پسری 19 سالهام. پدر و مادرم تصمیم به طلاق گرفتند. حالا نمیدانم از این به بعد با کدام یک زندگی کنم. هر دو میگویند که طلاق ما، تاثیری روی علاقهمان به تو ندارد و من هم هر دو را دوست دارم. هر دویشان هم خانه جداگانه دارند. درباره طلاق هم به نظرم حق با هر دویشان است و هیچکدام مقصر نیستند و از اول به درد هم نمیخوردند. نمیدانم چه کنم؟ بدجوری متحیر شدم.
متاسفانه در فرایند طلاق والدین، فرزندان دچار آسیبهایی میشوند که یکی از آنها تصمیمگیری درباره انتخاب یک والد برای ادامه زندگی است.
مخاطب محترم، این میزان قضاوت منصفانه درباره دادن حق به پدر و مادرتان که هر دو آدمهای خوبی هستند اما برای هم ساخته نشدهاند، بسیار ارزشمند و قابل تحسین است. این نشان از رشد و پختگی شما دارد که نمیخواهید چسب رابطهای باشید که رضایتمندی در آن نیست، هرچند کاملا شرایط پر فشار شما قابل درک است که متاسفانه در مقطعی از زمان قرار گرفتهاید که مجبور هستید یک نفر را برای ادامه زندگی انتخاب کنید.
با توجه به این که در میزان علاقهمندیتان به هر دو، شرایط یکسانی دارید و از نظر امکانات هم هر دو نفرشان خانه جداگانه دارند، پس بهتر است به بررسی شرایط دیگری بپردازید که بتوانید تصمیمگیری بهتری انجام دهید. مثلا شرایطی مانند نزدیکی منزل هر کدام به محل کار یا تحصیل شما یا این که نیازمندی کدام والد به شما برای همراهی مسیر بعد از طلاق بیشتر است؟ چون هیچ اطلاعاتی از زندگی و شرایط شما نداریم، نیاز است این موارد توسط خود شما بررسی شود. در مجموع نیازمند بررسی یک سری ملاکها از بعد اخلاقی، اعتقادی، مالی و... هستید تا با قدرت انتخاب خود به تصمیمی برسید که کمترین آسیب به خودتان و دیگری وارد شود یعنی با توجه به مجموع این شرایط با کدام والد چالش کمتر و رضایت بیشتری خواهید داشت؟
نکته مهم در این زمینه، نحوه ارتباط خود شما با هرکدام از والدین پس از جدایی است. از جمله موارد مهم این است که قرار نیست شما با هر والدی که زندگی میکنید، منبع خبری یا اطلاعاتی برای والد دیگر باشید یعنی از همان ابتدا بهتر است قوانینی ساده و قابل اجرا برای هر دو بیان کنید تا بعد ازاین هم آسیب کمتری به هر سه نفر وارد شود. چون شما کانال ارتباطی این دو هستید ممکن است روی رفتوآمدها یا جزئیات زندگی دیگری از طریق شما به کسب اطلاعات بپردازند. تلاش کنید با هر والدی که زندگی میکنید، برای دیگری به معنای هم تیمی نباشید و ائتلافی بین شما و این والد اتفاق نیفتد. مثلاً جانبداری از یکی و محکوم کردن دیگری غالبا برای خود شما و والد دیگر فشارزا خواهد بود.
همانطور که والدین تاکید کردهاند که ما تو را دوست داریم، شما هم تاکید کنید انتخاب یک نفر به معنای بهتر بودن او یا علاقه بیشتر من نیست بلکه با توجه به مجموع شرایط این تصمیم رقم خورده است. بهتر است با هر والدی که زندگی میکنید، رابطه منظم و مستمری هم اعم از تلفنی، پیامک، دیداری، تفریحی و... با دیگری داشته باشید تا آن والد دیگر حس بیتوجهی یا نادیده گرفته شدن نداشته باشد.
بیشتر بخوانید
منبع : خراسان