چگونه جلوی قهر کردن کودکان را از بین ببریم؟

در کودکان معمولا بعد از ناراحتی و عصبانیت قهر و قهر کردن بوجود می‌آید. بعبارتی قهر و قهر کردن کودکان در بسیاری مواقع نتیجه ناراحتی آن‌ها از یک مساله یا عصبانیت شان از یک موضوع است. در نتیجه متوجه شدیم که یکی از عوامل قهر کردن کودکان ناراحتی و عصبانیت است؛ بنابراین برای اینکه بتوانیم با مساله قهر کردن کودکان برخورد مناسبی داشته باشیم قبل از هر کاری باید علت آن را بیابیم تا بهترین رفتار و عملکرد را در قبال قهر کردن کودکان انجام دهیم. برای اینکه بتوانیم مشکل قهر کردن کودکان را حل کنیم باید علت‌های ناراحتی و عصبانیت آنان را تا حد زیادی کم و کمتر کنیم. البته این کار باید به شیوه اصولی و صحیح خود انجام شود. اگر والدین در پی قهر کردن کودکان خواسته او را برآورد کنند، کودک در می‌یابد که نتیجه قهر کردن برآورده شدن نیاز هایش است و لذا در موارد مشابه اقدام به قهر کردن می‌کند؛ بنابراین اولین راهکار شناخت دلایل ناراحتی و عصبانیت کودکان قهرکرده و سپس یافتن علت ان برای رفع آن می‌باشد. همیشه یک مسئله محیطی روشن یا یک مسئله بهداشت روانی در پشت رفتار یک کودک عصبانی وجود ندارد. به نظر می‌رسد برخی از بچه‌ها کم تحمل به دنیا می‌آیند. آن‌ها وقتی خوشحال نیستند، بی تاب، غیر تحمل و کاملا متجاوز هستند.

۱- خوردن غذایشان هنگام غذانخوردن قهر کردن کودکان سر سفره غذا
یکی از رفتار‌های رایج کودک بهانه گیری برای غذاخوردن و یا نخوردن است که تقریبا همه بچه این رفتار را از خود نشان میدهند. یکی از واکنش‌های مقابله با قهر کردن کودکان و غذا نخوردن میتواند خوردن غذای او باشد. زیرا در اینصورت کودک در خواهد یافت که قهر کردن او نه تنها نتیجه مناسبی ندارد بلکه حتی ممکن است به ضرر او تمام شود. البته این مورد ممکن است در کودکان کم خوراک و کودکانی که از لحاظ اشتیاق به غذاخوردن خیلی قوی نباشند و ضعیف باشند جابگو نباشد. ولی در کودکان شکمو و خوش خوراک حتما جواب می‌دهد.
۲- قصه گویی و داستان گویی یک راهکار مناسب برای حل چالش قهر کردن کودکان است
برخی کودکان از لحاظ روابط اجتماعی و برخورد با دیگران در سطح مناسبی هستند. این کودکان معمولا در قبال توجه و عدم توجه افراد نزدیک خانواده و کسانی که دوستشان دارند معمولا واکنش نشان میدهند و بی تفاوت نیستند. در خصوص قهر کردن این کودکان یک راه حل مناسب میتواند بیان داستان‌هایی از زبان حیوانات در مورد نتایج منفی قهر کردن و اینکه دیگران فردی که مدام قهر می‌کند را دوست ندارند نیز می‌تواند در ترک قهر کردن کودک موثر باشد.
۳- امر و نهی کردن کودکان در سنین ۴ تا ۱۰ سال یک علت قهر کردن کودکان است
یکی دیگر از علت‌هایی که موجب میشود کودکان قهر کنند امر و نهی کردن زیاد آن‌ها بخصوص در سنین قبل از مدرسه و اوایل مدرسه می‌باشد. دلیل این امر نیز این است که در این سنین کودکان بشدت خودمحور می‌شوند. کودک در این سنین امر و نهی کردن را دوست ندارد و لذا توصیه می‌شود اگر قرار است رفتاری به او آموخته شود، به روش غیرمستقیم باشد. سعس کنید بیشتر به او خوب و بد‌ها را بگویید تا او بتواند خودش خوب هار از بین انتخاب هایش انتخاب کند. دراینصورت بصورت غیرمستقیم رفتار او را اصلاح کرده اید.
۴- بی توجهی در هنگام قهر کردن کودکان یک راهکار مناسب است
در بسیار از مواقع ممکن است کودکان به رقهر کردن خود برای موارد متعدد ادامه دهند. یکی از دلایل اصلی معمولا این است که باید خواسته شان را برآورده کنید. اگر خواسته آن‌ها نامطلوب و نابجا است به او بی توجه باشید. در این خصوص قاطع برخورد کنید تا بداند که با قهر کردن به خواسته و نیازش نمیرسد. بلکه باید از جایش بلند شود و بیاید و برایتان توضیحات لازم را بدهد.
۵- اگر علت قهر کردن کودکان لجبازی باشد چکار کنیم؟
در مواردی که کودک به دلیل لجبازی با شما قهر می‌کند ۲ راه حل مناسب وجود دارد یکی اینکه او را به حال خوش رها کنید و اگر میگوید با من حرف نزنید با او حرف نزنید و بطور کلی کاری انجام ندهید که باعث تشدید لجبازی او شود. راه حل دم این است که با محبت و عاطفه با او برخورد کنید و با او بنشینید و صحبت کنید. سعی کنید در این مواقع از شادی‌های قبلی که با هم داشته اید سخن بگویید.
۶- کودکان را در موقعیت‌های خوب تشویق و هنگام قهر کردن تنبیه معقول کنید
گاهی لازم است که برای فهماندن اینکه او نباید قهر کنید از پاداش و تنبیه استفاده کنید. پاداش و تنبیه را در حالتی که نه خوشحال باشید و نه عصبانی انجام دهید. وقتی شما فرزندتان را تشویق می‌کنید، آن‌ها ایمان و اعتماد شما را به خودشان می‌بینند و در نتیجه به خودشان و توانایی هایشان ایمان می‌آورند و همین مسئله کمک می‌کند که کودکان کمتر قهر کنند.
۷- هنگام قهر کردن کودکان والدین باید رفتارشان همسو باشد
گاهی یکی از والدین به قهرکودک بی‌توجهی می‌کند، ولی دیگری رفتار عکس را نشان داده و درصدد دلجویی و توجه به کودک برمی‌آید که این رفتاری بسیار اشتباه و غلط است.

اول و مهمتر از همه، خودتان را قهر نکنید. قهر کردن شما از این رفتار فرزندتان هرگز او را مجبور نخواهد کرد که رفتار بد خود را محدود کند. شما فقط نمونه‌ای از چیز‌های جدید برای او بگذارید تا او را امتحان کند و او را حتی بیشتر مورد تحسین قرار دهد. به او نشان دهید که می‌توانید خلق و خوی خود را کنترل کنید، و به او کمک خواهید کرد که اعتقاد داشته باشد که در نهایت وی قادر خواهد بود. اگر با این کار مشکل دارید سعی کنید مواردی را که باعث ناراحتی شما می‌شود شناسایی کنید. در اغلب مواقع حل ناراحتی‌ها به رفع مشکل قهر کردن کودکان کمک می‌نماید.
شاید هر وقت کودکتان به حرف‌های شما بی توجه باشد استنباط می‌کنید که او علیه شما قهر می‌کند. به خود یادآوری کنید که، واقعاً، اکثر بچه‌ها الان و بعد دستورالعمل‌ها را رعایت نمی‌کنند. آن‌ها ممکن است بخواهند مستقل باشند. تصمیم بگیرید که دفعه بعد که فکر کردید نفس عمیق خواهید کشید شمارش معکوس از ۱۰ را بشمارید و به خود او بگویید دیگر زمان قهر کردن به پایان رسیده است. شما باید به فرزند خود بیاموزید که احساسات خود را بشناسد و درک کند و او را به سمت راه‌های قابل قبول هدایت کنید که عصبانیت، ترس و ناامیدی را از خوددور کند وتا میزان قهر کردن کودکان تان کمتر ین حد برسد و دیگر رفتار‌های قهرگونه از خود نشان ندهد.
بلافاصله پاسخ دهید. صبر نکنید تا فرزند شما برای سومین بار یا بیشتر قهر کند. فرزند شما باید فوراً بداند که چه اشتباهی انجام داده است. کار خود را متوقف کنید و از فرزندتان بخواهید که با شما بنشیند و حرف ش را بزند و دلیل قهر کردن را برایتان توضیح دهد. او را با روشی دوست داشتنی نگه دارید یا لمس کنید. پس از چند دقیقه آرامش به طور خلاصه در مورد تاثیرات منفی قهر کردن کودکان صحبت کنید. مثلا بگویید که کودکانی که قهر میکنند علاوه بر اینکه به خواسته و نیاز شان نمیرسند خود را از آنچه که می‌توانند داشته باشند محروم می‌کنند.

برخی مواردی که دیده شده است کودکان دچار کمبود محبت هستند بنابراین برای جلب توجه نظر اطرافیان و والدین قهر میکنند. اینجا باید از خود بپرسید که آیا در رابطه با رفتار‌های دیگرش به او توجه داشته اید؟ به مرور زمان به کودکتان یاد بدهید برای بدست آوردن هر چیزی بهتر است صحبت کند و با قهر کردن چیزی نصیبش نمیشود. باید به الگو‌هایی تربیتی که به کودکانمان آموزش میدهیم توجه کنیم، زیرا آن‌ها در این سنین در حال الگو برداری از بزرگتر‌ها می‌باشند. قهر کردن رفتاری است که کودک از بزرگتر‌ها و والدین خود یاد میگیرند و اصولا برای براورده شدن نیازهایشان این کار را تکرار می‌کنند
به همین دلیل بهتر است شما به عنوان والدین شرط بگذارید یعنی:
وقتی کودکان کار اشتباهی انجام می‌دهند مانند قهر کردن به آن توجه نکنید.
درمقابل رفتار‌های خوب او را تشویق کنید و به آن پاداش دهید.

به او کمک کنید به نتیجه کار‌هایی که انجام میدهد فکر کند البته نه با سرزنش، دعوا و نصیحت بلکه با ایجاد جو صمیمی بین خود و فرزندتان.
از نظر و احساس او آگاه شوید و راه حل پیدا کنید.
در تصمیم گیری‌های مهم خانه از او نظرخواهی کنید.
فعالیت‌هایی مثل ورزش گروهی به او کمک می‌کند.
خودتان نیز الگوی مناسبی برای او باشید.
بیشتر با او صحبت کنید درباره احساس خوبی که از داشتنش دارید دوستانش؛ علایقش و …با ارتباط صمیمانه است که می‌توانید در مورد آنچه انتظار دارید در رفتار او ببینید با او صحبت کنید. با همفکری هم قانون‌هایی برای این که آسایش همه اعضای خانواده تامین شود بنویسید. عواملی مثل عصبانیت و ناراحتی یا لجبازی و کج خلقی سبب قهر کردن کودکان میشود این‌ها را حل کنید.
رفتار درست کودکان را تقویت کنید
بد رفتاری‌های کودکان را از بین ببرید
درخواست‌های مودبانه بچه‌ها و کودکان را تقویت کنید
تنبیه معقول در نظر بگیرید کودکان با تنبیه معقول به خوب زندگی کردن ادامه می‌دهند.
وقتی از دستشان عصبانی هستید به هیچ عنوان تنبیه نکنید!

به آن‌ها بیاموزید که تلاش کردن اساسی‌ترین چیز است.
آن‌ها را در موقعیت‌های خوب تشویق کنید.
والدین باید فقط به درخواست‌های نامعقول کودک خود پاسخ منفی دهند
از نهی کردن بی‌جا بپرهیزند. بطور کلی کمتر امر و نهی کنید.
بهترین راهکار مقابله با رفتار قهرکردن کودک، توجه نکردن در آن لحظه است.

 

منبع : ایرنا