مشکل یادگیری کودکان را چگونه شناسایی کنیم؟

برای بیان برخی از صفات بارز این مشکل در کودکان مثالی می‌زنیم:آنجلینا ۴ سال سن دارد و برای اولین بار به مدرسه رفته بود. در کلاس، با همکلاسی‌های خود صحبت و تعامل نمیکرد او همچنین از دستورات معلم خود سرپیچی میکرد. مشاور ومعلم مدرسه ترتیب قرار ملاقاتی را با والدین آنجیلنا دادند، چون به نظر میرسید او در آموزش و یادگیری ضعف دارد، در مدت زمان کوتاهی، والدین او در سه جلسه جداگانه در مدرسه حاضر شدند.

در خانه، آنجلینا پر حرف و علاقه‌مند به یادگیری از جانب پدر و مادر خود است، اما این اتفاق در مدرسه نمی‌افتد وقتی فشار از روی خانواده آنجلینا کمتر شد، او را پیش متخصص مغز و اعصاب (پزشک اطفال) بردند بعد از یک ارزیابی، پزشک اعلام کرد:چیز غیر معمولی وجود ندارد، آنجیلینا فقط یک کودک متفاوت است همانند خیلی از کودکان دیگر. آنجلینا بسیار اجتماعی، علاقه‌مند به درس، و با دوستان و معلم خود با شوق تعامل و صحبت میکرد، از طرفی پزشک به والدین آنجلینا گفت که هر کودک با یک سرعت متفاوت شروع به یادگیری می‌کند. داستان فوق، توسط خیلی از کودکان، والدین، معلمین و مشاورین سلامت تجربه شده است.
این جمله که "هر کودکی با یک سرعت شروع به یادگیری میکند" موجب اضطراب می‌شود و ما را مجبور به دیدن مشکلاتی می‌کنند، که حتی وجود خارجی ندارند. شروع مدرسه مشکلات عمده‌ای را به همراه دارد که به مرور زمان قابل حل است کودکان از طریق بازی آموزش میبینند و معلمین رابطه نزدیک تری با کودکان دارند، وقتی کودکان رشد می‌کنند، مسائل مدرسه پیچیده‌تر میشود، کار‌های گروهی، و روابط دوستانه وارد شکل جدیدی میشود، کودک نسبت به محدودیت‌ها و توانایی‌های خود آگاه‌تر میشود این موضوع برای گروهی جالب و برای برخی دیگر نیست.

یک متخصص، ضعف در یادگیری را به طور مشخص در سال سوم تحصیل که حدود سن ۷ یا ۸ سالگی است را میتواند تشخیص دهد، ضعف در یادگیری بر روی پردازش اطلاعات تاثیر میگذارد برای مثال:یک کودک در یادگیری، خواندن و نوشتن کند است ودر ریاضیات مشکل دارد، امکان دارد جزئیات را درک کند، اما در مدیریت بیان صحیح آن ضعف دارد، این موضوع نه تنها بر روی عملکرد کودک در مدرسه، بلکه در ارتباط با دیگران تاثیر گذار است.
اولین نشانه‌های ضعف و مشکل در یادگیری برای کودکان زیر ۵ سال:
ما جزئیات این علائم را در زیر بیان میکنیم:اگر چه ما باید نگران باشیم نه نا امید. شما باید صبور باشید و کودک خود را زیر نظر بگیرید و پیشرفت او را ملاحظه گر باشید.

داشتن مشکلات حرکتی مانند نوشتن، راه رفتن، بریدن، بستن دکمه، بستن زیپ
آن‌ها در تلاش هستند تا این دستورالعمل‌های ساده را انجام دهند، اما ناتوانند
مشکل تلفظ ویادگیری لغات جدید از مشکلات آنهاست، برای آن‌ها خواندن، یادگیری اعداد، الفبا، ایام هفته، رنگ‌ها و اشکال هندسی دشوار است. هم چنین تمرکز و توجه کردن.
برای انجام فعالیت‌های مدرسه و فعالیت‌های اجتماعی و خانوادگی احساس یاس و نا امیدی می‌کنند.
مشکل یادگیری کودکان را چگونه شناسایی کنیم؟
نشانه‌های ضعف یادگیری در کودکان بزرگ‌تر
علاقه‌ای به صحبت در مورد تکالیف خود ندارندو وقت زیادی صرف وظایف خود می‌کنند
علاقه‌ای به مدرسه ندارند و زود خسته و کسل می‌شوند
رفتار تهاجمی و ضعیفی در مدرسه دارند
برای بیان و ابراز احساسات خود با خود می‌جنگند
دچار کم خوابی و کم غذایی میشوند
کودکانی که ضعف یادگیری دارند، دارای هوش نرمال یا فوق نرمال هستند
اگرچه برایشان سخت است تا دانسته‌های خود را به اشتراک بگذارند
زمانی که در یادگیری یک موضوع خاص دچار مشکل میشوند، احساس نا امیدی و ناراحتی می‌کنند
این احساسات تاثیر منفی بر روی اعتماد به نفس آن‌ها دارد.
آن‌ها همچنین از افسردگی رنج میبرند، زمانی که بدست آوردن، گفتن، نوشتن و یا انجام دادن کاری برایشان سخت است.
در بعضی شرایط مشکلاتی مانند نارسا خوانی و ناتوانی در شمارش و حساب اعداد در کودکان با این مشکل می‌توان دید؛ که تشخیص به موقع این موضوع بی شک کمک کننده است، این کودکان مشکل تمرکز دارند، اما این به آن معنا نیست که دچار اختلال کمبود توجه هستند.

بیاموزیم و قبول کنیم که این ضعف، بخشی از زندگی است و به یاد داشته باشیم که در مورد آن نگران نباشیم، با کمک درست کودک شما رشد میکند و یاد میگرد شاد و سالم باشد. معلم کودک شما می‌تواند علائم این بیماری را تشخیص دهد و یک فضای آموزشی مناسب را ایجاد کند، اما او متخصص نیست، یک تشخیص و مداخله مناسب میتواند تاثیر مثبتی روی زندگی علمی کودک شما داشته باشد. کودکان با ضعف در یادگیری هنوز توانایی یادگیری را دارند، شما فقط باید بر روی توانایی‌های آن‌ها تمرکز کنید با این کار اعتماد به نفس آن‌ها را می‌سازید.
گفتن:
این کار را نکن و تنبیه کردن روی این کودکان بی تاثیر است و در واقع این روش مشکل را سخت‌تر میکند. وقتی کودکان به خاطر محدودیت‌هایی که دارند، اوقات تلخی یا گریه میکنند، در کنار آن‌ها بمانید وبه آن‌ها بگویید چقدر دوستشان دارید و یاد آور شوید که چقدر باید تلاش کنند تا کاری را انجام دهند در حالی که از سختی آن آگاهید.
برای والدین:
بزرگ کردن یک کودک با این اختلال پر استرس است اگر به کمک یا حمایت روانی نیاز دارید به دنبال آن باشید، کودک شما از خوب بودن و مهربانی شما سود میبرد پس لطفا، کودک خود را با کودکانی که دچار این اختلال نیستند مقایسه نکنید به خصوص با خواهر یا برادر.

 

منبع : ایرنا