نقره‌داغ والدین در ایستگاه سرویس مدارس

روزنامه جام جم نوشت: «در حالی که در شهر بزرگی مثل یزد،‌ شهرداری نرخ کرایه ایاب و ذهاب یک سال تحصیلی دانش‌آموزان را مشخص کرده و قیمت‌ها را در معرض دید همگان قرار داده اما در تهران در فاصله‌ای ۱۰روزه تا شروع سال تحصیلی، اوضاع سرویس مدارس همچنان درهم و برهم است. دانش‌آموزانی که به مدارس نزدیک خانه‌هایشان می‌روند به سرویس ایاب و ذهاب نیاز ندارند اما آنها که به هر دلیل در مدارس دورتر ثبت‌ نام کرده‌اند و به خدمات حمل‌ونقل نیاز دارند، امسال یا هنوز از نرخ‌های نهایی مطلع نشده‌اند یا اگر تکلیفشان مشخص شده باید قیمت‌های عجیب و غریبی را بابت رفت و آمد بپردازند.

در این میان، برخی مدارس غیر دولتی رکورد زده‌ و قراردادهایی به واقع کلان را با خانواده‌ها منعقد کرده یا در حال انعقاد هستند. از سوی دیگر این وضع مبتلابه بعضی از مدارس دولتی هم شده است؛ به طوری که بسیاری از خانواده‌ها امسال ترجیح داده‌اند خودشان قبول زحمت کرده و دانش‌آموزان را با خودروی شخصی به مدرسه ببرند و برگردانند.

اما والدینی که درگیر مشکلاتی همچون بیماری یا وضعیت‌هایی مثل اشتغال همزمان هستند به‌ناچار مقابل قیمت‌ها تسلیم شده و پیه نرخ‌ها را به تن مالیده‌اند. این در شرایطی است که پیگیری‌های جام‌ جم نشان می‌دهد هنوز مدارس، قیمت سرویس ایاب و ذهاب را در سامانه سپند (سامانه پایش ناوگان دانش‌آموزی)  که زیر نظر اداره کل انجمن اولیا و مربیان فعالیت می‌کند،‌ درج نکرده‌اند که به این ترتیب، امکان رصد قیمت وجود ندارد. با این حال، اطلاعاتی که جام‌ جم از چند نقطه شهر تهران به دست آورده به‌خوبی نشان می‌دهد گرانی از یک سو و نرخ‌های سلیقه‌ای از سوی دیگر، به حوزه سرویس مدارس ورود کرده است.

از هفت تا ۳۷ میلیون تومان

در شرایطی که در شهر یزد حداکثر قیمت تعیین‌شده برای استفاده از سرویس مدرسه در شش روز هفته و تا ۱۵ کیلومتر فاصله، ‌سه میلیون و ۹۰۰ هزار تومان تعیین شده و در شهر مشهد نیز بر اساس پیگیری‌های ما قیمت‌ها حول و حوش سه میلیون تومان می‌چرخد در شهر تهران این قیمت‌ها بیشتر به رویا شبیه است، زیرا حداقل قیمت‌هایی که به خانواده‌ها (آنها که به ما اطلاعات دادند) اعلام شده حداقل هفت میلیون تومان آن هم برای مسیرهایی است که با پای پیاده کمتر از ۱۰ دقیقه طول می‌کشد.

قیمت هفت میلیون تومان متعلق به یک مدرسه غیر دولتی در منطقه ۱۴ تهران (از مناطق شرقی شهر) است؛ منطقه‌ای که یکی دیگر از والدین که مسیر میان خانه و مدرسه‌شان حدود ۱۲ کیلومتر است قیمت را ۱۳ میلیون تومان گزارش می‌دهد. پدر یکی از دانش‌آموزان در محله تسلیحات تهران نیز امسال باید هشت میلیون تومان بابت سرویس مدرسه بپردازد؛ آن هم برای مسیری که کمتر از دو کیلومتر است.

در منطقه هفت پایتخت هم یکی از مدارس ابتدایی غیر دولتی برای ایاب و ذهاب ۲۲روزه در ماه قیمت ۱۰ میلیون تومان را به خانواده‌ها اعلام کرده؛ در حالی که پدر یک دانش‌آموز مدرسه دولتی به ما گزارش می‌دهد قیمت اعلام شده به آنها بابت هفته‌ای پنج روز در هفته،‌ ماهانه یک میلیون و ۲۰۰هزار تومان است که برای یک سال تحصیلی بیش از ۱۰ میلون تومان می‌شود؛ آن هم برای مسیری به کوتاهی سه کیلومتر.

اما در این بازار آشفته و پر حرف و حدیث، برخی مدارس غیر دولتی به واقع گوی سبقت را از دیگران ربوده‌اند؛ مدارسی که قیمت‌هایشان سر به فلک می‌کشد. طبق اطلاعات کسب شده جام‌ جم بسیاری از این مدارس به‌ویژه در مناطق شمالی شهر کمتر از ۲۰ میلیون تومان هزینه سرویس ندارند که وقتی نوبت مدارس برند غیر دولتی می‌رسد -‌ مثل مدرسه‌ای در خیابان فرشته -‌ هزینه ایاب و ذهاب دانش‌آموزان تا ۳۷ میلیون تومان هم می‌رسد.

شورای شهر و شهرداری پاسخگو باشند

خانواده‌ها این روزها که گیج و مبهوت قیمت‌ها هستند و خیابان‌های تهران که از اول مهر قطعا با هجوم خانواده‌ها برای رساندن بچه‌ها به مدرسه با خودروهای شخصی، آبستن ترافیک خواهد بود به نظر آن‌ قدر مهم هستند که این وضع آشفته به خاطرشان سروسامانی بگیرد. البته ما با محمدرضا ولی‌زاده، رئیس اداره توسعه انجمن‌های اولیا و مربیان سراسر کشور، صحبت کردیم. او  گفت چه خوب است رسانه‌ها به جای اینکه از آموزش و پرورش مطالبه‌گری کنند، شورای شهر به عنوان مرجع نرخ‌گذاری، شهرداری به عنوان متولی تاکسیرانی و نظارت بر قیمت‌ها و وزارت کشور به عنوان ناظر بالادستی پیمانکاران را مخاطب قرار دهند و از آنها درباره گرانی نرخ‌ها سؤال کنند.

با وجود این، اما ولی‌زاده از ما خواست به اطلاع مردم برسانیم بر اساس نرخنامه شورای شهر تهران کف و سقف قیمت‌ها پنج تا ۹ میلیون تومان (تا ۱۵ کیلومتر مسافت) است و اگر مبالغ بیشتری گرفته می‌شود ‌یا فاصله خانه تا مدرسه بیش از ۱۵ کیلومتر است یا سرویس مجبور به تردد در محدوده طرح ترافیک بوده که برای راننده هزینه‌ دارد یا تخلفی در حال وقوع است - که البته با توجه به یافته‌های ما به نظر می‌رسد بیشتر گزینه سوم است - امسال قیمت‌ها را تا این حد بالا برده است.»

انتهای پیام