مرموزترین سازه‌های ساخت بشر! +تصاویر

 به گزارش تابناک جوان به نقل از لست سکند، این نوع بنا‌های تاریخی همیشه فرصتی را برای حدس و گمان فراهم کرده‌اند تا هرکسی با توجه به دانسته‌ها و تحقیقات انجام شده، نظریه‌ای را در موردشان مطرح کند. برای هر کدام از این مرموز‌ترین سازه‌های ساخت بشر که بعضی هم جدید هستند، چندین نظریه مطرح می‌شود که قطعیت ندارند. در ادامه ۱۰ مورد جالب را معرفی می‌کنیم.

در شمال شرقی ایالت جورجیا یک سازه‌ی عجیب وجود دارد که با ۶ سنگ گرانیتی بزرگ به ارتفاع حدود ۶ متر ساخته شده و به آن سنگ‌های راهنما می‌گویند. روی این سنگ‌های بزرگ به هشت زبان زنده‌ی دنیا عباراتی نوشته شده است. این عبارت‌ها در واقع فرمان‌هایی هستند برای انسان‌ها تا از نابودی خودشان جلوگیری کنند. برخی افراد می‌گویند که این فرمان‌ها در اصل برای انسان‌هایی است که بعد از آخر الزمان زنده خواهند ماند.

این سازه‌ی مرموز توسط شرکت «Elberton Granite Finishing» ساخته شده است، اما کارفرمای آن شخص یا اشخاصی ناشناس هستند. گفته شده است که فردی به نام رابرت کرستین این سازه را سفارش داده است. چند ویژگی نجومی هم در این سازه در نظر گرفته شده است. حفره‌ای روی سنگ وجود دارد که شب‌ها می‌توان از داخل آن ستاره‌ی قطبی را دید.

 

معبدی باستانی از دوره‌ی رومی‌ها در شهر بعلبک لبنان باقی مانده است که از چند جنبه مرموز و جالب است. ستون‌های مرمری کنده‌کاری شده با ارتفاع ۲۰ متر و صفحات به کار رفته در پایه‌های آن از نظر معماری جالب هستند. از شواهد تاریخی چنین برداشت می‌شود که این بنا در دوره تئودئوس تخریب شد. ابعاد و آثار باقی مانده ثابت می‌کند که این منطقه برای ساکنان آن مقدس و مهم بوده است.

در این معبد چند سوال مهم مطرح است، سنگ بزرگ پایه‌ی اصلی معبد یک تکه است و وزنی بیش از هزار تن دارد، این سنگ چگونه منتقل شده است؟ حتی اگر از فناوری امروزی هم استفاده کنیم این کار آسانی نیست. شاید فکر کنید که سنگ از ابتدا در همان محل بوده است، اما باستان‌شناسان معدن سنگی را در همان نزدیکی پیدا کردند که تخته سنگ‌های بزرگی از آن استخراج شده و حتی یک سنگ برش خورده در آن باقی مانده است. ابعاد این تخته سنگ باقی‌مانده باورکردنی نیست، این سنگ ۲۱ متر طول، ۵ متر عرض و ۴/۲ متر ارتفاع دارد. مردم محلی معتقدند این معبد در زمان حکومت سلیمان ساخته شده است. البته معماری آن کاملاً به سبک سایر معبد‌های رومی است.

 

گوبکلی‌تپه در استان شانلی‌اورفه‌ی ترکیه و در نزدیکی مرز سوریه قرار دارد. در این سازه‌ی حلقه‌ای شکل، چندین تخته‌سنگ ایستاده دیده می‌شود که شباهت اندکی هم با استون‌هنج انگلیس دارد، اما تخمین زده می‌شود که این سازه ۱۲ هزار سال قبل ساخته شده است. کاربری اصلی این بنا مشخص نیست، اما احتمال داده می‌شود که محل پرستش بوده است، چون هیچ خانه‌ی مسکونی در اطرافش پیدا نشده است.

این محل در نتیجه‌ی اکتشاف‌های باستان‌شناسی به نام Klaus Schmidt در سال ۱۹۹۴ کشف شد. اکتشاف در این منطقه همچنان ادامه دارد و به جز گوبکلی‌تپه، چند معبد باستانی دیگر هم پیدا شده است. محققان معتقدند که در این محل مراسم قربانی انجام می‌شده است. احتمالاً این سازه‌ی حلقه‌ای شکل، فقط بخشی از معبد بزرگ‌تر است. در اطراف این محل، چندین تصویر‌نگاری روی سنگ‌ها نیز پیدا شده است که شکل‌هایی از حیوانات و انسان‌ها بر روی آن‌ها نقش شده است.

 

 

ماچو پیچو یکی از شگفت‌انگیز‌ترین و مرموز‌ترین سازه‌های باستانی در دنیا است. ماچو پیچو در واقع شهری متعلق به دوران اینکا‌ها است و بخش‌های اصلی آن به خوبی حفظ شده‌اند. تاریخ این شهر، مبهم و مرموز است، چون در سال‌های حدود ۱۵۳۰ اهالی آنجا را به طور ناگهانی ترک کرده‌اند. گفته می‌شود که این شهر در اثر حمله‌ی اسپانیایی‌ها تخلیه شده است.

اگر امروزه به ماچو پیچو سفر کنید، بیشتر بخش‌های آن بازسازی شده و حتی معبد‌هایی هم در آن قابل مشاهده است. به جز چرایی ترک اهالی شهر، راز اصلی در معماری خاص آن است. پیچیدگی و شکل جالب ساختمان‌ها در این منطقه کم سابقه است.

 

در جنوب زیمباوه یک ویرانه‌ی باستانی وجود دارد که هزاران سال قبل در آن مردمان شونا زندگی می‌کردند. این ساکنان قدیمی علاوه بر زیمباوه بزرگ، چند بنای دیگر هم ساخته‌اند که حالا فقط ویرانه‌هایش باقی مانده و توریست‌های زیادی برای دیدنشان به این منطقه سفر می‌کنند.

طبق تخمین‌ها، این بنا در قرن ۱۲ میلادی ساخته شده و بعد از آن تا ۳۰۰ سال پابرجا بوده است. دلیل اصلی متروکه شدن این منطقه نامعلوم است. آنچه که این ویرانه‌ها را جالب‌تر می‌کند این است که سنگ‌های استفاده شده همگی یک شکل هستند و بدون سیمان یا هر نوع نگهدارنده‌ای روی هم چیده شده‌اند. یکی از جالب‌ترین سازه‌های باقی مانده یک محوطه دایره‌ای شکل با دیواری بلند است که قطر آن به ۸۹ متر می‌رسد. ارتفاع دیوار ۱۰ متر و طول آن یا محیط دایره ۲۴۴ متر است. هنوز هدف اصلی این سازه مشخص نشده است.

 

چاوین هانتر یک سایت باستان‌شناسی است که در ناحیه‌ی انکاش پرو و شمال لیما قرار دارد. این سازه‌های مرموز قدمتی بیش از ۲ هزار سال دارند. از اکتشافات انجام شده می‌توان نتیجه گرفت که اینجا یک مکان مقدس بوده است و حتی مراسم قربانی هم در اینجا انجام می‌شده است. باور عمومی این است که بنا را با توجه به اعتقادات شمنیسم ساخته‌اند و حتی هنوز هم مردم بومی باور دارند رفتن به این منطقه نوعی قوت جادویی به فرد می‌بخشد.

این بنای تاریخی هم مثل موارد قبلی از نظر معماری و ابعاد جالب توجه است. برای رفتن به داخل معبد بهتر است همراه با راهنما وارد شوید، چون راهرو‌هایی پیچیده دارد.

 

در شهر «هوم استید» ایالت فلوریدا یک مجموعه از مجسمه‌ها و سازه‌های چیده شده در کنار هم وجود دارد که چگونگی ساخت و هدف آن، رازی پنهان است. برخی از این سنگ‌ها وزنی در حدود ده‌ها تن دارند، اما قابل باور نیست که همه‌ی این سازه توسط یک نفر درست شده باشد. نام او ادوارد لیدزکالنین (Ed Leedskalnin) است که از لتونی به آمریکا مهاجرت کرده بود.

آنطور که اهالی منطقه روایت می‌کنند، لیدزکالنین برای یادبود عشق ناکامش این قلعه‌ی مرجانی را ساخت. مجسمه‌هایی با شکل‌های مختلف که بزرگترینشان یک سازه‌ی برج مانند و با وزن تقریبی ۲۴۳ تن است. مصالح اصلی این مجموعه، سنگ‌های مرجانی هستند که جابجا کردنشان نمی‌تواند کار یک نفر به تنهایی باشد. لیدزکالنین در سال ۱۹۲۳ کار ساخت این سازه را شروع کرد و تا زمان مرگش به کارش ادامه داد. ایده‌ی ساخت کل این سازه‌ها به دست یک نفر بدون استفاده از امکاناتی خاص قابل باور نیست، چون او فقط ۱۵۲ سانتی‌متر قد و ۴۵ کیلوگرم وزن داشته است و دچار بیماری هم بوده است.

 

در اطراف شهر فونساوان دشتی پر از خمره‌های سنگی وجود دارد که شکل‌هایی جالب و ابعادی عجیب دارند. این خمره‌های کوچک و بزرگ سنگی در یک دشت بزرگ پراکنده شده‌اند. بزرگترین خمره، وزنی حدود ۶ تن دارد. هنوز معلوم نیست چه افرادی و با چه هدفی این خمره‌ها را ساخته‌اند.

قابل پذیرش‌ترین نظریه این است که این خمره‌ها در اصل قبر هستند. روی برخی خمره‌ها، در هم گذاشته‌اند و روی در‌ها نقش و نگار‌هایی از حیوانات دیده می‌شود. برخی کارشناسان می‌گویند خاکستر مرده‌ها بعد از سوزاندن به این خمره‌ها ریخته می‌شد و برخی می‌گویند هیچ ربطی به مرده‌ها ندارد و این‌ها جایی برای ذخیره برنج هستند. مردم بومی هم مثل همیشه شایعات خودشان را بیان می‌کنند. اهالی منطقه باور دارند روزگاری غول‌ها در این منطقه زندگی می‌کردند.

 

چند سازه‌ی شگفت‌انگیز در پارک آسوکای ژاپن وجود دارد، اما مهم‌ترین و مرموز‌ترین آن‌ها، درشت‌سنگ‌ها هستند. درشت‌سنگ‌ها در مناطق مختلفی از دنیا دیده می‌شود که بیشترشان هم مربوط به یک دوره‌ی تاریخی خاص هستند. تحقیقات انجام شده درباره‌ی درشت سنگ‌های این منطقه احتمال می‌دهد که این سنگ‌های پر نقش و نگار، یک قربانگاه بوده‌اند.

بزرگترین سنگ پارک ارتفاع ۷/۴ متر و پن‌های ۸ متر دارد. این قطعه از یک سنگ گرانیتی جدا شده که حداقل ۷ تن وزن داشته است. قدمت نقش‌های کنده‌کاری شده روی سنگ‌ها به ۲۵۰۰ سال قبل می‌رسد. نکته‌ی جالب این است که سنگ گرانیت بسیار سخت است و امروزه برای برش یا کشیدن یک خط ساده روی آن باید تجهیزاتی قوی در اختیار داشت. آنطور که می‌توان نتیجه گرفت این سنگ‌ها نتیجه‌ی ده‌ها و شاید صد‌ها سال تلاش هستند. برخی افراد می‌گویند سنگ‌ها قدرت جادویی دارند و برخی حتی حاضر به دست زدن به سنگ‌ها نیستند.

 

 

اگر قصد سفر به هند را دارید، شهر شراوانابلاگولا را در فهرست مقصد‌های خود قرار دهید، چون چندین معبد منحصر به فرد در این شهر وجود دارد که در هیچ جای هند مشابهش را پیدا نمی‌کنید. جالب‌ترین معبد، به ستون‌های کنده‌کاری شده‌اش معروف است که صد‌ها سال قبل با دست ساخته شده‌اند.

نکته‌ی جالب این است که ستون‌ها از داخل سنگ‌ها کنده‌کاری شده‌اند و ستونی نیستند که در مراحل ساخت معبد، جدا ساخته شده و آن را از بیرون وارد معبد کرده باشند. این سنگ‌ها به خوبی صیقل خورده‌اند و روی ستون‌ها نقش و نگار‌هایی ظریف به چشم می‌خورد. به طور حتم افراد متعددی ده‌ها سال برای ساخت این معبد تلاش کرده‌اند.

 

این سازه‌ها و بنا‌های مرموز در مناطق مختلف دنیا قرار دارند و همین موضوع ثابت می‌کند که انسان‌ها از گذشته تا به امروز به هنر و شکوه، اهمیت ویژ‌ه‌ای می‌دادند و حتی حاضر بودند ده‌ها سال برای ساخت یک معبد یا یک بنا تلاش کنند یا برخی دیگر به دنبال انتقال پیامشان به نسل ما بودند.