طلسمی که ۲۷ ساله شد!
آرژانتین لیونل اسکالونی در قواره‌های فتح کوپای ۲۰۱۹ نبود. آن‌ها با کوله‌باری از ضعف به برزیل آمدند و نهایتا هم به دست میزبان از رسیدن به فینال بازماندند، اما ماجرای این مسابقه به گونه دیگری رقم خورد.
برزیل یک گام تا صددرصدی ماندن
سلسائو در صد‌ویازدهمین تقابل با آلبی سلسته توانست گوی سبقت را در تعداد برد‌ها برباید و حالا تنها یک گام تا حفظ آمار صددرصدی قهرمانی در کوپا‌هایی که میزبان بوده فاصله دارد. شاگردان تیته در شبی که از حریف خود بهتر نبودند، با دو گل به برتری رسیدند و خاطره تلخ سال ۲۰۱۴ را از یاد بردند. تلخ‌ترین شب تاریخ طلایی‌پوشان که جلوی چشم هواداران خود در نیمه‌نهایی جام‌جهانی با ۷ گل به دست آلمان تحقیر شدند. نکته قابل توجه درباره برزیل ۲۰۱۹ انسجام در خط دفاعی است. آن‌ها هنوز در جریان بازی گل نخورده‌اند و در برابر آرژانتین این را مدیون آلیسون بکر، خط دفاعی، تیر دروازه و تا حد زیادی داور اکوادوری بازی بودند.
حمله کاپیتان به داور اکوادوری
رودی زامبرانو، داور ۴۰ ساله بازی سوپرکلاسیکو بود. داوری که نشان داد مانند تیم ملی اکوادور، اصلا در حد و اندازه‌های حضور در جام چهل‌وششم نبود. قضاوت بحث برانگیز هم به تنش‌های بازی افزوده بود و هم باعث شد تا لیونل مسیِ آرام بعد از مسابقه با حالتی عصبانی و غیرمنتظره درباره‌اش صحبت کند: «عصبانی هستیم، چون بازی خیلی خوبی به نمایش گذاشتیم، اما چنین نتیجه‌ای رقم خورد. برزیل برتر از ما نبود. گل دوم تنها از طریق یک ضدحمله به دست آمد در لحظه‌ای که یک پنالتی به نفع‌مان اعلام نکردند. داوران در این کوپا از گرفتن خطا‌ها خسته شدند و امروز VAR وجود نداشت. با قدرت بازی کردیم. همه خطا‌ها به نفع برزیل گرفته می‌شد.
کارت زرد‌ها برای ما بود و نه برای تیم حریف. صحنه‌های کاملا آشکاری وجود داشت که داور آن را نادیده گرفت. اگر داور آن‌ها را خطا می‌گرفت روی نتیجه بازی تاثیر می‌گذاشت. داور قضاوت عادلانه‌ای نداشت. زامبرانو به ما گفت که آرام باشیم، اما نمی‌توانستیم به چنین داوری احترام بگذاریم. اکنون آنالیز بازی سخت است. با این حال تیم حریف یک گل از هیچ به دست آورد. در مقابل ما در طول بازی تلاش کردیم و توپ را در اختیار داشتیم. برزیل از طریق یک ضدحمله یک ضربه دیگر به ما زد. دو ضربه ما به تیرک برخورد کرد و پنالتی‌هایی که گرفته نشد. امیدوارم کنفدراسیون فوتبال آمریکای‌جنوبی کاری کند. البته فکر نکنم کاری انجام دهند، چون خیلی سخت است، برزیلی‌ها در راس این کنفدراسیون قرار دارند.»
واقعیت تلخ تاریخ؛ «ناکامی مجدد مسی»
مسی یک بار دیگر در عرصه ملی ناکام ماند. مانند سال‌های ۲۰۰۷، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱، ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸. بی‌تردید در تاریخ نمی‌گویند که او سه بار آلبی سلسته را به فینال آورد. نمی‌گویند که او در این کوپا با تیمی در مسابقات حاضر شد که سرمربی‌اش به‌شدت بی‌تجربه بود؛ ستاره‌های نه‌چندان پرتعدادش در سراشیبی قرار گرفته بودند و جوان‌هایش ناپخته و پراشتباه بودند. در تاریخ به هیچ‌وجه نخواهند گفت که مسی مقابل برزیل بهترین نمایش خود را داشت. یک تیرک زد؛ دو سه موقعیت جدی برای هم‌تیمی‌هایش ساخت؛ بار‌ها خط میانی و دفاعی برزیل را با دریبل‌هایش به هم ریخت و برای گرفتن توپ تا نزدیکی‌های محوطه ۱۸ قدم خودی بر می‌گشت. در تاریخ فقط گفته می‌شود که مسی با تیم ملی کشورش قهرمانی به دست نیاورد. می‌گویند او بار دیگر ناکام بود.
طلسمی که ۲۷ ساله شد...
طبق شنیده‌ها فعلا اسکالونی به‌عنوان سرمربی روی نیمکت آرژانتین باقی می‌ماند. آلبی سلسته بعد از بازی رده‌بندی باید خود را برای کوپای سال بعد آماده کند. آن‌ها در این جام بازی به بازی بهتر شدند، ولی برای رسیدن به جام کافی نبود. فویث، پاردس و لوتارو مارتینز جزء خوب‌های آرژانتین در این دوره بودند. بازیکنانی که سال آینده در کنار مسی‌ای که دیگر تصمیمات عجولانه نمی‌گیرد در میزبانی مشترک با کلمبیا برای شکستن طلسمی که ۲۷ ساله شده است می‌جنگند.
منبع: روزنامه فرهیختگان
