در روزهای گذشته، خبری منتشر شده که حکایت از آن دارد که تعدادی از هنرمندان که در میان آنها نامهای سرشناسی نیز وجود دارد، به عضویت اتاق بازرگانی در آمدهاند و احتمال آن وجود داشته که یک جناح در انتخابات از رای آنها استفاده کند.
این خبر به نقل از مجیدرضا حریری – رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین – منتشر شد. هر چند در تیتر و متن خبر به این اشاره شده که برخی هنرمندان مانند فاطمه معتمد آریا، نسیم ادبی، حمید آذرنگ، محمد معتمدی، بهزاد عبدی و ... کارت بازرگانی دریافت کردهاند اما آنچه که از صحبتهای حریری مشخص است، او در صحبتهایش نه از دریافت کارت بازرگانی که از عضویت این هنرمندان در اتاق بازرگانی صحبت میکند.
در میان صحبتهای حریری چند نکته مهم و کلیدی وجود دارد. او میگوید که این افراد بدون آنکه فعال اقتصادی باشند، کارت عضویت گرفتهاند و این فرایند از طریق بنیاد رودکی طی شده است. از سوی دیگر به این موضوع اشاره میشود که حق عضویت حدود ۶۰ نفر از این هنرمندان از طریق یک حساب بانکی واحد پرداخت شده و این افراد شخصا پولی را پرداخت نکردهاند.
گویا مسعود خوانساری رئیس اتاق بازرگانی تهران برای ۷۷ نفر با عنوان هنرمند که آدرس محل کار همه آنها ساختمان اتاق بازرگانی تهران است، کارت بازرگانی صادر کرده است.
از طرف دیگر با توجه به اینکه این هنرمندان، فعال اقتصادی نیستند و در نتیجه دفتر کار یا بنگاه اقتصادی مشخصی ندارند و اتاق بازرگانی به عنوان دفتر کار این افراد معرفی شده است و به این ترتیب شائبه یک تخلف وجود دارد.
البته محمد معتمدی (خواننده) در ویدئویی درباره انتشار نامش به عنوان دریافت کننده کارت بازرگانی توضیح داد و گفت: من در تمام عمرم هیچ چیزی وارد یا صادر نکردهام»
به دنبال مطرح شدن این صحبتها، اتاق بازرگانی تهران توضیحاتی را به عنوان پاسخ به این صحبتها بر روی سایت رسمی خود منتشر کرد و در بخشی از آن نوشت: «متاسفانه در مطالب منتشر شده، جایگاه بالا و قابل رشد «اقتصاد هنر» و «ارزش افزوده آثار هنری» و همچنین مقبولیت، خلاقیت و شخصیت هنرمندان نادیده گرفته شده است.
اتاق بازرگانی تهران با توجه به سهم اقتصاد هنر از تولید ناخالص داخلی و گردش مالی صدها میلیاردی این حوزه، توان بالقوه صادرات محصولات هنری به بازارهای منطقه و استفاده از ظرفیت و توان بالای هنرمندان، برای توسعه اقتصاد هنر و اقتصاد خلاق و در راستای عمل به تکالیف قانونی خود در اجرای ماده ۵ قانون بهبود مستمر محیط کسبوکار (مصوب ۱۶ بهمن ۱۳۹۰ مجلس شورای اسلامی)، تعامل با فعالان این حوزه را با راهاندازی «کمیته اقتصاد فرهنگ و هنر» کلید زد و از تاسیس یک تشکل استانی با هدف دفاع از منافع صنفی هنرمندان استقبال کرد که منجر به ایجاد «انجمن موسسات و آموزشگاههای فرهنگی و هنری استان تهران» شد.
هدف اتاق بازرگانی تهران از این اقدام ایجاد بستر مناسب برای رشد و توسعه اقتصاد هنر و فعالیت تشکلی هنرمندان در حوزه اقتصاد است. متاسفانه ایجاد شائبه مالی یا وارد کردن اتهاماتی چون مهندسی انتخابات در آستانه انتخابات دهمین دوره هیات نمایندگان اتاقهای بازرگانی و فراگیر کردن آن با دادههای غلط، از سوی کسانی که خود دستی بر آتش دارند و به آییننامهها و مقررات اتاق بازرگانی مسلط هستند، نتیجهای جز تخریب نهاد بازرگانی به عنوان خانه فعالان بخش خصوصی در بر ندارد.»
به دنبال این بیانیه دوباره مجیدرضا حریری در گفتگویی با ایسنا اعلام کرد: : «آنچه که در این جا با ابهام مواجه میشود، نحوه تعریف دوستان از اقتصاد هنر است. اگر بحث ما تهیه کننده سینما یا سایر فعالیتهای هنری باشد، گالری دار باشد یا فردی که در حوزههای مختلف به عنوان سرمایهگذار در حوزه هنر فعالیت میکند، قطعا میتوان از او برای حضور در اتاق بازرگانی دعوت کرد اما سوال اینجاست که آیا خواننده یا بازیگر نیز فعال اقتصادی به حساب میآیند؟
خواننده و بازیگر قراردادهایی را با تهیه کننده کار خود امضا میکنند و در قبال دستمزدی که میگیرند، فعالیت هنری خود را ادامه میدهند. این افراد با چه تعریفی فعال اقتصادی هنری میشوند؟ آیا مثلا در یک خط تولید، کارگران و کارمندان به اتاق بازرگانی میآیند یا صاحب و سرمایه گذار کارخانه؟»
او اضافه کرد: «تشکل هنرمندان یا هر نام دیگری که برای آن مطرح میشود، باید وجود خارجی میداشت تا اتاق بازرگانی از آن حمایت کند ولی دوستان خود در اتاق بازرگانی فضایی را ایجاد کرده و گفتهاند که قصد ایجاد تشکل داریم. این کار از هر نظری غلط است.»
حریری در پاسخ به این سوال که طبق اعلام اتاق بازرگانی، این هنرمندان نمیتوانند در انتخابات شرکت کنند و از این رو شائبههای به وجود آمده صحت نخواهند داشت نیز بیان کرد: «طبق قوانین سابق، امکان مشارکت تمامی افرادی که به همین شکل برای آنها کارت عضویت صادر شده بود، وجود داشت اما ما از چند ماه قبل با ارائه سند و مدارک و تردیدهای موجود، اوضاع را تشریح کردیم و حالا هیات نظارت بر انتخابات شرایطی ایجاد کرده که فعالان واقعی اقتصادی امکان رای دادن داشته باشند و دیگر افراد نتوانند به این حوزه ورود کنند.»
بهر روی آنچه که واضح است این است که این اتفاقات نشان دهنده یک جنگ و درگیری بین دو گروه فعال اقتصادی است که هر کدام از ظرفیتها و پتانسیلهایی که وجود دارد میخواهند استفاده کنند تا در انتخابات اتاق بازرگانی و ... به پیروزی برسد.
در مورد خود هنرمندان هم معلوم نیست تا چه اندازه در این قضایا پاسوز تصمیمات دیگران شدهاند و یا اینکه مطلع بودهاند و از این کارت اقتصادی بهره بردهاند!
منبع: عصر ایران