دوران عقد بهترین دوران شناخت است زیرا افراد با ارتباط عاطفی و زناشویی میتوانند به روحیات و رفتار یکدیگر آگاه شوند. اگر می خواهید که در دوران عقد روزگار خوشی را با همسرتان داشته باشید و همچنین برای بهتر شدن زندگی تان در دوران عقد و نامزدی بهتر است یکی سری از اصول را رعایت کنید.
معمولاً دوران عقد را دوران شناخت می نامند. این دوران طلایی باعث می شود که دختر و پسر بهتر یکدیگر را شناخته و با روحیات و خواسته های هم آشنا شوند. در دوران عقد بسیاری از شناخت ها که یکی از مهم ترین آنها شناخت جنسی دو طرف از هم است، صورت می گیرد. زیرا یکی از ویژگیهای مهم ازدواج غیر از ایجاد رابطهای دوستانه و محبتآمیز، فراهم آوردن رابطهی جنسی است. رابطهی جنسی، زن و مرد را بیدرنگ در کنار هم قرار میدهد تا اینکه همسران در تمامی فعالیتهای دیگر نیز با هم باشند.دختر و پسر با عقد شرعی و قانونی با یکدیگر پیمان ازدواج را بسته اند، اما هنوز در دو آشیانه اند. دوران عقد دارای اهمیت ویژه ای می باشد که به پاره ای از آن میپردازیم.
1- برای دختر و پسر که از کودکی در کنار خانواده خود زندگی کرده اند و با اعضای خانواده مانوس بوده اند، جدایی ناگهانی دشوار است و این امر ممکن است سبب ایجاد خلا عاطفی برای آنها «به ویژه دختر» گردد. لذا دوران عقد فرصتی است تا به تدریج هم دختر و پسر و هم خانواده های آنها آماده پذیرش و تحمل این جدایی شوند.
2- دختر و پسر که تا چندی پیش از این، با یکدیگر ناآشنا و بیگانه بوده اند، برایشان سخت است که یک باره در کنار هم قرار گیرند و زندگی مستقلی را آغاز کنند. دوران عقد میتواند این فرصت را برای آنها فراهم سازد تا با انس و همدلی که به مرور زمان نسبت به یکدیگر پیدا میکنند، با آمادگی و آرامش بیشتری زندگی مشترک خود را آغاز کنند.
3- نکته مهم و اساسی این است که در دوران عقد دختر و پسر می توانند به شناخت بیشتری از یکدیگر دست یابند و به شناخت قبلی خود «که پیش از دوران عقد، در مرحله انتخاب به دست آورده اند»، عمق بیشتری ببخشند تا خود را برای تفاهم و سازگاری و بالندگی مطلوب در زندگی مشترک آینده آماده سازند.
4- دختر و پسر در دوران عقد می توانند برای پذیرش مسئولیت زندگی مشترک آمادگی لازم را به دست آورند. دوران عقد فرصت مناسبی برای برنامه ریزی زوج های جوان برای استقلال و شکوفایی زندگی مشترک است همچنین شور و نشاط و امید نسبت به زندگی آینده که با سخنان پرامید و رفتار متین و مطمئن از جانب دختر و پسر میسر می گردد.
5- با شروع دوران عقد، خداوند متعال محبت و عشق بی نظیری را میان دختر و پسر به وجود می آورد، به طوری که آنها از دیدن یکدیگر خوشحال شده و آرامش درونی خاصی را احساس میکنند و با دیدارهای صمیمانه در دوران عقد، مهر و محبت آنها نسبت به هم افزایش می یابد. باید توجه داشت رفتار و گفتار آنها در افزایش محبت یا کاهش آن موثر است.
در دوران عقد دختر و پسر می توانند به شناخت بیشتری از یکدیگر دست یابند و به شناخت قبلی خود که پیش از دوران عقد، در مرحله انتخاب به دست آورده اند، عمق بیشتری ببخشند.
6- اگر دوران عقد با هوشیاری و خردمندی سپری شود، تبدیل به شیرین ترین و به یادمانی ترین دوران زندگی زوج های جوان میشود. زیرا دختر و پسر، از داشتن موهبت همسر بهره مند هستند و نیز مسئولیت ها و تعهدات کمتری نسبت به یکدیگر دارند. ( در دوران عقد پسر تعهد کمتری نسبت به هزینه و تامین مایحتاج زندگی دارد و دختر نیز مسئولیت اداره خانه را بر عهده ندارد).
7- خانواده های همسران در فاصله دوران عقد می توانند برای تهیه مقدمات ازدواج آنها آمادگی لازم را پیدا کنند.
8- دوران عقد زمان مناسبی برای تامین نیازهای دختر و پسر است تا بدین وسیله هر دو به آرامش و سکون برسند. یکی از این نیازها، نیاز به مورد توجه واقع شدن است که برای تامین آن دختر و پسر در دوران عقد باید عواطف و احساسات یکدیگر را در نظر بگیرند و برای آن ارزش قابل توجهی قائل باشند.دوران عقد از طرفی، دوران بسیار سختی برای زوج جوان است. در دوران عقد و نامزدی که معمولاً دختر و پسر گاهی با هم خلوت می کنند، کنترل کردن غریزه ی جنسی سخت است و همین موضوع دوران عقد را سخت می کند. خواسته ها و نیازهای جنسی یکی از مهم ترین مسائل و گاهی مشکل ساز ترین موضوعات پیش آمده در دوران عقد است.
دوران عقد زمان مناسبی برای تامین نیازهای دختر و پسر است.دوران عقد دو صورت دارد که یک صورت آن بسیار زیبا و پر از دلدادگی است و صورت دیگر آن شناخت و حل اختلافات بین دختر و پسر و خانواده های دو طرف است. در دوران عقد اتفاقاتی ممکن است برای هر کسی پیش بیاید که بنا به نوع این اتفاقات می تواند برای هر فردی خوشایند و یا برای فرد دیگری ناخوشایند تلقی شود.
اول آشنایی به طور طبیعی هیجان دو نفر بیشتر است، حرف ها کمی عاشقانه تر و اشتیاق برای باهم بود پر رنگ تر است اما به مرور زمان و ایجاد صمیمیت کمی از آن شور و التهاب روزهای اول کم می شود که این موضوع طبیعی است و نباید شما را نگران کند. هر دوی شما در حال مهیا کردن مقدمات ازدواج تان هستید، خرید جهاز از جانب دختر و تهیه ی مسکن و مراسم ازدواج از جانب پسر، به اندازه خود نگرانی و دلمشغولی دارد. هر چند که بیشتر این نگرانی ها اشتباه بوده و زیبایی دوران عقد کردگی را از بین می برند اما در هر صورت دوران عقد،کمی هر دوی شما درگیر هستید پس نیاز به صبوری بیشتری دارید.
یکی از مسائلی که افراد بخصوص مردها در دوران عقد باید رعایت کنند نحوه برخورد با نامزد خود و خانواده ی او در دوران عقد می باشد که این برخورد باید متقابل باشد و در مقابل خانم ها نیز در برخورد با نامزد و خانواده او مواردی را رعایت کنند تا یک احترام متقابل بوجود بیاید و هیچ یک از طرفین از دست دیگری ناراحت نشوند.هنگامی که شما برای دیدار نامزدتان میروید نباید فراموش کنید که همسر شما هنوز در خانه پدری خود زندگی می کند و شما باید تابع قوانینی باشید که در خانه آنها حاکم است و اگر احیانا مشکلی در بین شما و نامزدتان پیش آمد نباید اجازه دهید که خانواده ها از این اتفاق باخبر شوند و سبب نگرانی بی مورد آنها شوید.
دیدارهای همسران در دوران عقد از اهمیت بسیاری برخوردار است. این دیدارها از دو جهت سودمند است: همسران می توانند هم از کنار هم بودن لذت ببرند و هم با روحیات و اخلاق یکدیگر آشنا شوند. اما برای اینکه این ملاقات ها به دور از تنش و به نحو سالم و مطلوب صورت گیرد توجه به نکته زیر ضروری است:
جهت ملاقات یکدیگر زمان و دفعات آن را در دوران عقد با مشورت همسر و خانواده او تعیین کنید، زیرا رعایت این مسئله دارای محاسن زیر است:
اگر خانواده عروس از زمان حضور داماد در خانه خود آگاه باشند، به راحتی می توانند مقدمات لازم برای پذیرایی و استقبال از او را فراهم کنند، در این صورت داماد نیز احساس می کند که مورد احترام قرار گرفته است و خانواده دختر نیز به خاطر سرزده آمدن داماد دچار نگرانی و ناراحتی به لحاظ فراهم نبودن مقدمات پذیرایی از او نمی شوند.به دلیل نظم حاکم بر این گونه ملاقات ها، دختر و پسر از آرامش روانی برخوردار می شوند. زیرا داشتن نظم یک نیاز روانی است. دختر برای دیدار همسر خود آمادگی بیشتری دارد و خود را برای دیدار با او آماده می کند. بدین ترتیب برای همسر خود جذابیت بیشتری خواهد داشت و این باعث رضایت مندی آنها از ملاقات با یکدیگر می شود.
در ملاقات هایی که در دوران عقد با یکدیگر دارید برای موفق و شاداب بودن این دیدارها باید مقدماتی فراهم کنید:
از همین دوران عقد و نامزدی، یاد بگیرید که آنچه در دل دارید به زبان آورید
توجه به خود و آراستگی ظاهر خود داشته باشید. آراستگی پسر این است که به وضعیت اصلاح موهای خود و مرتب بودن آنها، تمیز بودن کفش و لباس ها، استفاده از عطر مناسب و مورد علاقه همسر توجه داشته باشد. آراسته بودن دختر نیز این است که لباسی بپوشد که برازنده اوست. خود را به نحوی مطلوب و زیبا آرایش کند. موهای خود را به شکلی مناسب و زیبا مرتب نماید و از عطری مناسب که مورد علاقه همسرش است و جذابیت او را بیشتر میکند استفاده نماید.
همیشه قبل از حضور در خانه همسرتان، با تماس تلفنی آنها را از آمدن خود مطلع سازید. در صورتی که مجبور به لغو قرار ملاقات شدید، حتماً سریع به آنها خبر دهید و اگر هم به منزل همسرتان دیر رسیدید از آنان عذرخواهی کنید. برای همسرتان هدیه ای مناسب در حد توان خود و سلیقه او تهیه کنید. یک شاخه گل نیز می تواند احساس خوبی را در همسرتان ایجاد کند که حاکی از عشق و محبت شما نسبت به اوست.
از نوشتن کلمات زیبا بر روی هدیه خود دریغ نکنید. (عباراتی مانند: «عزیزم دوستت دارم»، «تقدیم با عشق»، «تقدیم با صمیمانه ترین محبت ها»، «تقدیم به زیباترین گل زندگی ام» و… ناگفته نماند که گفتن این کلمات در هنگام دادن هدیه، محبت شما را در دل همسرتان بیشتر خواهد کرد.
زوج های جوانی که به خاطر وضعیت خاص شغلی یا تحصیلی کمتر موفق به دیدار یکدیگر میشوند، بهتر است در همان ملاقات های اندک خود، آن چنان با گرمی و محبت و صمیمیت و عشق با یکدیگر برخورد کنند (با به کاربردن کلماتی که حاکی از عشق و علاقه زیاد آنها به همسرشان است) که در هنگام عدم حضور همسرشان با یادآوری آن خاطرات شیرین، عشق به همسرشان هم چنان در دلشان پایدار بماند.
خانواده همسران هم باید در حد توان خود وسایل لازم برای یک پذیرایی گرم و صمیمی از آنها را فراهم سازند. با گشاده رویی پذیرای آنها باشند و در صورت امکان اتاقی را برای ملاقات خصوصی آنها اختصاص دهند. قبل از ملاقات خصوصی با همسر باید مدتی را با خانواده او به گفت وگو و احوالپرسی بپردازید.
استقبال گرم از همسر هنگام ورود به منزل یکی از عوامل پایه ای و استحکام خانواده است. در ملاقات خصوصی ابتدا با گفتار نرم و صمیمانه که حاکی از اشتیاق نسبت به یکدیگر است، با هم احوالپرسی کنید. در آغوش گرفتن و بوسیدن هم یکی از امور ضروری در این ملاقات ها میباشد که نشانه محبتتان به یکدیگر است.
با کلمه زیبا و دلنشین از هدیه همسرتان تشکر کنید و متقابلاً علاقه خود را به او ابراز کنید. هدیه همسرتان با عشق و علاقه به شما تهیه شده است، مبادا ارزش حقیقی آن را به واسطه هزینه کم یا اندازه کوچکش نادیده بگیرید. سعی کنید در این دیدارها با یکدیگر گفت و گو داشته باشید. زیرا صحبت نکردن با یکدیگر موجب سردی در روابط میان شما میگردد. ضمن اینکه با انجام این گفت و گوها، می توانید از یکدیگر شناخت بیشتر پیدا کنید و با روحیات و خصوصیات رفتاری یکدیگر آشنا شوید.
از همسر خود تعریف کنید. از نوع رفتار او، وضعیت ظاهری، از عطری که استفاده کرده است و… اینها از جمله عواملی است که بر جذابیت ملاقات های شما می افزاید و موجبات دلبستگی بیشترتان را فراهم میکند. آنچه در دل دارید به زبان آورید و نگذارید نکات کوچکی که موجب ناراحتی شما شده است پنهان بماند. زیرا با انباشته شدن حرف های کوچک است که انبوهی از مشکلات به وجود می آیند.
در سخن گفتن باید علایق همسر خود را در نظر بگیرید نه اینکه حرف هایی بزنید که تنها خودتان به آن علاقه دارید. حتما سخن خود را با پیامی مثبت آغاز کنید. از کلماتی زیبا و مناسب استفاده کنید. شاد و با نشاط سخن بگویید. این هنری است که باید فرا گرفت. ملایمت در کلام بسیار موثر است.حتماً با همسرتان با نرمی، ملایمت و گرم صحبت کنید. نه آن قدر در پرده و مبهم صحبت کنید که همسرتان صحبت شما را متوجه نشود و نه به گونه ای صحبت کنید که از آن تندی ورک گویی آزاردهنده استنباط شود.
گفتن حرف های امیدوار کننده (البته نه دروغ) در دوران عقد میتواند چشم انداز آینده ای روشن را در برابر همسرتان جلوه گر سازد. گفت وگوی سالم باید دو طرفه باشد. (به این معنی که نباید همواره یک نفر صحبت کند و دیگری شنونده باشد. فرصت صحبت کردن را به همسرتان نیز بدهید.) از اهمیت و ارزش نگاه های چشم در چشم بدون کلام هرگز غافل نشوید.
از همین ابتدای زندگی مشترک و در دوران عقد و نامزدی، یاد بگیرید که آنچه در دل دارید به زبان آورید و نگذارید نکات کوچکی که موجب ناراحتی شما شده است پنهان نماند. زیرا با انباشته شدن حرف های کوچک است که انبوهی از مشکلات به وجود می آیند. سعی کنید شنونده خوبی برای صحبت های همسرتان باشید. با دقت و توجه کامل به سخنان او گوش دهید و در مواقع لازم با او همدردی و همدلی نمایید. بدین ترتیب همسر شما احساس میکند که یار و یاور و مددکار خوبی را در کنار خود دارد.
صداقت در گفتار عامل مهم دیگری است که به تداوم گفت وگو می انجامد و میتواند همسرتان را برای وارد شدن در زندگی با شما دلگرم سازد. دروغ گویی ناشی از عدم توانایی، ترس و نگرانی و ساده انگاشتن همسر است. برای جلب اعتماد بیشتر و استحکام روابط زناشویی از دروغ گویی اجتناب کنید. برای جلب اعتماد بیشتر و استحکام روابط زناشویی از دروغ گویی اجتناب کنید.
لازم نیست در دوران عقد تمام اسرار زندگی خود یا خانواده خود را با همسرتان درمیان بگذارید. اسراری را که به زندگی زناشویی شما چندان ارتباطی ندارد و آشکار شدن آن به روابط شما با همسرتان لطمه وارد میسازد، تا پایان عمر محفوظ داشته و بر ملا نسازید. از قهر کردن و ترک گفت وگو بپرهیزید؛ ترک کردن گفتگو به حالت قهر باعث آسیب های روانی می گردد. ضمن اینکه در دوران عقد، ممکن است موجب تردید در ادامه زندگی مشترک شود.
در گفت وگو با همسرتان هرگز از خواستگاران و خاطرخواهان قبلی خود یاد نکنید، زیرا باعث دلسردی میان شما و همسرتان می شود. (زوج های جوانی که از یکدیگر دور هستند خوب است نکات مذکور را در حین گفت وگوهای تلفنی که با یکدیگر دارند، مراعات نمایند.)گاهی یک نگاه محبت آمیز و تبسمی بر لب، بیشترین عشق و گرمی را به همسر می بخشد و موجب دلگرمی او برای ادامه زندگی مشترک خواهد شد. خالق دل ها، نگاه صمیمانه و عاشقانه همسران به یکدیگر را عبادت می داند.
فرهنگ ما باتمام زیبایی هایی که دارد در برخی موارد ایجاد دردسر و مشکل هم میکند. آداب و رسومی چون شب چله، خرید هدیه به مناسبت هر عید و مواردی مانند اینها در کنار پرس و جوی اطرافیان در مورد قیمت خریدهای انجام شده، تالاری که قرار است در آن جشن ازدواج انجام شود و خلاصه حاشیه هایی ازدواج که کم نیستند، نمی گذارد شما به متن، که همان آشنایی بیشتر با خلقیات یکدیگر است توجه کنید. بهتر از همین اول، پرونده ی حرف و حدیث های حاشیه ای را ببندید و خودتان و زندگی تان را بیمه کنید.
شما و همسرتان قرار است یک عمر با هم زندگی کنید. هر کدام تان گذشته ای متفاوت و تربیت خانواده ای مجزا دارید. هر قدر هم که در انتخاب دقت کرده باشید، بازهم باید تفاوت های موجود را بشناسید، بفهمید و اگر امکان نزدیک تر شدن، وجود دارد، اقدام کنید و در غیر این صورت، همدیگر را با تفاوت های تان بپذیرید.خیلی مهم است که بتوانید گفتگو کنید و در بیان احساس تان صادق باشید. رودربایستی به بهانه ی روزهای اول آشنایی،بزرگ ترین اشتباهی است که می تواند تبدیل به نارضایتی های تلمبار شده ای گردد که رابطه تان را کدر و تار کند.
در دوران عقد، هر فرد وظیفه دارد که به خواسته های جنسی همسر خود در حد معقول پاسخ گوید
بسیاری از خانواده ها و همچنین برخی از مشاوران، زوج های جوان را از برقراری روابط کامل جنسی در دوران عقد، منع می کنند. ترس و نگرانی آنها از مسایلی مثل: احتمال به هم خوردن ازدواج، امکان باردار شدن ناخواسته عروس، کمتر شدن اشتیاق دوطرف و خصوصا پسر برای برگزاری هرچه سریع تر عروسی و… است.
اما از طرف دیگر محدود کردن غریزه جنسی و خودداری از برقراری رابطه کامل زناشویی میتواند عواقب زیادی نیز داشته باشد. سرپوش گذاشتن بر میل سرکش شهوت آنهم زمانی که دوطرف احساس می کنند این حق قانونی و شرعی آنهاست که از یکدیگر بهره ببرند، می تواند باعث برخی اختلافات و کج خلقی ها در زمان قبل از عروسی شود. از طرفی زمینه ایجاد انحراف را نیز فراهم نماید.
رابطه ی جنسی دوران عقد از خود تعریفی دارد و این تعریف با توجه به خانواده های دو طرف، مخصوصاً دختر متفاوت است. اما واقعاً تکلیف دختر و پسر در دوران عقد چیست و آنها چطور میتوانند یکدیگر را از نظر جنسی ارضا نمایند؟
بسیاری از زوج ها با توجه به تعاریف مختلف خانواده های خود در این زمینه و بسط دادن یا کم کردن این دایره ی محدودیت به مشکل بر می خوردند. بعضی از زوجها در دوران عقد بیش از حد رعایت کرده و به عبارتی حیا را در جای نادرست خود استفاده می کنند.
در دوران عقد، هر زن و مردی وظیفه دارد که به خواسته های جنسی همسر خود در حد معقول پاسخ گوید. دختر و پسر می توانند با هم بیرون بروند، دست یکدیگر را بگیرند و علاقه شان را با لمس بدن یکدیگر بیشتر کنند، اما باید توجه داشته باشند که با توجه به سختگیری خانواده ها در جلوگیری از بارداری دختر در دوران عقد، زوج در حد رابطه ی کامل جنسی پیش نروند.
بعضی از دختران در دوران عقد، از نیازهای ابتدایی همسرانشان دوری کرده و آن را نادرست میدانند. آنها برآورده کردن کوچکترین خواسته های همسر را به رفتن زیر سقف مشترک موکول می کنند و نمی دانند که اشتباه آنها تا چه حد می تواند به رابطه ی سالم شان ضرر وارد نماید.
نباید فراموش کرد که ازدواج در اسلام و جامعهی ما، تنها راه ارضا کردن غریزه ی جنسی است و مسلماً یک پسر هم یکی از نیت های ازدواجش این موضوع است و اگر این نیاز های ابتدایی توسط دختر رفع نشود، احتمال کشیده شدن پسر به رابطه هایی غیر از ازدواج و دلسرد شدن او از همسرش، وجود دارد و چه خوب است که این نیازها توسط این راه حلال رفع و رجوع شود و البته پسر نیز باید متوجه باشد که برای خواسته هایش محدودیت بگذارد و همسرش را در سختی قرار ندهد.
البته در این میان، خانواده ها نیز بسیار نقش دارند. خانواده ها موظف هستند شرایطی را به وجود آورند که زوج عقد کرده بتوانند با یکدیگر تنها باشند و در تنهایی بعضی از نیاز های هم را رفع کنند. در مواقعی سختگیری بسیار خانواده ها در این رابطه که حتی خلوت کردن دختر و پسر را برای لحظه ای درست نمی دانند، این موضوع ریشه دار شده و حتی ممکن است دختر از طرف شوهر و پسر از طرف همسرش مورد شماتت قرار بگیرد.
نباید فراموش کرد که دختر و پسر در دوران عقد، کاملاً به هم حلال هستند و رابطه ی آنها با هم نه تنها نادرست نیست، بلکه کاملاً درست و بجا است و در واقع همان رابطه ای است که اسلام به آن سفارش کرده است. از طرفی دیگر باید به زوج آموزش داده شود که دوران عقد محدودیت هایی هم دارد و هر زوجی برای تخطی نکردن از قوانین دوران عقد باید بتواند این حدود را رعایت کند.
البته باید توجه کرد، که چون اغلب بعد از دوران عقد مراسم عروسی برگزار می شود، برای خود زوج هم لازم است تا محدودیت ها را رعایت کرده و توقعات معقول از هم داشته باشند و از طرفی دیگر رابطه ی کاملاً آزاد زناشویی در دوران عقد ممکن است باعث از دست دادن اشتیاق افراد برای زودتر رفتن زیر یک سقف شود و از طرف دیگر، چون در دوران عقد، زوج بیشتر با هم آشنا شده و امکان به تفاهم نرسیدن و به دنبال آن جدا شدنشان وجود دارد، بهتر است که رابطه ی جنسی شان کنترل شود.
ازدواج راهی برای برطرف کردن نیازهای مهم زندگی افراد است و فردی که به ازدواج روی می آورد، یعنی ارضای نیازهایش را از درست ترین و برگزیده ترین راه ممکن انتخاب کرده است، درست نیست که پس از عقد نیز راه را بر او بست و او را در انتظار نگه داشت و این انتظار باعث پشیمانی او از ازدواج شود. بلکه باید با آموزش درست، راه را برای برآورده کردن خواسته هایش فراهم کرد.
بیشتر بخوانید
منبع : تسنیم