این روزها مردم مهربان روستای «مایان سفلی» در غرب تبریز مهمانهای ویژهای از آفریقا دارند. لکلکهای خوشنشینی که با طی مسافتی طولانی بر پشت بامها یا تیرهای چراغ برق این روستا لانه کرده اند. آب و هوای معتدل، وجود رودخانه «آجی چای» در دامنه سبلان و در دسترس بودن غذای کافی باعث شده تا این پرندگان مایان سفلی را برای اقامت زمستانی انتخاب کنند. این لکلکها در فصل سرما به آفریقا مهاجرت میکنند.
روی تصاویر زیر کلیک کنید تا بزرگتر شوند.
مایان سفلی یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی ایران است که در دهستان آجیچای بخش مرکزی شهرستان تبریز واقع شدهاست. مایان سفلی مرکز دهستان آجی چای میباشد.
روستای مایان سفلی در ۳۸ درجه و ۵ دقیقه عرض شمالی و ۴۶ درجه و ۶ دقیقه طول شرقی و در ارتفاع ۱۳۰۹ متری از سطح دریا واقع شدهاست. این روستا به عنوان مرکز دهستان آجی چای، وابسته به بخش مرکزی شهرستان تبریز بوده و در ۸ کیلومتری غرب شهر تبریز واقع شدهاست. رودخانه آجی چای از جوار شرقی و جنوبی مایان و کانال آبلان (که از زیرشاخههای آجی چای میباشد) از مرکز مایان عبور کرده و به دریاچه ارومیه میریزند.
لکلک پرندهای بزرگ با پاها و گردن دراز و نوک بلند و راست میباشد که آهسته به پرواز در میآید و در حال پرواز پاها و گردن را کشیده و اندکی رو به پایین نگه میدارد. لک لکها آرام و کند راه میروند، نر و ماده همشکلند. روی درختها، صخرهها یا ساختمانها آشیانه میسازند. لکلکها یک تیره از راستهٔ لکلکسانان هستند و گونههای مختلفی دارند. طول بدن لک لکهای ساکن ایران بین ۹۵ تا ۱۰۵ سانتیمتر است.
منبع: فارس / ویکی پدیا