در چه دوره ای بازی چوگان در ایران رواج یافت؟ + تاریخچه
آیا میدانید چوگان بازی اختراع چه کسانی بود؟ چوگان در ایران قدمت طولانی دارد که این ورزش جهانی را به نام کشورمان به ثبت رسانده است. این بازی با چوب چوگان و در زمین چوگان انجام می شود. از فواید ورزش چوگان که بگذریم، در ادامه با تاریخچه چوگان بازی قدیم و قوانین آن آشنا می شوید.
چوگان چیست؟
چوگان از بازی - ورزش‌های کهن ایرانی است؛ که امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شده‌است. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف است. نام چوگان از نام چوبی که در آن استفاده می‌شود برگرفته شده‌است.
در چه دوره‌ای بازی چوگان در ایران رواج یافت؟
الی گشت نوشت: بازی چوگان یکی از قدیمی‌ترین بازی‌های ایرانی است که قدمت آن را به دوره هخامنشیان و در زمان کشورگشایی داریوش اول می‌دانند. این بازی مخصوص شاهان هخامنشی بود و در دوره‌های بعد، یعنی دوره صفویه به اوج شکوفایی خود رسید و شاه عباس هم یکی از قدرتمندترین بازیکنان چوگان بوده است. شاه عباس قبل از اینکه از قزوین به اصفهان برود، در این شهر میدان چوگان داشته و میدانی بزرگ‌تر از قزوین را در اصفهان ایجاد کرد.
میدان نقش جهان شاهد چوگان ایران
میدان نقش جهان فعلی در زمان شاه عباس برای بازی چوگان در نظر گرفته می‌شد. در کتب تاریخی آمده است که روز‌های تعطیل، بازی چوگان در میدان نقش جهان برگزار می‌شد و پادشاهان صفوی با حضور در ایوان کاخ عالی قاپو، نظاره‌گر این بازی بودند.
هنوز هم اگر به میدان بروید می‌توانید دروازه بازی چوگان را که آثار کمی از آن باقی مانده در میدان پیدا کنید. در واقع این دروازه‌های سنگی، قدیمی‌ترین دروازه‌های چوگان دنیاست. شاه عباس علاقه زیادی به این بازی داشت و در دوره او اصفهان و میدان نقش جهان، همیشه پر می‌شد از اسب‌های پر قدرت و بازیکنان چوب به دست در پی توپی که توانایی خود را در این بازی به نمایش می‌گذاشتند.
انواع چوگان
دانستیم در چه دوره ای بازی چوگان در ایران رواج یافت. غیر از چوگان ایرانی، یک نوع چوگان هم وجود دارد به نام چوگان کابویی. در این بازی گروهی نیز بازیکنان سوار بر اسب باید با چکش، توپی که بزرگ‌تر از توپ ایرانی است را به دروازه هدایت کنند. این ورزش در غرب آمریکا طرفداران زیادی دارد.
در مغولستان هم چوگان با غژگاو رایج است. غژگاو گونه‌ای گاو با موی بلند و دمی مثل اسب است که در این بازی به جای اسب بازی می‌کند. این بازی در سال ۲۰۰۰ یکی از جاذبه‌های مغولستان شد.
این بازی در دوره‌های بعد از شاه عباس هم رواج داشت، اما بی‌رونق‌تر از زمان او. در دوره پهلوی هم به مدت کوتاهی این بازی انجام شد، اما بعد‌ها به فراموشی سپرده شد.
علت حذف چوگان از المپیک
امروزه بیش از ۷۷ کشور مسابقات و برنامه‌های ویژهٔ چوگان برگزار می‌کنند. چوگان همچنین از جمله ورزش‌هایی است که از سال ۱۹۰۰ (میلادی) تا سال ۱۹۳۹ (میلادی) به عنوان یک ورزش در مسابقات جهانی المپیک بازی شده و هم‌اکنون نیز از سوی کمیته بین‌المللی المپیک به عنوان یکی از ورزش‌های جهانی شناخته شده‌است و از دیرباز در خود ایران بازی می‌شده و قدمتی چند صد ساله دارد، اما این ورزش در زادگاه خود ایران چندان مورد اقبال عمومی نیست. به طوری که در جهان جزو تیم‌های برتر نیست؛ و لازم است ذکر شود در سال ۱۹۳۶ در المپیک برلین با توجه به عدم وجود اجماع جهانی یا حداقل حمایت از طرف کشور خاستگاه آن ایران از بازی‌های المپیک حذف شد.
از شکوفایی چوگان در صفویه تا انتشار در جهان
ویکی پدیا: اسناد تاریخی نشان داده‌اند که شاه عباس چوگان باز بوده‌است و حتی پیش از اینکه به اصفهان بیاید در قزوین که پایتخت ایران بوده چوگان بازی می‌کرده‌است. همچنین میدان نقش جهان اصفهان برای چوگان بازی بنا نهاده شده بود. اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و افسران انگلیسی نیز به‌طور حرفه‌ای چوگان را در باشگاه کلکته آموخته و با خود با انگلیس بردند. بعد‌ها نیز ورزش‌هایی از قبیل گلف و هاکی پدیدآوردند که دسته‌های استفاده شده در این بازی‌ها به همان چوب چوگان برمی‌گردد. در سال ۱۸۶۰ (میلادی) چوگان در انگلیس متداول می‌شود. سپس از این کشور بازی به آمریکای جنوبی می‌رود و به شدت رواج می‌یابد چنان‌که اکنون چوگان در آمریکای جنوبی از همه جای دنیا بیشتر بازی می‌شود و طرفداران بسیاری نیز دارد.
این ورزش در ایران پس از صفویان کم‌کم‌رو به فراموشی رفت. البته در زمان پهلوی، در ارتباط با اروپاییان، چوگان دوباره مورد توجه قرار گرفت، ولی مانند گذشته رواج نیافت. امروزه سعی می‌شود توجه بیشتری به این ورزش نشان داده شود.
رقابت برای ثبت جهانی چوگان
جمهوری آذربایجان در ۱۲ آذر ماه ۱۳۹۲ خورشیدی تصمیم داشت چوگان را در یونسکو به نام خود ثبت کند اما درخواستش در هشتمین نشست کمیته میراث یونسکو در باکو پذیرفته نشد و تنها این کشور توانست بازی محلی قره باغ را به عنوان چوگان آذربایجانی ثبت کند.
ابوالفضل قارایف نماینده جمهوری آذربایجان در حاشیه این اجلاس ضمن تشکر از حساسیت کشورهای مختلف به‌خصوص نسبت به ثبت بازی چوگان گفت: چوگان یک بازی مشترک منطقه‌ای و یک میراث مشترک فرهنگی است و همه کشورها از جمله ایران می‌توانند در ثبت مشترک جهانی آن سهیم باشند. وی مواریث مشترک را موجب وحدت و دوستی کشورها خواند و گفت جمهوری آذربایجان به هیچ‌وجه مایل نیست این بازی موجب اختلاف کشورها گردد.
ثبت جهانی چوگان به نام ایران
ایرنا نوشت: در نهایت ایران چوگان را در میراث جهانی در یونسکو به نام خود ثبت کرده‌است. حجت اله دهخدايي» رييس فدراسيون چوگان، گفت: براي ثبت جهاني چوگان به نام ايران تلاش هاي زيادي صورت گرفت تا برخلاف ادعاي برخي ازمدعيان همانند جمهوري آذربايجان سرانجام در دوازدهمين اجلاس يونسكو اين رشته به نام ايران ثبت جهاني شد.
هر سال باید به یونسکو گزارش دهیم
او افزود: هنگامي كه يك رشته ورزشي به نام كشوري ثبت جهاني مي شود، به طور قطع انتظارات مردم و مسئولان از آن افزايش مي يابد كه اين شرايط درخصوص چوگان نيز صدق مي كند.
وي افزود: بر همين اساس اميدواريم با مشاركت بيشتر مردم در چوگان شاهد پويايي بيشتر اين رشته باشيم چرا كه در پايان هر سال بايستي گزارشي درخصوص پيشرفت هاي اين رشته به يونسكو ارائه دهيم.
چرا سایر کشورها ادعای مالکیت چوگان دارند؟
وي درپاسخ به اين سئوال كه پيش از اين برخي از كشورها ازجمله آذربايجان ادعاي مالكيت اين رشته را به نام خود داشتند، نيز عنوان كرد: چوگان قدمتي سه هزار ساله در ايران دارد. در آن زمان وسعت و پهناوري ايران تمامي كشورهاي عربي تا كشور چين را دربر مي گرفت وحتي چين در زمان ساسانيان و هند در زمان تيموريان جزيي از سرزمين ما بودند پس آنان نيز مي توانند مدعي شوند چوگان مال آن هاست.
وي ادامه داد: جالب اينجاست كه در آن زمان كشورهاي عربي نيز كه حروف 'گ 'و' ژ' را در زبان خود نداشتند به چوگان دار معروف بودند. به گفته وي البته شيطنت هايي از سوي اين كشورها براي ثبت جهاني اين رشته به نام خودشان وجود داشت اما زمانيكه يونسكو مدارك ايران دراين باره را بررسي كرد راي به حقانيت ما داد و و اعلام كرد قطعا چوگان براي ايران است و آنان فقط مي توانند به عنوان يك فرهنگ در خطر از آن حمايت كنند و آن را ارائه دهند.
رييس فدراسيون چوگان همچنين خاطر نشان كرد: كشور آذربايجان مدعي چوگان نيست و تنها اسب قره داغ كه در اين رشته اصالت دارد، را ثبت جهاني كرده است.
وضعیت باشگاه های چوگان در ایران
دهخدايي در خصوص وضعيت باشگاه هاي چوگان در كشور نيز اظهار داشت، در سطح كشور وضعيت باشگاه ها ايده ال نيست، اما درتهران باشگاه هاي نوروز آباد، نيروي زميني و قصر فيروزه فعال بوده و منطبق بر استانداردهاي جهاني هستند.
به گفته وي، نمايندگان يونسكو و فدراسيون جهاني در زمان حضورشان در ايران با بازديد از اين سه مجموعه از مديريت اين باشگاه تجليل كرده و آنان را ستودند. اين در حالي است كه شش باشگاه در ايران فعال و دو نماينده ايران در فدراسيون جهاني صاحب كرسي هستند.
بیشتر بخوانید:
اطلاعاتی درباره بازی چوگان
بالا گفتیم در چه دوره ای بازی چوگان در ایران رواج یافت و تاریخچه آن چیست. در ادامه جزییاتی درباره بازی چوگان به نقل از آسمونی بخوانید.
مشخصه‌های زمین چوگان
در ورزش چوگان معمولاً از اسب‌های کوتاه قد استفاده می‌شود، بدین منظور پونی‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. در یک بازی معمولاً از یک اسب حداکثر در دو چوکه استفاده می‌شود، البته باید بین آن‌ها یک چوکه استراحت به اسب داده شود.
طول و عرض زمین چوگان به ترتیب ۲۷۴ و ۱۴۵ متر است (البته در کشور ایالات متحده آمریکا و آرژانتین این ابعاد کمی از استاندارد رایج بزرگ‌تر می‌باشد). طول دروازه نیز ۷ متر می‌باشد.
مدت زمان مسابقه
یک بازی چوگان به ۶ دوره زمانی (چوکه) که هر کدام ۷ دقیقه می‌باشد تقسیم می‌شود. البته این استاندارد مربوط به کشور انگلستان می‌باشد، ولی در آرژانتین و آمریکا این مدت زمانی به هشت قسمت تقسیم شده و بین هر چوکه استراحتی معادل۳ دقیقه و بین دو نیمه ۵ دقیقه در نظر گرفته می‌شود.
تعداد بازیکنان
در هر تیم چهار نفر بازی می‌کنند. نفر اول یک مهاجم است و کار او حمله و نیز کمک به مدافع است. نفر دوم نیز مهاجم است، ولی وظیفه او در دفاع مهم‌تر است. نفر سوم که معمولاً بهترین بازیکن تیم است، وظیفه دارد تا حرکات دفاعی را به ضد حمله تبدیل کند.
نفر چهارم نیز مدافع است و وظیفه دارد توپ را از دروازه دور کند. از آن جایی که چوگان بازی‌ای با روند سریع است، امکان دارد بازی کنان یک تیم در قسمت‌های مختلفی از زمین قرار گیرند که مربوط به وظیفه بازیکن دیگر باشد. در این حالت باید وظایف آن بازیکن را انجام دهند تا به جای خود بازگردند.
هدف و قوانین بازی
هدف این بازی فرستادن توپ در دروازهٔ حریف می‌باشد. هنگامی که توپ از پشت دروازه خارج می‌شود، پرتاب توپ به تیم مورد حمله قرار گرفته تعلق می‌گیرد، مگر این که خود این تیم باعث خارج شدن آن شده باشد. در این صورت به تیم مقابل یک پرتاب آزاد (از ۸۴ متری محل خروج) تعلق می‌گیرد. پس از هر گل، دو تیم زمین خود را تعویض می‌کنند و داور توپ را در مرکز زمین قرار می‌دهد.
در صورتی که دو تیم برابر شوند، وقت اضافی به آن‌ها تعلق می‌گیرد و اولین تیمی که گل بزند برنده اعلام می‌شود. هنگامی که بازیکنی به سمت جهتی که توپ در آن پرتاب شده‌است می‌تازد، تقدم با اوست در صورتی که (و تنها در این صورت) که توپ در سمت راست او باشد. در این صورت هیچ بازکنی اجازه ندارد راه او را سد کند، مگر آن که در فاصلهٔ معقولی قرار گیرد که هیچ جای خطر نباشد.
خطا‌های ورزش چوگان
- قطع مسیر سوارکاری که در طول مسیر خود در حال زدن توپ است و با این کار، انداختن جان او در مخاطره.
- ضربه زدن از جهت مخالف (از سمت چپ).
- سوارکاری و یا زدن ضربه به شکلی که برای سایر سوارکار‌ها خطرناک باشد.
داوری در چوگان
بازی چوگان توسط دو سر داور و یک داور قضاوت می‌شود. سرداوران برای اینکه در کم و کیف بازی قرار داشته باشند سوار بر اسب می‌باشند. در صورت توافق بین کاپیتان‌های دو تیم می‌توان قضاوت را به دو سرداور واگذار کرد، ولی در صورت عدم توافق بین آن دو، تصمیم گیری حکم قطعی به عهده داور سوم است.
شروع مسابقه چوگان
در ابتدای شروع مسابقه، هر دو تیم در میانه زمین و پشت خط میانی صف آرایی کرده و چیدمان مخصوص به خود را می‌گیرند. سپس داور توپ را از فاصله ۶/۴ متری به میان آن‌ها پرتاب می‌کند و بازی با تصاحب توپ از طرف یکی از دو تیم شروع می‌شود.
نحوه ثبت امتیازات
زمانی یک امتیاز برای تیمی ثبت می‌شود که توپ از خط دروازه آشکارا بگذرد و داور صحت آن را تصدیق نماید. در صورتی که توپ به قسمت فوقانی دروازه برخورد کند ثبت امتیاز مشروط به تاُیید داور است.
اسب‌های چوگان
در ورزش چوگان معمولاً از اسب‌های کوتاه قد استفاده می‌شود، بدین منظور پونی‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. در یک بازی معمولاً از یک اسب حداکثر در دو چوکه استفاده می‌شود، البته باید بین آن‌ها یک چوکه استراحت به اسب داده شود.
وسائل ضروری اسب در حین مسابقه چوگان
بانداژ برای حفاظت چهار ساق اسب به منظور عدم برخورد ضربات توپ و یا چوب چوگان به ساق‌ها.
انتخاب افسار (دهنه، لگام) مناسب جهت کنترل هرچه بهتر اسب در حین مسابقه.
وسائل ضروری سوارکار
کلاه ایمنی مخصوص چوگان
دستکش
شلاق چوگان که اندازه آن تقریباً معادل ۱۰۶ سانتیمتر می‌باشد و علت آن نیز سهولت استفاده از آن حین مسابقه‌است.
چکمه سوارکاری بدون بند
زانوبند
اندازه چوب چوگان و توپ
چوب چوگان دارای طولی معادل ۱۲۹ سانتیمتر می‌باشد که انتهای آن به صورت استوانه‌ای است. معمولاً برای ساخت آن از چوب بامبو یا چوب‌های سبک و مقاومی همچون چوب درخت خرمالو استفاده می‌شود. قطر توپ حدود نیز ۲۵/۸ سانتیمتر است و در حدود ۱۴۱-۱۲۷ گرم وزن دارد، جنس توپ از چوب بید و یا بامبو می‌باشد. البته در بازی‌های تمرینی از نوع پلاستیکی و فومی آن هم استفاده می‌شود.
گردآوری: تابناک جوان