چرا جغد در شب بیدار و فعال است؟ (تحقیق در مورد جغد)
چرا جغد در شب بیدار و فعال است؟ کلاس دوم درباره زندگی جغدها خواندیم و تا حدودی با این حیوان آشنا شدیم. آیا تاکنون شنیده اید که می گویند جغد شوم است؟ چرا جغد شوم است؟ این حرف از کجا آمده است؟ فقط جغد ها شبگرد نیستند و برخی حیوانات دیگر مانند خفاش هم شب رو اند. قبلا در مطلب چرا روباه در شب فعالیت می‌کند؟ به این موضوع اشاره کردیم. در این مطلب می خواهیم به تحقیق در مورد جغد که شب‌ها بیدار است بپردازیم و پاسخ سوالاتی که درباره جغدها می شود را پیدا کنیم.
چرا جغد در شب بیدار و فعال است؟
سلام نو نوشت: فعالیت خفاش و جغد در شب رایج است، البته ممکن است برخی از انواع جغد در روز هم دیده شوند. در طول روز، در حالی که بعضی از جغدها در حال خواب هستند، جغد شاهین شمالی و جغد پیگمی شمالی (Glaucidium gnoma) در حال شکار وعده‌های غذایی هستند یعنی در طول روز فعال هستند.
برخی از جغدها، در زمان طوفان ها، طلوع آفتاب و غروب، هنگامی که بسیاری از طعمه‌ها فعال هستند، شکار می‌کنند. بوف‌ها به طور معمول مانند بعضی از جغد‌های دیگر شب شکار می‌کنند، و بعضی از آن‌ها در طول روز فعال هستند.
فرار از دست شکارچیان و پیدا کردن شکار
چرا جغد در شب بیدار و فعال است؟ با این حال، بوف‌های شکارچی مطمئناً مزایایی از فعالیت‌های شبانه خود دارند. جغدها بینایی و شنوایی بسیار خوبی دارند، که هر دو به آن‌ها در تعقیب شکار در شب کمک می‌کنند. علاوه بر این، پوشش تاریکی به جغد‌های شبانه کمک می‌کند تا از شکارچیان در امان باشند و همچنین به راحتی برای حمله به طعمه‌ها بپردازند، به دلیل اینکه بال‌های آن‌ها هنگام پرواز ایجاد صدا نمی‌کنند.
چه جغدها شکارچی شب باشند و چه روز، شکار آن‌ها بستگی به در دسترس بودن طعمه است. بعضی از آن‌ها برای شکار طعمه‌های خاص در یک ساعت خاص، از روز یا شب فعالیت می‌کنند و برخی دیگر قادر به سازگاری با آنچه در دسترس است می‌باشند.
چرا می گویند جغد شوم است؟
به گزارش ایمنا، در طول تاریخ و میان بسیاری از فرهنگ‌ها، جغد جایگاه‌های متضادی همچون مخوف و دوست‌داشتنی بودن را داشته است.
جایگاه جغد در ایران باستان
جغدها در ایران باستان نمادی از دانایی بوده‌اند. در ادبیات کهن، جغدها به عنوان پرندگانی که به بقیه حیوانات پند و اندرز می‌دهند، شناخته می‌شدند. بررسی متن‌های باستانی نشان می‌دهد که این پرنده در ایران باستان دارای منزلت و جایگاه والایی بوده است. در متن‌های کهن باستانی جغد را «هو مورو» می‌خواندند که به معنای پرنده دانا است.
آیا جغد شوم است؟
بسیاری از جغدها توسط مردم دیده نمی‌شوند، مردم اغلب جغد‌هایی را مشاهده می‌کنند که علاقه‌مند به زندگی در سازه‌های انسانی هستند. جغد کوچک، جغد انبار و مرغ حق، گونه‌هایی هستند که در مکان‌هایی که توسط انسان‌ها ساخته شده است، زندگی می‌کنند.
چشم‌های جغدها به نور حساس است؛ به خصوص در طول روز که نور زیادی به چشم‌ها وارد می‌شود باعث گیجی آن‌ها می‌شود. از آنجا که سازه‌های انسانی به نحوی ساخته شده که ورود نور را کنترل می‌کند در مقایسه با بوته‌ها مکان مناسب‌تری برای جغدها است. از طرفی به خاطر ترس اکثر جانوران از این سازه‌ها، این مکان‌ها امنیت بیشتری برای جغدها در پی دارد.
مردم معمولاً جغدها را در مخروبه‌ها می‌بینند و به همین علت تصور می‌کنند حضور جغدها باعث ویرانی و خرابی شده است؛ در صورتی که جغدها به علت مزایایی که این مخروبه‌ها برایشان دارد، در این محل‌ها دیده می‌شوند.
باور شوم بودن جغد در کشور‌های دیگر
مصر باستان، هند، چین، ژاپن، کنیا و آمریکای جنوبی جغدها را به عنوان قاصدان مرگ می‌شناختند و این‌گونه از جانداران را به عنوان نمادی از سحر و جادو یا قاصد مرگ، بیماری و ویرانی می‌دانند.
در برخی از فرهنگ‌ها و مناطق گوناگون جغدها به عنوان نمادی از بدشانسی، بیماری یا مرگ شناخته می‌شوند. مردم سواحل شرق آفریقا اعتقاد دارند که جغدها برای بچه‌ها بیماری می‌آورند. در جنوب آفریقا مردم جغدها رو به عنوان پرندگان ساحر و جادوگر می‌شناسند. در اکثر این مناطق دیدن جغدها مردم را به وحشت می‌اندازد و اغلب افراد ناآگاه و کودکان از چشم‌های بزرگ و خیره و پر‌های جغدها می‌ترسند.
دیدگاه سازمان‌های بین‌المللی در رابطه با شوم بودن جغد
امروزه باور‌های غلط در میان مردم پیرامون شوم بودن جغد به قدری زیاد است که مؤسسه NZG (National Zoological Gardens of south Africa) تصمیم گرفته است که در سال هفته‌ای را به این موضوع و در راستای آموزش جوامع محلی اختصاص دهند. هفتم تا یازدهم ماه می‌هر سال آموزشگرانی تلاش می‌کنند تا با آموزش مردم و بیان این موضوع که جغدها پرندگان ترسناکی نیستند و آسیبی به آن‌ها نمی‌رسانند و این خرافات را کم‌رنگ کنند.
بیشتر بخوانید:
تحقیق در مورد جغد
تا اینجا دانستیم چرا جغد در شب بیدار و فعال است؟ و چرا گفته می شود جغد شوم است؟ در ادامه معرفی جغد و ویژگی های این حیوان را آورده ایم.
ظاهر جغد
بیتوته نوشت: جغد پرنده‌ای است با صورتی پهن، منقاری خمیده و چشم‌هایی درشت و پا‌های بزرگ، در دو طرف سر جغد دو دسته پر شبیه گوش گربه قرار دارد که گوش‌پر نامیده می‌شوند. جغد نوکی کوچک و ظریف دارد. دور دهان جغد پر‌های زبری هست که شبیه مو می‌باشد ولی مو نیست. پا‌های جغد کوچک است و پنجه‌هایش ضعیف و بی‌طاقت. پر و بال او صاف است و خیلی آرام پرواز می‌کند. نوک پر‌های جغد به شکلی طراحی شده که در هنگام حمله به طعمه صدای پر‌ها کم باشد.
جغدها گردن کوتاهی دارند. رنگ جغد معمولاً کرم قهوه‌ای است. در نوک جغدها یک شکاف هست. سر آن‌ها بزرگ است. جغد هوای تاریک را دوست دارد و شب‌ها پرواز می‌کند. در ابتدا گفتیم چرا جغد در شب بیدار و فعال است. چشمان جغدها بزرگ است و به خاطر همین خوب هم شکار می‌کنند. پرواز آن‌ها بی‌صداست و پا‌های پوشیده از پر دارند. بیشتر جغدها روی درخت زندگی می‌کنند. نر و ماده جغدها همشکل هستند ولی ماده‌ها بزرگ‌ترند.
غذای جغدها
نوع تغذیه‌ی جغدها به محل زندگی جغدها و اندازه‌ی آن‌ها بستگی دارد. بعضی از جغدها، جانورانی مثل موش و موش صحرایی می‌خورند. جغد‌های بزرگ‌تر، خرگوش، سنجاب و سمور را هم شکار می‌کنند. برخی از جغدها از حشرات و پرندگان کوچک تغذیه می‌کنند. برخی هم با ماهی‌گیری شکم خود را پر می‌کنند. این دسته از جغدها توی آب‌های کم‌عمق شیرجه می‌زنند و با چنگال‌های تیزشان، ماهی‌ها را به دام می‌اندازند.
آداب غذاخوردن جغدها
جغد معمولاً شکار خودش را به کمک منقار نیرومندش تکه‌تکه می‌کند و می‌خورد. اگر شکار کوچک باشد، جغد آن را درسته قورت می‌دهد و سپس استخوان‌ها، پَرها و فَلْس‌های طُعمه را که قابل هضم نیستند، با حالتی شبیه به سرفه بیرون می‌اندازد.
انتخاب لانه جغدها
جغدها لانه نمی‌سازند. آن‌ها جایی را به عنوان لانه انتخاب و در همان‌جا زندگی می‌کنند. سوراخ‌های موجود در تنه‌ی درختان، غارها، انبار‌های قدیمی و خراب و لانه‌های زیرزمینی، از جا‌هایی است که این جغدها برای زندگی برمی‌گزینند. جغد‌های ماده بین ۳ تا ۴ تخم می‌گذارند. نوزاد جغد ۲ تا ۳ ماه باید در لانه بماند تا به‌قدر کافی بزرگ شود.
دشمن جغد
مجله اینترنتی بهنام نوشت: بسته به زیستگاه، اندازه و گونه جغد، روباه ها، مارها، سنجاب ها، گربه‌های وحشی و عقاب‌ها همگی شکارچی جغد هستند. بیشتر جغد‌های بالغ و سالم از بیشتر شکارچیان ایمن در نظر گرفته می‌شوند، اما گونه‌های زخمی، کوچک یا جغد‌های جوان در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
جغدها استتار طبیعی دارند. پر‌های جغد اغلب آن را برای شکارچیان احتمالی نامرئی می‌کند. پر‌های جغد، رنگ و الگوی آن به پنهان کردن آن از سایر حیوانات کمک می‌کند. صدا‌های متمایز جغدها و چشمان درشت آن‌ها معمولاً تنها عواملی هستند که مکان آن را نشان می‌دهند. جغدها دارای چنگال و منقار بسیار تیز هستند که به حفظ آن در برابر شکارچیان کمک می‌کند.
جغدها می‌توانند سر خود را ۳۶۰ درجه بچرخانند؟
به گزارش خبرآنلاین، جغدها بر خلاف ما انسان‌ها و بسیاری دیگر از گونه‌های جانوری می‌توانند بدون اینکه کوچکترین آسیبی به اسکلت و رگ‌های خونی گردن خود وارد کنند، سر را حداکثر ۲۷۰ درجه بچرخانند. فکر می‌کنند این انعطاف‌پذیری حیرت‌انگیز چطور به وجود آمده است؟
به گزارش نشنال جئوگرافیک، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز موفق شده‌اند راز این توانایی جادویی جغدها را فاش کنند. آن‌ها می‌گویند مهره‌های گردنی و رگ‌های خونی این پرنده برای گردش سریع سر طراحی شده است.
چشمان جغد تکان نمیخورد
نکته اینجاست که جغدها مانند ما انسان‌ها و بسیاری از گونه‌های دیگر نمی‌توانند چشم‌های خود را حرکت بدهند و در حقیقت چرخش سر جای حرکت چشم آن‌ها را برای دیدن محیط پیرامون گرفته است. ما انسان‌ها برای دیدن فضای یک اتاق یا محیط پیرامون خود به سادگی می‌توانیم چشم‌ها را حرکت بدهیم؛ اما چشم جغدها ثابت است و نمی‌توانند کره چشم خود را برای دیدن محیط اطراف خود حرکت دهند، آن‌ها ناچار برای دیدن هر چیزی باید از قدرت به ظاهر ماوراء‌الطبیعه خود استفاده کنند و سر را به اطراف بچرخانند.
اریک فورسمن که زیست‌شناس حیات وحش است و در این تحقیق مشارکت نداشته، می‌گوید: «بدن گروهی از پرندگان برای تاب آوردن در برابر این حجم از حرکت طراحی شده و بافت و رگ‌های خونی آن‌ها بسیار انعطاف‌پذیر هستند».
چرخش ۲۷۰ درجه سر جغد
گردن جغدها را ۱۴ مهره گردنی تشکیل می‌دهد که با پر پوشیده شده و سر را از یک نقطه به تنه متصل کرده است. این در حالی است که گردن ما انسان‌ها تنها از ۷ مهره تشکیل شده، از دو نقطه به سر متصل است و احتمال چرخش سر را از بین می‌برد. البته ساختار منعطف گردن جغدها هم اجازه چرخش ۳۶۰ درجه را به سر نمی‌دهد و حداکثر امکان حرکت ۲۷۰ درجه خواهد بود. این میزان از حرکت سر به سادگی می‌تواند باعث شکستگی استخوان‌ها در حیوانات دیگر و خون‌ریزی داخلی شود.
گردآوری: تابناک جوان