پشهها، این موجودات موذی، اغلب به عنوان اعصاب خردکنندهترین حشراتی محسوب میشوند که روزانه و به خصوص در فصل تابستان با آنها سر و کار داریم.
پشههای ماده بعد از تشخیص حضور یک انسان، با نشستن روی بدن قربانی از طریق حسگرهای موجود در پاهای خود متوجه میشوند که آیا خون فرد مناسبشان هستن یا نه.
تحقیقات نشان داده که باکتریهای حاضر در ناحیه پوست انسانها نقش مهمی در جذب پشهها دارند. به این صورت که این حشرات بیشتر جذب افرادی میشوند که تنوع باکتریهای روی پوستشان کمتر است.
بوی بد پا نیز برای پشههای ماده رایحهای جذاب منتشر میکند که آنان را به این سمت از بدن انسان میکشد، با این حال بیشتر افراد به دلیل نشنیدن صدا متوجه بال زدن پشه در اطراف مچ پای خود نمیشوند.
هنگامی که یک پشه ماده به سمت هدف پرواز میکند، بالهای خود را تقریبا ۵۰۰ بار در ثانیه با فرکانس ۴۵۰ تا ۵۰۰ هرتز به هم میزند. این صدا برای پشههای نر آهنگ دلنشینی است که به هنگام جفتیابی آنان را برانگیخته میکند. البته در چهرهی افرادی که این صدا را میشنوند برانگیختگی خاصی به چشم نمیخورد.
پیشتر در سال ۲۰۱۳ نتایج یک تحقیق که در نشریه PLOS One منتشر شد نشان میداد باکتریهای عامل تولید بوی بد به نام Brevibacterium که در پوست انسان حضور دارند، همانها هم باعث ایجاد بوی پنیر لیمبرگر میشوند، عامل جذب پشهها به شمار میروند.
پژوهشگران میگویند بهترین راه اجتناب از پشهها پوشیدن لباسهایی با رنگ روشن، زدن کرمهای ضدپشه و دوری از محل تجمع این موجودات (نظیر مردابها و تالابها) به هنگام غروب و طلوع آفتاب است چرا که در این مواقع این حشرات بیشتر فعال هستند.
انتهای پیام/