روز مادر ۱۴۰۲ و روز زن چه روزی است؟

روز مادر و روز زن ۱۴۰۲ چه روزی است؟ در تقویم شمسی تاریخ روز مادر و روز زن ۱۴۰۲ یکسان است. اگر میپرسید روز مادر ۱۴۰۲ کی است؟ در ادامه با تاریخ روز مادر 1402 در تقویم و اطلاعاتی دیگر در این زمینه آشنا شوید.

روز مادر در ایران

روز مادر یکی از تاریخ‌های مهم در تقویم ایرانیان است چرا که مادر دارایی ارزشمند هر انسانی است که پاک‌ترین محبت، زیباترین نگاه و دلسوز‌ترین قلب را برای فرزندان خود دارد. در تقویم شمسی ایران روز ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) که نماد مادر نمونه و بهترین الگوی زنان در قامت دین مبین اسلام است به عنوان روز مادر و زن انتخاب شده است.

روز مادر چه روزی است؟

روز مادر در ایران، ۲۰ جمادی‌الثانی زادروز دختر گرامی پیامبر اسلام، فاطمه زهرا سلام الله علیها است؛ و به علت قمری بودن تاریخ تولد حضرت فاطمه زهرا (س) در ایران روز مادر تاریخ هجری شمسی ثابتی ندارد و هر ساله این روز در تقویم شمسی ما در حال گردش است. روز مادر را روز زن نیز می نامند.

روز مادر ۱۴۰۲ و روز زن ۱۴۰۲ کی است؟

روز زن و روز مادر ۱۴۰۲ در تاریخ چهارشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۲ و تاریخ قمری روز مادر ۲۰ جمادی الثانی ۱۴۴۵ است. تاریخ میلادی روز زن ۳ ژانویه ۲۰۲۴ است.

علت نامگذاری روز زن و مادر

ایمنا نوشت، بانوی دو عالم، حضرت فاطمه زهرا (س) جایگاه بسیار رفیعی در دین اسلام دارد، به همین علت روز ولادت این بانوی بزرگوار به نام روز زن و روز مادر نامگذاری شده است تا مادران و زنان این آب و خاک از وی درس فداکاری، ایمان، تقوا و مهربانی بیاموزند و ایشان را در زندگی سرلوحه خود قرار دهند و بتوانند در مسیر رشد و موفقیت خانواده، در کنار همسر خود به تربیت فرزندان بهتر بپردازند، چرا که تمام خصوصیاتی که باید یک زن و مادر نمونه از دیدگاه اسلام داشته باشد، حضرت فاطمه (س) داشت. همچنین با توجه به اینکه زنان و مادران در طول تاریخ ایران همیشه نقش اساسی، مهم و کارآمدی ایفا کرده‌اند، برای قدر دانی از جایگاه زنان این روز را به عنوان روز زن و روز مادر در تقویم نامگذاری کرده‌اند که نماد ایثار و از خود گذشتگی زنان و مادران است.

روز مادر در کشور‌های دیگر جهان

طاقچه نوشت: همان‌طور که گفتیم، کشور‌های مختلف تاریخ‌های متفاوتی را برای روز مادر، در نظر گرفته‌اند؛ در عموم کشور‌های عربی، روز مادر همزمان با آغاز بهار در نیمکره شمالی (۲۱ مارس معادل ۱ فروردین) است. داستان گرامیداشت روز مادر کشور‌های عربی به مصر بازمی‌گردد؛ در سال ۱۹۴۳ روزنامه‌نگار و نویسنده مشهور مصری، مصطفی امین، تحت تاثیر داستان غمناکی از مادری بیوه قرار می‌گیرد که با سختی فراوان فرزندش را بزرگ می‌کند و آن فرزند، پزشک می‌شود، اما مادرش را از یاد می‌برد. مصطفی امین تصمیم می‌گیرد که برای ثبت روز مادر در تقویم مصر، تلاش کند و با تحمل سختی‌های فراوان و حتی مورد تمسخر واقع شدن، نهایتا جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور مصر با قرار گرفتن ۲۱ مارس به عنوان روز مادر موافقت می‌کند؛ پس از این رویداد، بسیاری از کشور‌های عربی خاورمیانه و شمال آفریقا نظیر عراق، سوریه، عربستان سعودی، قطر، اردن و لبنان ۲۱ مارس را به عنوان روز مادر در تقویم‌هایشان قرار می‌دهند.

در کشور‌هایی که اکثر مردم پیروی کلیسای کاتولیک هستند؛ روز مریم مقدس در تقویم کلیسای کاتولیک را به عنوان روز مادر جشن گرفته می‌شود.

در اکثر جمهوری‌های استقلال یافته از اتحاد جماهیر شوروی و کشور‌های حوزه بالکان، روز زن و روز مادر به طور همزمان برگزار می‌شود؛ در روسیه، ازبکستان، تاجیکستان، بوسنی و هرزگوین، قزاقستان، ارمنستان، جمهوری آذربایجان و.. ۸ مارس به عنوان روز مادر، گرامی داشته می‌شود.

بیشتر بخوانید: 

• تماسی جالب با مادران ایرانی در روز زن!
• غافلگیری جالب سربازان در پادگان توسط مهمانان ویژه + فیلم

روز جهانی زن چه روزی است؟

تاریخ روز جهانی زن در تقویم میلادی ۸ مارس هر سال روز جهانی زنان است. نامگذاری این روز برگرفته از مبارزات تاریخی، سیاسی و اجتماعی زنان در اروپاست. تاریخ روز جهانی زن ۱۴۰۲ برابر با جمعه ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ است.

ماجرای روز جهانی زن چیست؟

به گزارش ایسنا، قصه مبارزات و دلیل نامگذاری ۸ مارس به عنوان روز جهانی زنان از سال ۱۸۵۷ میلادی آغاز شد. به دنبال شرایط کاری سخت و غیر انسانی و همچنین دستمزد کم؛ کارگران زن در واکنش به این نابرابری و بی‌عدالتی در نقاط مختلفی از اروپا و آمریکا اعتراض کردند. تظاهرات زیادی را در این زمینه نیز به راه افتاد. کارگران نساجی زن در یک کارخانه پوشاک در شهر شیکاگو برای اعتراض به این شرایط اعتصاب کردند.

به همین دلیل صاحب این کارخانه برای جلوگیری از اتحاد کارگران بخش‌های مختلف، این زنان را در محل کارشان حبس کرد. پس از مدتی؛ این کارخانه آتش گرفت و تنها تعداد کمی از زنان کارگر توانستند جان خود را نجات دهند. در نهایت ۱۲۹ نفر دیگر از آنها در این آتش گرفتار شدند و سوختند. سال‌ها بعد زنان در آمریکا و کشورهای مختلف اروپا؛ در واکنش به تبعیض، استعمار کاری زنان و فشار علیه زنان در محیط کار در این روز به خیابان‌ها آمدند.

۸ مارس از چه سالی آغاز شد؟

نخستین مراسم روز زن در ۲۸ فوریه سال ۱۹۰۹ در نیویورک برگزار شد. این مراسم توسط حزب سوسیالیست آمریکا(اندیشه‌ای سیاسی اجتماعی که هدف آن ایجاد نظم اجتماعی است)، برای یادبود اعتصاب «اتحادیه جهانی زنان کارگر صنایع پوشاک» بود.

همچنین در ماه اوت؛ «لوییس زیتس» سوسیالیست آلمانی پیشنهاد تأسیس سالانه روز بین‌المللی زن را داد و کلارا زتکین سوسیالیست پیشرو که بعدها یک رهبر کمونیست شد از او حمایت کرد. اما در آن کنفرانس تاریخ و روز خاصی برای این روز مشخص نشد. در آن کنفرانس؛ نمایندگان که مجموعه‌ای از ۱۰۰ زن از ۱۷ کشور اروپایی و آمریکایی بودند، با ایده «ترویج حقوق برابر، شامل حق رای برای زنان» موافقت کردند.

برگزاری ۳۰۰ تظاهرات در یک روز

سال بعد در ۱۹ مارس ۱۹۱۱ روز بین‌المللی زن برای میلیون‌ها شهروند در اتریش، دانمارک، آلمان و سوییس برای اولین بار شناخته شد. تنها در امپراطوری اتریش-مجارستان، ۳۰۰ تظاهرات برگزار شد. در وین، زن‌ها در رینگ‌اشتراسه رژه رفتند و بنرهایی به افتخار کشته شده‌های کمون پاریس حمل کردند. مطالبات زنان در آن سال؛ حق رای، مناصب عمومی، تنظیم ساعت کار برابر با مردان، حقوق برابر با مردان و تنظیم مرخصی زایمان بود. آن‌ها همچنین نسبت به تبعیض جنسیتی در استخدام اعتراض داشتند. آمریکایی‌ها در آخرین یکشنبه فوریه روز ملی زن را به پا داشتند.

مبارزه برای اعطای حق رای زنان از لندن تا آلمان

در ۱۹۱۴ روز جهانی زنان در ۸ مارس برگزار شد. در همان سال، برگزاری روز زن در آلمان منجر به اعطای حق رای زنان شد اما زنان آلمانی همچنان تا سال ۱۹۱۸ این حق را به دست نیاوردند.

در ۸ مارس ۱۹۱۴ در لندن نیز راهپیمایی از میدان «بو تا ترافالگار» در حمایت از حق رای زنان برگزار شد. «سیلویا پنکهرست» فعال حقوق زنان در بریتانیا در راه میدان ترافالگار برای سخنرانی، جلوی ایستگاه چارلز کراس دستگیر شد. سیلویا از جمله زنانی است که برای اعطای حق رای در بریتانیا تلاش کرد. در ۱۹۱۷ تظاهراتی تحت عنوان روز بین‌المللی زن در سنت پترزبورگ برپا شد که سرآغاز انقلاب فوریه بود. در این روز، زنان در سنت پترزبورگ برای «نان و صلح» در اعتصابات شرکت کردند و خواستار پایان دادن به جنگ جهانی اول، کمبود مواد غذایی روسیه و حکومت استبدادی مطلقه شدند.

چرا ۸ مارس ۱۹۱۷ روسیه ماندگار شد؟

در آخرین یکشنبه ماه فوریه سال ۱۹۱۷ در تقویم قدیمی روسی که برابر با ۸ مارس است؛ زنان روسیه در خیابان اصلی شهر «پتروگراد» تجمع کردند و در مخالفت با خط‌ مشی سیاست‌مداران این کشور و اعتراض به کشته شدن بیش از دومیلیون سرباز روس در جریان جنگ جهانی اول شعار سر ‌دادند.

این تجمع به تجمع «نان و صلح» معروف شد و زنان در آن روز خواستار پایان دادن به جنگ جهانی اول، کمبود موادغذایی در روسیه و حکومت استبدادی شدند. در این تجمع گروه‌های مختلفی از زنان شامل دختران دانشجو، زنان شاغل و البته زنان کارگر شرکت کردند. آنچه که در این روز مهم است این است که تجمع ۸ مارس در روسیه سرآغاز جنبش اعتراضی علیه امپراتوری روسیه و در نهایت انقلاب روسیه شد. برای همین گفته می‌شود این انقلاب را کارگران زن آغاز کردند، نه مردان.

۸ مارس سال ۱۹۱۷، زنان کارگر کارخانه نساجی در منطقه ویبورگ، در پتروگراد، دست به اعتصاب زدند. زنان کارگر در آن روز کارخانه‌ها را ترک کردند و در گروه‌های صدنفری درحالی که از کارخانه‌ای به کارخانه دیگر می‌رفتند؛ از دیگر کارگران هم درخواست می‌کردند تا به اعتصاب‌شان بپیوندند و در درگیری‌های بین آن‌ها و نیروی پلیس حاضر شوند.

۱۲ تا ۱۳ ساعت کار در شرایط آلوده و ناسالم و دریافت دستمزد کم باعث خشم زنان روسیه شده بود. البته این تمام خواسته زنان نبود. آن‌ها همچنین خواستار پایان جنگ و بازگشت مردان از جبهه جنگ جهانی بودند. در این اعتراضات، کارگران زن خواستار همبستگی بیشتر آحاد مردم و حمایت مردان به‌ ویژه کارگران ماهر در بخش مهندسی و کارگران کارخانه‌های فلز بودند. این گروه‌ها کسانی بودند که از نظر سیاسی و اجتماعی آگاه‌تر و قدرتمندترین نیروی کار شناخته می‌شدند. در آن روز، زنان به‌ سمت پنجره‌های کارخانه چوب و سنگ و گلوله‌های برفی پرتاب می‌کردند و تلاش می‌کردند تا وارد ساختمان اصلی شوند.

انقلاب زنان برای نان

مورخان و تاریخ پژوهان می‌گویند که این اعتراض زنان برای «نان» بود و مانند همیشه، گروهی از جامعه روسیه خواستار مطالبات اقتصادی خود بودند. با وجود اینکه تمام اعتراض ۸ مارس زنان کارخانه نساجی ویبورگ برگرفته از احساسات زنانه‌شان بود و بدون هیچگونه برنامه ریزی سیاسی پیش رفتند اما همین یک اعتراض زنانه اولین چراغ انقلاب روسیه و حکومت تزاریسم شد.

زنان تلاش کردند پیش از آنکه اقدامشان پشت حرکت مردان کارگر و احزاب مردسالار نادیده گرفته شود، حرف خود را نیز بزنند. از آغاز اعتصابات فوریه شعارهای سیاسی علیه جنگ در اعتراضات داده می‌شد. جسارت، بی‌باکی، عزم و همچنین روش‌هایی که زنان برای اعتراض استفاده می‌کردند روشن کرد که زنان ریشه مشکلات را به ‌خوبی متوجه شده‌اند. زنان فهمیده بودند که وحدت کارگران و حمایت سربازان از معترضان، به جای دفاع از دولت تزاری، رمز پیروزی آن‌هاست.

گردآوری: تابناک جوان