تورونچ یا پرتقال از خانواده مرکبات (Rutaceae) است و دامنه انتشار و محلهای عمده رویش این گیاه پرتقال ابتدا از چین به هند بوده است و سپس مسلمانان بخصوص عثمانیها آن را به اروپا بردنند. در حال حاضر بیش از ۲۰۰نوع از این میوه در آمریکا کاشته میشود. در ایران نیز به عنوان یک محصول باغی به شکل گستردهای مورد کاشت و پرورش قرار میگیرد.
پرتقال دارای طبع معتدل است و ترکیباتی نظیر روغن فرار، نشاسته، چربی، قند نوعی ماده تلخ، فلاونوییدها و ویتامینهای A وBوC را دارد. همچنین املاح معدنی بهویژه سدیم در پرتقال رسیده به وفور یافت میشود.
پرتقال این گیاه دارویی با ارزش را چینیها به دنیا معرفی کردند و در قرون وسطی پزشکان عرب به آن توجه خاصی داشتند. در قرن شانزدهم عصاره روغنی پرتقال به نام روغن نرولی کشف شد که دارای خواص ضدعفونیکننده و معطر است.
میوه پرتقال در چین به شکل رسیده و نارس استفاده دارویی داشته و به عنوان محرک گوارش و ضد یبوست استفاده میشود. برای درمان سرفههای خشک، آرامش اعصاب، بیخوابی و شک عصبی مفید است و در طب سنتی چین عقیده بر این است که مصرف میوه پرتقال موجب تحریک انرژی راکد در بدن میشود.
پوست میوه به شکل تازه و خشک شده استفاده دارویی داشته و برای تقویت سیستم گوارشی و دستگاه تنفسی و خلط آور مفید است.
دمکرده پوست پرتقال را میتوان هم از پوست خشک هم از پوست تازه تهیه کرد برای منظور مقدار ۱۰گرم پوست تازه و یا ۵ گرم پوست خشک را به یک لیوان آب جوش اضافه کرده.به مدت ۵ دقیقه جوشانده و برای درمان ناراحتیهای گوارشی نظیر سوء هاضمه، یبوست، نفخ و نیز درمان ناراحتیهای دستگاه گوارشی روزانه ۳ فنجان مصرف کنید.
دمکرده پوست پرتقال را با مقدار مساوی عسل ترکیب کرده و پس از خنک شدن برای درمان سرفه به مقدار ۲ الی ۴ میلی لیتر تا بهبودی کامل مصرف کنید.