تسلیم بچه‌های لوس نشوید!

آیا اخیرا فرزندتان زیاد بدخلقی داشته است؟ اگر به خواسته هایش گوش ندهید ساعت‌ها گریه می‌کند؟ اصلاح رفتار یک کودک لوس کار سختی است. چون این پدر و مادر بوده اند که او را با طرز رفتار خود به این مرحله رسانده اند. همین پدر و مادر با وجود آنکه از رفتار‌های فرزندشان ناراحت هستند، اما طاقت گریه‌های او را ندارند (دقیقا به همین خاطر لوس شده است) یا نمی‌دانند چطور او را اصلاح کنند.

بسیاری از والدین از خود می‌پرسند چطور فرشته حرف گوش کن آن‌ها تبدیل به یک قلدر تمامیت طلب شد؟ احتمالا در بیشتر موارد، پاسخ خود والدین هستند. گاهی هم پدربزرگ یا مادربزرگ!
تربیت نقش مهمی در رفتار یک کودک دارد. دلایل زیر نقش مهمی در رفتار کودک ننر دارند:
تامین آنی تمام خواسته‌های او
جبران خستگی و عدم حضور فیزیکی والدین با خرید هدیه و دادن پول زیاد به کودک
داشتن دوستان لوس و یادگیری از رفتار آنان
والدین هلکوپتری و بیش از حد محافظ
تامین خواسته‌های کودک برای جلوگیری از گریه، دعوا و سروصدای او
عدم آموزش رفتار صحیح و ادب اجتماعی به کودک

یک کودک ننر نشانه‌های مختلفی دارد، از جمله:
بدخلقی به خصوص در جمع و بیرون از خانه
بی احترامی نسبت به شما یا دیگران
کمک نکردن در صورت درخواست از سوی والدین
نارضایتی از همه چیز (هیچ وقت هیچ چیز کافی نیست)
داشتن حس مالکیت
عدم توجه به توصیه‌ها و نصحیت‌های والدین
قدردانی و تشکر نکردن به خاطر چیز‌هایی که دریافت می‌کند
دروغ گویی و سوءاستفاده گری برای رسیدن به خواسته هایش

کاملا قابل درک است که شما به عنوان والدین دوست دارید همه دنیا مال فرزندتان باشد. اما باید یک چیز را بدانید، این به ضرر شما و البته فرزندتان است.
اگر فرزندتان را لوس کرده اید، همین امروز دست بردارید. در غیر این صورت:
کودک نسبت به همه کس در اطرافش بی احترام می‌شود. در شروع و ادامه رابطه دچار مشکل خواهد شد. وقتی کودک بزرگ می‌شود، بسیاری از دوستانش را از دست خواهد داد.
بچه‌های لوس، تنبل می‌شوند.
مصرف گرایی در این کودکان بیش از حد است.
بسیاری از کودکان لوس به بزرگسالانی بی مسئولیت تبدیل می‌شوند.
این کودکان نمی‌توانند کار گروهی انجام دهند.
آسیب‌های اجتماعی زیادی به خود و جامعه وارد می‌کند و ممکن است دچار مشکلات حقوقی عواقب رفتارش شود. به زودی تبدیل به یک نوجوان و بعد‌ها جوان طلبکار از دنیا و به خصوص شما می‌شود. او از شما و هیچ کس دیگر قدردانی نخواهد کرد، بلکه همیشه معتقد است به حقش نرسیده است. هیچ کس او را دوست ندارد. چون هیچ کس یک بچه لوس و بعدا یک بزرگسال لوس را دوست ندارد.
طرز برخورد با کودک لوس و ننر:
هماهنگی در تربیت کلید مشکل است:
همه (شامل اطرافیان و اعضای فامیل) باید از قانون، حد و مرز و انتظارات شما مطلع باشند. زمانی که همه اطرافیان کودک به یک شکل با او رفتار کنند، موفقیت و تغییر رفتار زودتر حاصل می‌شود.
قانون «وقتی … –>> آن وقت …» را اجرا کنید:
این قانون به فرزندتان گزینه و اختیار می‌دهد. شما سر او فریاد نزده اید. ناراحت نیستید. فقط به او گزینه‌ای برای انتخاب کردن داده اید. «وقتی تمیز کردن اتاقت را تمام کردی، آن وقت می‌توانی شکلات بخوری.»، «وقتی تمرین هایت را حل کردی، آن وقت می‌توانی با تبلت بازی کنی.» حتی اگر این گزینه‌های محدود به نظر می‌رسند، اما به هر حال شما به فرزندتان اجازه داده اید ادامه رفتارش را انتخاب کند.
از خرید چیز‌های غیرضروری برای فرزندتان دست بکشید:
شاید فرزندتان همیشه بیرون از خانه چیزی می‌خواهد که برایش بخرید. از خرید وسایل غیر ضروری به خاطر آنکه بامزه، تخفیف خورده، آموزشی یا زیبا هستند، دست بکشید. به هر حال، فرزندتان به این وسیله نیازی ندارد. از خودتان بپرسید، آیا واقعا باید بخرید و آیا با خریدش به او این پیام را می‌دهید که شما باید همه چیز برایش بخرید؟ اگر دست از خرید مداوم تمام خواسته هایش بکشید، او قدر آن چیز‌هایی که برایش می‌خرید را بیشتر خواهد دانست.

او را کارآفرین تربیت کنید:
بچه‌هایی که همیشه مقدار مشخصی پول تو جیبی می‌گیرند، کارمند تربیت می‌شوند. این بچه‌ها همیشه باید چیزی را دریافت کنند، فارغ از آنکه خودشان چقدر کار کرده اند. در عوض، او را کارآفرین تربیت کنید. او باید یاد بگیرید که چطور پول دربیاورد. برای مثال، با بهبود رفتار و کمک در خانه می‌تواند پول توجیبی بیشتری داشته باشد یا با تنبلی و بی مسئولیت بودن بخشی از حقوق خود را از دست خواهد داد.
به او بخشیدن را آموزش دهید:
اگر فرزندتان یک اسباب بازی نو می‌خواهد، گاهی بهتر است یکی از اسباب بازی‌های قدیمی خود را به یک نفر دیگر ببخشد (نه یک اسباب بازی شکسته و خراب).
با او بازی کنید:
بچه‌ها بیشتر از آنکه به اسباب بازی و تبلت نیاز داشته باشند، به حضور شما نیاز دارند. برای وقت گذرانی کنار فرزندتان زمان بگذارید. اگر رفتار بدی از کودک لوس خود می‌بینید، با او حرف بزنید و رفتار درست را به او آموزش دهید. با او زمان‌هایی پر از شادی و لذت داشته باشید. رابطه شما با فرزندتان باید آنقدر قوی باشد که محرومیت از لبخندتان برای او بزرگترین تنبیه باشد. در این صورت، آرامش در خانه برقرار می‌شود و هیچ وقت نیازی به فریاد زدن نیست. یک نگاه خشم آلود کافی است! بازی کردن این ارتباط عمیق را بین شما و فرزندتان ایجاد می‌کند.
تهدید توخالی نکنید:
اگر مجازاتی برای یک رفتار تعیین شده آن را اجرا کنید. مهم نیست وسط مهمانی هستید یا خانه مادربزرگ یا در یک فروشگاه. مجازات باید اجرا شود. اینجاست که به شما توصیه می‌کنیم برای اعلام یک تنبیه به فرزندتان خوب فکر کنید. مجازاتی را تعیین کنید که قابلیت اجرایی داشته باشید. مطمئن باشید که این مجازات در هر جایی و هر لحظه‌ای قابل اجراست. اجازه ندهید دیگران شما را از آن منصرف کنند. برای دیگران مشخص کنید که این تنبیه برای اصلاح رفتار فرزندتان لازم است.
برای ناامیدی و عصبانی شدن فرزندتان از او عذرخواهی نکنید:
اگر عادت دارید حتی برای برفی که از آسمان می‌آید یا نور خورشیدی که از شیشه خودرو به چشمان فرزندتان می‌تابد، از او عذرخواهی کنید به زودی یک بچه لوس خواهید داشت. زندگی سختی دارد و همه ما گاهی با تامین نشدن خواسته هایمان روبه رو می‌شویم. «می دانم از اینکه نمی‌شود پارک برویم ناراحتی. اما امروز وقت نداریم. یک روز دیگر می‌رویم.» «بله این‌ها چکمه‌های خیلی قشنگی هستند. اما مگر تو یک چکمه نو در کمدت نداری؟» «این اسباب بازی قشنگ است، اما ما دیروز یک عروسک خریدیم. این اسباب بازی را برای تولدت می‌خرم.» به یاد داشته باشید که اگر به فرزندتان قولی داده اید و حالا به خاطر یک مشکل نمی‌توانید قولتان را عملی کنید، در این صورت باید عذرخواهی کنید و درصدد جبران برآیید.
نسبت به گریه‌ها و رفتار‌های بد او بی تفاوت باشید:
معمولا سلاح یک کودک ننر جیغ و گریه هایش است. پاهایش را زمین می‌زند، خودش را روی زمین غلت می‌دهد و همه چیز‌های اطرافش را پرت می‌کند.

واقعا تا زمانی که خطری سلامتش را تهدید نمی‌کند، مهم نیست برای رسیدن به خواسته هایش چه رفتاری از خودش نشان می‌دهد. مهم نیست این رفتار را کجا و جلوی چه کسی انجام می‌دهد. در پاساژ؟ در خانه اقوام؟ در مهدکودک؟ مهم نیست!
به این فکر نکنید که با باج دادن برای حفظ آبرو در جمع او را ساکت کنید. بی تفاوت باشید. تا زمانی که رفتار بد دارد، از ارتباط چشمی با او خودداری کنید. به کار‌های خودتان ادامه دهید گویی که او نیست و او را نمی‌بینید. این طوفان خیلی زود تمام می‌شود.

به فرزندتان هنر صبوری را آموزش دهید:
برآورده کردن آنی تمام خواسته‌ها از فرزندتان یک کودک لوس می‌سازد. اگر چیزی می‌خواهد، به او بگویید که مدت زمانی صبر کند. مدت زمان صبر کردن در هر سنی متفاوت است. هر چه سن کودک بیشتر باشد، مدت بیشتری را می‌تواند صبر کند. یک کودک ۳ ساله فقط ۲ تا ۳ دقیقه می‌تواند صبر کند. مثلا اگر می‌خواهد یک شکلات از طبقات بالای یخچال به او بدهید، به او بگویید صبر کن تا این لیوان را بشویم بعد شکلات می‌دهم. اما یک نوجوان می‌تواند چند هفته یا ماه هم برای رسیدن به خواسته اش صبر کند. اگر آن چکمه‌های زیبا را می‌خواهد، بگویید می‌توانی صبر کنی تا پول تو جیبی هایت به اندازه پول این چکمه بشود یا می‌توانی صبر کنی تا وارد فصل حراج شوند.
اگر هنوز بچه شما لوس نشده و به دنبال آن هستید که جلوی این خصلت را در او بگیرید:
به قوانین و مرز‌هایی که می‌گذارید، پایبند باشید.
به او مسئولیت‌های مناسب سنش در خانه بدهید. هر کسی در خانه وظیفه‌ای دارد.
اجازه دهید گاهی ناامیدی را حس کند. زندگی پر از بالا و پایین است، شما نمی‌توانید همیشه او را نجات دهید.
به بعضی از خواسته هایش نه بگویید.
به همه خواسته هایش نه نگویید! در غیر این صورت، او با خودش می‌گویید من که همیشه نه می‌شنوم، پس هر طور می‌خواهم رفتار خواهم کرد.
در صورت شکستن یک قانون، مجازات تعیین شده را اجرا کنید. به او هزاران شانس بی انتها برای سوءاستفاده از شما ندهید.
باج ندهید. برای تمام شدن رفتار‌های بد در جمع و نزد عموم، به او جایزه ندهید.

---

بیشتر بخوانید

 

منبع : سیمیا روم