انسان‌هایی که به آرامش حقیقی می‌رسند، نگاه و بینشی عمیق و پاک نسبت به زندگی و محیط پیرامون خود پیدا می‌کنند. آنان همواره افکاری مثبت و سازنده را در ذهن خود می‌پرورانند. آن‌ها هیچ‌گاه پس از رسیدن به چنین آرامشی در زندگی خود احساس خلأ نمی‌کنند و دچار پریشانی و مشکلات روحی و روانی نمی‌شوند. چنین انسان‌هایی آرامش حقیقی را با پرداخت هزینه‌های گزاف مادی به دست نمی‌آورند