تولد امام حسین چه روزی است؟
از آن زمان که احمد بیرشک، توانست با استفاده از تقویم تطبیقی گاهشمار شهادت امام حسین(ع) - عاشورا - را در تقویم پارسی ( هجری شمسی ) آماده کند.تطبیق نقویم خورشیدی ایران که مطابق با طبیعت و فصل هاست با مناسبت های قمری برای مردم جالب بوده است. البته سابقه این تطبیق دادن تواریخ به خیلی پیش تر نیز می رسد .
تولد امام حسین به شمسی
مثلا در حدیث معلی ابن خنیس از امام صادق (ع) نقل شده که امام واقعه غدیرخم را برابر با جشن های نوروزی ایرانیان معرفی کردند ( که در تطبیق به آخر اسفند سال آخر زندگی رسول خدا نیز منطبق شده است)
یکی از حساسیت های جدید این تطبیق به ویژه در زادروزها بررسی صفات مشترک متولدین یک ماه است که در وجه بازاری اش یکی از سرگرمیهای متافیزیکی - نجومی است که البته هنوز ماهیت علمی آن تایید نشده است.
به هر حال قدما معتقد بودند همانطوری که حرکت سیارات در فصول و سالهای مختلف در نوع آب و هوا و جزر و مد و سایر مسائل طبیعت بی تاثیر نیست، این مسائل در نوع شخصیت و سرشت انسان ها هم تاثیر دارد و به هر حال ماه تولد ، فصل آن و حتی روز و ساعت آن ، حاوی قوانین نانوشته و کشف نشدهای است که بشر از دیرباز بر روی آن حساس بوده است.به ویژه اینکه در بررسی حسب حال افراد مهم ، بررسی این فصل مشترکها جالبتر می نماید
در فرهنگ ما هم ولادت ها و#شهادت های پیشوایان دینی حتی از پیش از اسلام دارای احترام و گرامیداشت بوده و هست چنانکه روز درگذشت و تولد زردشت پیامبر ایرانی و البته روز تولد و عروج مسیح که بخش بزرگی از ایرانیان در زمان ساسانیان پیرو او بودند، مورد توجه و تکریم بوده است.
در میان گاهشماری های جهان، یک سری گاه شماری های طبیعی در فصلها ثابتاند و برخی دیگر مانند ماه قمری در فصلها میگردند و تطبیق این تقویمها گاهی نتایج جالبی را رقم میزند.
مثلا در ویکیپدیا بر اساس برهم نهی تقویم قمری با تقویم میلادی ، روز ۹ یا ۱۰ ژانویه 626 میلادی که ۲۰ و ۲۱ دی سال 4 خورشیدی در گاهشماری ما است مطابق سوم شعبان یعنی ولادت امام حسین علیهالسلام معرفی شده است.
به عبارتی سیدالشهدا که پررنگ ترین شخصیت اسلام پس از پیامبر برای همه مردم جهان در تاریخ به شمار می رود و یکی از محبوبترین چهره های جهانی در همه ادیان و نمادی برای آزادی خواهی و جوانمردی و مبارزه علیه بیداد به شمار می رود، دردانه ی زمستانی پروردگار است.
مروری بر زندگی پر افتخار امام حسین(ع)
بر اساس گزارش دانشنامه اسلامی ابوعبدالله حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام ملقب به سید الشهداء، فرزند دوم امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها و امام سوم شیعیان است. آن حضرت پس از شهادت برادرش امام حسن علیه السلام در سال ۵۰ هجری قمری به امامت رسید. ده سال از امامت آن حضرت مقارن با سالهای پایانی حکومت معاویه اولین حاکم بنی امیه بود، و پس از اینکه یزید فرزند معاویه در سال ۶۰ هجری پس از مرگ پدرش علی رغم مفاد صلحنامه او با امام حسن علیه السلام، بر مسند خلافت تکیه زد، آن حضرت به دعوت مردم کوفه دست به قیام زد. اما مردم کوفه به آن حضرت خیانت نمودند و در پی آن ایشان به همراه تعدادی از بستگان و یاران همراهش در دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری در واقعه جانسوز عاشورا به شهادت رسیدند. شیعیان به همین مناسبت ماه محرم را به اقامه عزا برای آن حضرت و یارانش می پردازند.
کثر منابع ولادت امام حسین علیه السلام را در سال چهارم هجری در شهر مدینه و در اوایل ماه شعبان ذکر نموده اند و در این بین، برخی منابع روز سوم و برخی پنجم شعبان را به عنوان تاریخ دقیق ولادت تعیین نموده اند.
کنیه آن حضرت ابو عبدالله و مشهور ترین لقب آن حضرت سیدالشهداء است. القاب دیگر آن حضرت را الشهید، السبط، التَّام، الرشید، الوفی، الطیب، المبارک، التَّابِعُ وَ الرَّضِی لِلَّهِ، الشَّارِی نَفْسَهُ لِلَّهِ و الدَّالُّ عَلَى ذَاتِ اللَّه نوشته اند.
در کتاب الفصول المهمة، نقش انگشتری آن حضرت، "لکل اجل کتاب" آمده، اما در کتاب وافی و غیر آن که از امام صادق علیهالسلام نقل گردیده، "حسبی الله"، و از امام رضا علیهالسلام "ان الله بالغ امره" ذکر شده است و چنین به نظر می رسد که برای آن حضرت چند انگشتری با عباراتی که بدانها اشاره شد وجود داشته است.
سخن و سیره امام حسین علیه السلام
کسی که خداوند را آنطور که شایسته اوست عبادت کند، خداوند بیش از آنچه آرزو و کفایت اوست به او می دهد.
مبادا تو از كسانى باشى كه به سبب گناهان بندگان خدا بر سرنوشت آنان بيمناك است، ولى از سزاى گناه خويش غافل است و خاطرى آسوده دارد، زيرا خداى تبارك و تعالى در باره بهشتش نيرنگ نمىخورد و آنچه نزد اوست جز به طاعت و فرمانبردارى از او به دست نيايد.
«انس بن مالک» میگوید: در خدمت حسین بن علی نشسته بودم که یکی از کنیزان وارد شد و شاخه گلی به محضر آن حضرت تقدیم کرد. آن بزرگوار، بی درنگ خطاب به کنیز فرمود: تو اینک در راه خدا آزادی! «انس» گفت: ای فرزند پیامبر! به همین آسانی او را آزاد میکنی؟ مگر این شاخه گل چقدر ارزش دارد؟ فرمود: خداوند ما را چنین تربیت کرده است. خود در قرآن میفرماید: «واذا حُیّیتم بتحیة فحیوا بأحسن منها او رُدّوها؛ هرگاه کسی به شما نیکی کرد، شما نیز بهتر از آن و اقلا مثل آن را انجام دهید».
روایت شده است که روز عاشورا یک اثرى به پشت مبارک امام حسین علیه السّلام مشاهده شد، وقتى از حضرت امام زین العابدین علیه السّلام راجع به آن اثر جویا شدند فرمود: آن اثر آن کیسههاى غذائى است که بدوش می گرفت و براى بیوه زنان و یتیمان و بینوایان می برد.[