از ماده بسیار مشکل است
در بسیاری از موجودات از جمله انسان از لحاظ ظاهری نیز میتوان جنسیت را مشخص کرد و در این موجودات جنسیت از طریق سایز حیوان قابل تشخیص است یا حتی ارگانهای جنسی بیرون بوده و میتوان این دو را از هم متمایز کرد. اما اسب آبی نر و ماده بسیار شبیه هم هستند و تنها وزنشان کمتر از ۱۰ درصد با هم اختلاف دارد و همین موضوع تشخیص اسب آبی نر از ماده را برای متخصصان نیز دشوار کرده است. معمولاً نیز این حیوانات به تنهایی روز خود را میگذرانند و در برخی از موارد یک یا چند اسب آبی ماده در اطراف اسب آبی نر حضور دارند.
۱۰- قرار بود تعداد زیادی اسب آبی از رودخانههای آفریقا به مردابهای لوییزیانا منتقل شوند
در سال ۱۹۱۰، یکی از اعضای کنگره با خود فکر کرد که زمینهای پرآبی و مردابی جنوب شرقی ایالات متحده مکان مناسبی برای اسبهای آبی خواهد بود. علاوه بر این که یک جاذبهی گردشگری ایجاد میشد به دلیل وفور مردابها در منطقهی لوییزیانا، کشاورزان میتوانستند اسبهای آبی زیادی را پرورش داده و بخش زیادی از گوشت مصرفی ساکنین منطقه را تامین کنند. اما پیشنهاد او در کنگره رأی کافی را بدست نیاورد و اکنون اسبهای آبی تنها در باغ وحشهای آمریکا حضور دارند.
منبع: روزیاتو/ آخرین خبر